Wat gebeurt er als een werknemer per uur in loondienst is?

In organisaties waar werknemers met uurloon en salaris werken, zien mensen een overstap van een uurloon of een niet-uitbetaalde functie naar een salaris of een vrijgestelde functie als promotie. Is een dergelijke stap geschikt voor een werknemer?

Het vaakst is het antwoord op deze vraag: ja. Maar de werknemer die een dergelijke positiewijziging ontvangt of zoekt, moet de positieve en potentiële negatieven analyseren. Pas na deze analyse kan de werknemer naar de nieuwe aanbieding kijken en bepalen of dit de juiste zet voor hem is.

Voordelen en nadelen van een promotie voor een betaalde positie

Er zijn voor- en nadelen voor een werknemer om van een uurpositie naar een betaalde positie te gaan. Het belangrijkste is het feit dat werknemers die een salaris ontvangen over het algemeen niet in aanmerking komen voor overwerk, zoals gedefinieerd door de Fair Labor Standards Act (FLSA). Dus een werknemer op uurbasis die naar een betaalde positie verhuist, moet deze impact op hun loonstrook in overweging nemen.

Doorgaans betaalt de betaalde positie meer dan de uurlijkse positie om het verlies van overuren niet-consequent te maken, maar soms niet. Bovendien kunnen werknemers op uurbasis voordelen hebben, met name op een vakbond-vertegenwoordigde werkplek, die werknemers in loondienst niet hebben.

Bovendien hebben de vakbond-vertegenwoordigde werknemers vaak bescherming voor uitkeringen zoals hun pensioen dat vrijstelling van personeel ontberen.

Als alternatief hebben veel salarisjobs extraatjes die werknemers per uur niet hebben.

Deze omvatten meer flexibele schema's, vertrekken naar de dokter en andere afspraken zonder het loon te verliezen, en de mogelijkheid om op afstand te werken.

Dus moet de werknemer per uur het volledige compensatie- en voordelenpakket overwegen inclusief beschikbare voordelen voordat hij de nieuwe baan accepteert. Er zijn waarschijnlijke voordelen en nadelen voor elk.

Organisaties hebben andere verwachtingen van werknemers per uur en in loondienst

Organisaties hebben verschillende verwachtingen van werknemers in loondienst. Uurwerknemers worden elk uur betaald om een ​​product te produceren of een taak uit te voeren. Werknemers in loondienst hebben een bredere functieomschrijving, namelijk het voltooien van een hele baan, meestal met doelen en resultaten die minder meetbaar zijn dan die van een werknemer per uur.

De werknemer per uur wordt betaald voor elk gewerkt uur in de loop van de tijd en zelfs dubbel tijd per uur voor vakanties bij veel werkgevers. Van de werknemer in loondienst wordt verwacht dat hij de nodige uren aan het werk besteedt, ongeacht hoeveel uren het bereiken van de doelen met zich meebrengt.

Er bestaan ​​ook enkele verschillen vanwege de aard van het werk. Een werknemer per uur is klaar met werken wanneer hij of zij naar huis gaat. Er zijn geen verdere verwachtingen wanneer de werknemer niet op tijd is.In feite is het onwettig om een ​​werknemer per uur zonder betaling werkeloos te laten doen, dus werkgevers moeten dit verbieden.

De werknemer in loondienst denkt 's avonds en in het weekend vaak aan het werk en kan om 10.00 uur' s nachts aan e-mail werken. De werkgever kan de niet-uitgesloten werknemer verbieden deze bijdrage te doen, aangezien de geïnvesteerde tijd in e-mail vervolgens overuren wordt betaald.

De werknemer in loondienst kan 's avonds rapporten schrijven en de dag doorbrengen aan de telefoon. Ze kan 's avonds potentiële medewerkers online onderzoeken. Werknemers in loondienst werken bijna nooit op de klok en hun compensatie is om de klus te klaren.

Eén laatste gedachte over de voor- en nadelen

Mensen praten niet vaak over de niet-financiële aspecten van de overgang van een uur naar een betaalde baan, maar ze zijn aanzienlijk. Op de gemiddelde werkplek krijgen werknemers in loondienst of uitgezonderde werknemers meer respect dan hun tegenhangers per uur. Ze verwachten een zekere mate van waardering voor een betaalde baan. Medewerkers worden beledigd als ze worden gevraagd om van een betaalde baan naar een baan per uur te verhuizen. Het is een klap voor hun achting en eigenwaarde.

Bezoldigde werknemers ervaren meer vrijheid en autonomie dan de gemiddelde werknemer per uur.

Ze krijgen minder richting en ze zijn bevoegd om hun hele baan te voltooien. Ze komen en gaan waar nodig om hun werk te voltooien en dit omvat lunch en pauzes als ze dat willen, zittend aan een bureau wanneer ze dat willen, wandelen en praten als ze dat willen. Voor het grootste deel zijn zij de bazen, supervisors, managers en leidinggevenden in hun organisaties.

Dus werknemers die overwegen over te stappen van een uur naar een betaalde baan, willen misschien ook de niet-geldelijke voordelen van een dergelijke loopbaanverhogende zet overwegen.

Wanneer de grenzen tussen betaald en per uur vervagen in de werkgelegenheid

In een werknemersparticipatie, waardoor de werkomgeving wordt versterkt, vervagen de grenzen tussen betaalde en uurlijke functies ten opzichte van verantwoordelijkheden. Maar een werknemer per uur die verhuist naar een baan in loondienst neemt het vaakst de verantwoordelijkheid op zich voor de afdeling waar hij misschien net heeft gewerkt.

Of ze nemen de nieuwe verantwoordelijkheid op zich voor het managen van mensen die vaak hun voormalige collega's zijn.

In een ander scenario verplaatst de werknemer op uurbasis zich naar een betaalde rol die besluitvorming en autonome acties vereist. Een persoon die gewend is aan een baan waarin de meeste acties vooraf zijn bepaald door een supervisor, kan worstelen met de verantwoordelijkheid van de nieuwe rol, of hij kan zich erin verheugen.

Ongeacht het comfortniveau zal de werknemer die van een uurlijkse naar een betaalde functie overstapt tijd besteden aan het aanpassen aan de nieuwe verwachtingen. Maar vele duizenden werknemers hebben met succes de overstap gemaakt.