Zijn er Money-Related Relationship Dealbreakers?

Je ziet iemand nieuw. Je bent op een paar dagen geweest en alles lijkt op weg te gaan in de goede richting.

Er was dat diner in het centrum. De middag in het park. Het avondconcert. U heeft elke dag genoten, en u vraagt ​​zich af of dit kan worden tot iets ernstigs.

Maar er is een kleine zorg - uw nieuwe datum lijkt op rommelige financiële gewoontes.

Misschien besteden ze te veel. Misschien gokken ze.

Misschien investeren ze in zulke agressieve, riskante ventures die je voelt alsof ze ook kunnen gokken.

Natuurlijk verzeker je jezelf, je moet met liefde trouwen, niet geld. Is het niet egoïstisch of materialistisch om een ​​potentiële partner te wijten aan hun financiële gewoontes?

Dat is de pep praten, je geeft jezelf telkens als je twijfels voelt. Maar hoe vaak je zelf dezelfde interne lezing geeft, die zorgen zorgen voor jezelf.

Wat geeft? Zijn er bepaalde financiële dealers in een relatie? En is dat goed?

Laten we dit onderwerp diepgaand onderzoeken.

Het geval om te beslissen over uw deal-breakers … Voordat u ernstig wordt

Laten we eerst een paar voorbehoud beginnen.

We hebben het niet over het creëren van normen op basis van de hoeveelheid geld die een persoon maakt - zoals een salaris van $ 25.000 vs. $ 100.000. We hebben het ook niet over het instellen van normen op basis van bankbalans, portefeuille grootte of netto waarde.

We bespreken de gewoonten die een persoon laat zien met betrekking tot hun behandeling van geld.

Spenderen ze zonder opzicht, onzinloze kredietkaarten neer op elke impulsieve indruk die hun zin heeft?

Of zijn ze ellendig, weigeren om geld te besteden aan zelfs de meest basale goederen, en het verlaten van restauranttafels met slechts een 10 procent tip voor de server?

Spreken ze over hun investeringen en vertellen oorlogsverhalen over hoe ze de laatste week een dozijn keer in en uit de markt hebben gesprongen? Dat ze elke beweging op een aantal "hot tip" baseren, lezen ze online of zien ze op tv?

Blinken ze over het idee dat ze binnenkort dubbelcijferige rendementen zullen maken, zodra deze volgende snelrichtschema komt tot stand brengen?

Of staar ze blijkbaar op het moment dat je je 401 (k) account casual noemt? Na een ongemakkelijke stilte vragen zij u wat op aarde die vreemde combinatie van letters en cijfers betekent? En als je verklaart dat het een pensioenrekening is, spot ze op het idee om op je leeftijd te sparen voor pensioen?

U moet zich bewust zijn van financiële incompatibiliteit

Dit zijn sterke symptomen van een fundamentele onverenigbaarheid - niet om geld, maar om uw wereldbeeld, waarden en visie voor de toekomst.

Dit gaat niet om geld. De andere persoon's behandeling van geld is het symptoom. Maar hun wild-andere wereldbeeld is het probleem - of in ieder geval de incompatibiliteit.

Als u een spaarder bent en een conservatieve tot matige investeerder, is er een sterke kans dat uw wereldbeeld en prioriteiten de planning voor de toekomst omvatten, de bevrediging vertragen en logische, goed gegronde beslissingen op basis van gegevens maken.

Het is geen verrassing, in die omstandigheid, dat een relatie met iemand die impulsief is, onregelmatige en emotionele beslissingen maakt, leeft op het moment zonder nul voor de toekomst en waarvan de bankbalans vatbaar is voor wilde schommels, niet compatibel kan zijn met u.

Zeker, die karaktereigenschappen kunnen niet manifesteren op de manier waarop de twee van jullie je financiën behandelen. Maar het onderliggende probleem is niet het geld zelf; Het is het feit dat u verschillende visies, gewoontes en praktijken vasthoudt voor het beheer van uw leven.

Terwijl tegenstellingen zich aantrekken, en tegenstellingen elkaar soms kunnen compenseren, kunnen mensen die te tegenover zijn, een moeilijke tijd hebben om hun leven en futures samen te combineren als een enkelvoudige eenheid.

De problemen waarmee financiële incompatibiliteit kan ontstaan ​​

Met andere woorden, het is niet ondiep om financiële gewoontes als relatie rode vlag te zien, omdat het probleem niet de netto waarde van de partner is - het is de partner prioriteiten.

Als u een rode vlag ondervindt, is het beter om dit waarschuwingssignaal aan het begin van een relatie te zien, voordat het een groter probleem in uw leven wordt.

Volgens een CNBC-rapport zijn financiën de belangrijkste oorzaak van stress in langetermijnrelaties, waarbij 35 procent van de respondenten zegt dat geld een belangrijke bron van conflict in hun relatie is.

Het probleem lijkt erger te worden aangezien paren ouder worden, met 44 procent van de respondenten tussen de 44 en 54 jaar waarin wordt gesteld dat geld de grootste oorzaak van conflict in hun relatie is.

Hoewel de enquête niet heeft gemeten waarom financiële conflicten sterker gerapporteerd zijn in die leeftijdsgroep, is hier een hypothese: koppels boven de 40 moeten een enorme reeks financiële verplichtingen aangaan. Velen hebben een hypotheek, kinderen, universiteitsbesparingen, pensioenbesparingen, gezondheidsrekeningen en eventueel overige schulden.

Het resultaat? Er is een kans dat het financiële conflict daadwerkelijk een onderliggende conflict over prioriteiten kan weerspiegelen. Wat is nog belangrijker: betalen voor die paardrijlessen die de kinderen wanhopig willen of voor hun collegegeld besparen?

Een andere mogelijke reden dat mensen 44 tot 54 jaar oud zijn, rapporteren dergelijke hoge conflicten? Het kan zijn dat de inzet hoger is. De inkomens van mensen hebben de neiging om na verloop van tijd te stijgen, omdat ze werkervaring ontwikkelen en promoties krijgen. Een ongewenste financiële gewoonte die geen waarschuwingen heeft gehad als het slechts een kleine hoeveelheid geld heeft beïnvloed, kan argumenten veroorzaken wanneer het een grotere som beïnvloedt.

Ongeveer de helft van de respondenten - 47 procent - verklaarde dat ze in een relatie waren die spaarder / spender onevenwicht had, waardoor een partner een spaarder was. terwijl de andere een spender was.Met andere woorden, bijna 1 op 2 koppels zeggen dat ze verschillende uitgaven en spaargewoonten hebben.

Natuurlijk kunnen verschillende gewoonten een zegen zijn. De spender kan de spaarder aanmoedigen om te ontspannen en te genieten van het moment. Op dezelfde manier kan de spaarder de spender aanmoedigen om zorgvuldig te denken over de toekomst, gedetailleerde plannen te maken en zich te onthouden van momentaire impulsen. Dit evenwicht kan gezond zijn.

Maar als een partner ernstige bezorgdheid over hun pensioenplannen, schuldeniveau of de contante reserves in hun gezamenlijke bankrekening houdt en de andere partner deze bezorgdheden afwijst en doorgaans spenderen, kan deze spaarspanning overkoelen in ernstige relatie onrust.

Verbergen van aankopen is een groot probleem in een relatie

Dat verbroken in wereldbeelden kan een van de redenen zijn waarom sommige koppels financiële transacties verbergen van elkaar. Bijna 20 procent van de respondenten zei dat ze aankopen hebben gedaan van $ 500 of meer - en vervolgens de aankoop verborgen gehouden van hun partner.

Als dat je niet waarschuwt, kan deze volgende statistiek: volgens het CNBC-rapport zeggen 6 procent van de respondenten dat ze een "geheime" creditcard of bankrekening houden die hun echtgenoot of partner niet weet.

Een ander CNBC-rapport bevat in feite een specifiek nummer voor deze gegevens: 7. 2 miljoen Amerikanen, bestaande uit 4. 4 miljoen mannen en 2.8 miljoen vrouwen, handhaven een geheime bankrekening of creditcard die hun echtgenoot of partner weet niet over.

Deze gegevens weerspiegelen alleen koppels die in hetzelfde huishouden leven en zichzelf zien als 'samen'. Het omvat bijvoorbeeld niet koppels die gescheiden zijn maar niet officieel gescheiden zijn op papier.

Financiële incompatibiliteit kan leiden tot echtscheiding

In hetzelfde rapport wordt een longitudinale studie genoemd van 4 500 paren uitgevoerd door de Kansas State University waarin de onderzoekers hebben vastgesteld dat "argumenten over geld veruit de voorste voorspeller van scheiding ". Inmiddels is een onderzoek van 200 financiële analisten die gespecialiseerd zijn in het werken met echtscheidingszaken, geconstateerd dat geldgerelateerd conflict een van de top drie oorzaken van echtscheiding was, samen met ontrouw en basale incompatibiliteit. (En zoals we hebben besproken, "basic incompatibility" en financiële incompatibiliteit kunnen gerelateerd zijn.)

Gezien deze donkere blik op het leven van koppels die over geld ruziëren of hun financiële transacties verbergen, is het geen wonder dat bijna 3 op 4 respondenten zeggen dat ze nu van mening zijn dat het 'matig of zeer belangrijk' is om een ​​partner te vinden die een soortgelijke aanpak heeft met geldbeheer en budgettering.

Dus, is het goed om financiele deal-breakers te hebben?

Dat leidt ons terug naar onze vorige discussie - is het oké om te beslissen dat bepaalde financiële gewoontes of houdingen relatie deal-breakers zijn, vooral als je gewoon dating bent of in de vroege fase van een relatie?

U bent de enige die die vraag voor uzelf kan beantwoorden. Maar gezien de feit dat financiële stress een van de belangrijkste triggers is voor zowel echtscheiding als relatieconflict, zijn er sterke argumenten ten gunste van de oprichting van geld-relatie-deal-breakers.

Hoewel dit gesprek vooral gericht is op de besparings- en uitgavenattributen van het dagelijkse geldbeheer, kunt u ook uw persoonlijke "deal-breaker" -parameters met betrekking tot beleggingsstijlen overwegen.

Een voorbeeld van financiële onverenigbaarheid met investeren

Stel je voor dat moment dat een partner een risicovolle investeerder is. Zij verkiezen hun langlopende besparingen in obligaties en schatkistbiljetten te behouden. Ze voelen zich onrustig over het begrip volatiliteit van de markt en, ongeacht hun leeftijd of tijdlijn, richten hun beleggingsdoelstellingen zich op rijkdomsbewaring en niet op de opbouw van rijkdommen.

Stel je dan voor een gematigde investeerder. Dit is een persoon die comfortabeler is met volatiliteit, die een grotere aandelenverdeling overneemt, die een redelijke blootstelling aan kleine kapitaalfondsen en alternatieve activaklassen wenst en wie groeifocus heeft op beleggingsdoelstellingen. Ze kopen zelden individuele aandelen, maar wanneer ze dat doen, baseren ze hun beslissing op fundamentele analyse en houden ze die jaren al vast.

Deze gematigde investeerder kan een moeilijke tijd hebben om financiële harmonie te vinden met een risicovolle partner - maar deze tegenovergestelde wereldbeelden hoeven geen dealbreker te zijn. Dit kan het klassieke geval zijn van "tegenstellingen trekken" op een gezonde manier.

Deze twee kunnen samen gezamenlijke financiële plannen samenstellen. De gematigde investeerder kan de conservatieve aanmoedigen om redelijke risico's te nemen. En de conservatieve investeerder kan hun partner waarschuwen als een bepaald idee of een investering te riskant lijkt.

Dit koppel kan een goed evenwicht vinden. Zij kunnen zelfs ontdekken dat ze samen sterker zijn.

Maar als een conservatieve investeerder iemand met een meer extreme filosofie begon met dating?

Stel je voor dat de risicovolle investeerder een zeer agressieve investeerder heeft gestart. Laten we zeggen dat de agressieve belegger een 100 procent aandelenbelichting wil. Zij verwerpen het standaard advies over de toewijzing van de activa; Zij geloven dat ze meer kunnen verdienen door middel van alle aandelen en geen rekening houden met de wilde schommelingen die hun portefeuille onderweg kan ondervinden.

In feite zijn ze niet eens een voorstander van beleggingsfondsen of indexfondsen. Ze genieten van individuele aandelen selectie. Ze hebben gewaagd in beursverhandelde notities (ETN's), zij verhandelen valuta- en commodity futures, en zij zijn bereid om grote weddenschappen op basis van technische analyse te maken.

Denkt u dat een relatie tussen dit soort agressieve investeerder en een zeer conservatieve investeerder zou kunnen werken?

Waarschijnlijk niet. Hun relatie zou een enorme mate van compromis en samenwerking nodig hebben - en zelfs dan zou het kunnen vallen op de volgende marktcrash.

Dit is een geval waar "tegenstellingen lokken" maar niet samen een gemeenschappelijke toekomst kunnen creëren. Tenminste, geen toekomst die gezamenlijke financiën inhoudt.

Wat een gezonde relatie zou moeten zien

Wat betekent dit? Een gezonde relatie vereist dat beide mensen dezelfde waarden, visie en gewoontes delen, niet alleen uitgaven tegen sparen, maar ook beleggingsstijlen.

Dat klinkt als een lange order, toch? Ik bedoel, een partner vinden die dezelfde ideeën heeft over budgettering en investeren? U kunt zich afvragen of dat mogelijk is.

Maar maak je geen zorgen. U en uw partner hoeven niet per oog op elk detail te zien. In feite is het beter als je dat niet doet.

Wat het belangrijkst is, is dat je algemene visie over hoe je je financiën beheren, 'binnen bereik' van elkaar is.

Het is oké als één persoon een lichte spender is, terwijl de andere leent naar frugality. Het is oké als één persoon een beetje agressiever investeert, terwijl de andere meer belemmerd is.

U hoeft geen identieke financiële tweelingen te zijn. Zolang de twee van jullie dezelfde bandbreedte delen - zolang je niet te ver van het risicospektrum bent en spectrum spenderen / bewaren, is er een grote kans dat je ermee gaat werken.

In feite kan je relatie zelfs rijker worden.