Eetbare insecten als duurzame voedingsalternatieven

Ongeacht hoe onaangename insecten je misschien lijken, kruipende crawlies zoals zijderwormen, rupsen en crickets, zou misschien een belangrijke bron van eiwitten in je voedsel zijn.

Het begrip insecten als voedsel zou je huid kunnen kruipen, maar ze zijn duizenden jaren door mensen gegeten. Vandaag worden ze in verschillende delen van de wereld actief verbruikt. De landbouw van insecten zoals crickets is in vele landen, waaronder Thailand, India, Zuid-Afrika en Kenia, afgenomen.

Er zijn verschillende schattingen met betrekking tot hoe breed ze worden gegeten. Veel voorstanders van entomofagie (de technische term voor het eten van insecten) beweren dat insecten in 80 procent van de landen worden gegeten, terwijl de Food and Agriculture Organization (FAO) van de Verenigde Naties in een rapport van 2013 zegt dat 20 procent van de wereldbevolking insecten eet. Laten we eens kijken naar het potentieel voor insecten als duurzame voedingsalternatieven.

Waarom eten insecten?

Insecten zijn goedkoop, voedzaam en volgens sommige aanhangers zijn ze "lekker. "Er zijn meer dan 2, 100 eetbare insectensoorten. Ze bieden ons een breed scala aan opties voor het bereiden van voedingsmiddelen die insecten bevatten. FAO stelt dat eetbare insecten zeer hoogwaardige eiwitten, aminozuren, vitaminen, calcium, zink en ijzer bevatten voor mensen.

Als u in uw voedingsmiddelen een gezonde bron van eiwitten, mineralen en andere dingen wenst, kan een smakelijke ervaring van het Michelin restaurant waarschijnlijk een secundaire prioriteit hebben.

Overweeg dat 100 gram rundvlees 29 gram eiwit bevat, maar ook 21 gram vet. Aan de andere kant bevatten 100 gram sprinkhaan 20 gram eiwit en slechts 6 gram vet.

Naast hun voedingswaarde heeft de commerciële insectenproductie een veel kleiner effect op het milieu dan meer traditionele eiwitten.

De conventionele veehouders rekenen op 18 procent van de totale broeikasgasemissies. Maar het opvangen van insecten laat veel minder broeikasgas, methaan en ammoniak vrij dan vee en varkens, en vereist minder water. Ik zal meer inzicht geven in de duurzaamheid van insecten als voedsel in een later gedeelte van dit artikel.

Geschiedenis van Insect Consumption

Zoals hierboven vermeld, zijn insecten al duizenden jaren door mensen gebruikt, vanaf de tijd van oude jagers en verzamelaars. De praktijk bleef evolueren met opvolgende beschavingen. De Grieken en Romeinen waren bekend om op sprinkhanen en keverlarven te dineren. Een gerenommeerde Griekse filosoof en wetenschapper schreef zelfs over het oogsten van smakelijke cicaden. En zelfs in het Oude Testament beschrijft St. John the Baptist hoe hij over honing en sprinkhanen heeft overleefd toen hij in de diepe woestijn woonde.

De oude Algerijns planten voelden zich als een goedkope en voedzame voedingsbron. Ze koken ze in zout water en laten ze in de zon drogen. De inheemse Australiërs hebben voedsel van motten gebruikt. Ze eten ook heksige grubs en honeypot mieren.

Welke landen eten insecten de meeste?

Mexico, Brazilië, Ghana, Thailand, China, Nederland en de Verenigde Staten zijn enkele van de landen waar insectenbestrijding het meest wordt beoefend.

Misschien is Mexico het land waar insectenconsumptie het meest populair is. U vindt er veel Mexicaanse delicatessen zoals snoepbekken, chocolade bedekte sprinkhanen en mier eieren die in boter worden geweekt. Brazilians willen mieren verzamelen, vleugels verwijderen en frituren en eten. Ze vinden ook mieren die in chocolade gedoofd zijn. Voor hen proeven mieren simpelweg als munt. Bug-eating heeft in veel delen van dat land een lange traditie gehad.

Verrassend genoeg vertegenwoordigen insecten tot 60 procent van het dieet eiwit in een landelijk Afrikaanse dieet. Termieten zijn erg populair, vooral in Ghana. Hoe zit het met snack eten? Eten van krekels, sprinkhanen en veel soorten wormen vervult deze rol in Thailand. Veel Thailand bars serveren gebakken bugs samen met hun libations. In China zijn gebakken zeemwurmmot larven, en geroosterde bijlarven twee gemeenschappelijke dingen in voedselkraampjes.

Eating Bugs in de Verenigde Staten

Met de Amerikaanse eetbare insectenindustrie die al 20 miljoen dollar per jaar in de verkoop registreert, lijkt er een groeimogelijkheid te zijn. Hoewel nog niet een populaire praktijk, veel voedselmakers overtuigen Amerika om insecten te eten door mensen te onderwijzen over de verschillende gezondheids- en milieuprestaties die verband houden met de praktijk.

Silkwormsoep en sprinkhaan tacos zijn gevonden in sommige restaurants in San Francisco, New York en Washington D. C. Recentelijk heeft Exo, een cricketproteinbalk, meer dan $ 4 miljoen geïnvesteerd van grote naambeleggers, waardoor er meerdere humoristische, bug-themed headlines zijn, zoals You'll Eat Bugs. Deze beleggers zetten er miljoenen op. De belangrijkste insectengebaseerde voedermakers zoals Exo, Chirap en Chapul merken op hun verpakking op dat hun producten glutenvrij zijn. Exo en Chapul geven zelfs aan dat hun producten geen zuivel of soja bevatten. Sommige aanhangers van het Paleo-dieet in Amerika eten al cricket poeder eiwit bars. Voor CrossFit devotees en weightlifters is eiwit een prioriteit en bedrijven zoals Exo vinden steun van dergelijke mensen. Hoewel het nog niet wijdverspreid is, is het eten van insecten steeds populairder in de VS.

Duurzaamheid van Insecten als Voedsel

Volgens een recente studie van de Universiteit van Kopenhagen zijn insecten uiterst duurzaam, meer dan vlees als eiwitbron. En volgens de VN staat de wereldwijde veehouderij voor ruim 14,5 procent van de broeikasgasemissies in de wereld. Ter vergelijking is cricketproductie 20 keer efficiënter als eiwitbron dan vee, en produceert 80 keer minder methaan. Daarnaast kunnen insecten gedijen op organisch afval, waardoor boeren kunnen terugdringen op het groeien van het graan dat wordt gebruikt in diervoeder, dat veel energie en waterbronnen vereist.

De opvang van insecten vereist dramatisch minder voedsel dan het opheffen van rundvlees. Bijvoorbeeld, insecten consumeren slechts 2 pond voer om 1 pond vlees te produceren, terwijl vee 8 pond voer nodig heeft om 1 pond rundvlees, de FAO, te genereren. Daarom heeft de VN opgeroepen om burgers voor bugs te ruilen.

Insectboerderij maakt ook economische zin. Omdat insecten koudbloedig zijn, hebben ze minder energie nodig om warm te blijven. Dit helpt om te verklaren waarom ze efficiënter zijn bij het omzetten van feed in proteïne. Denk dat crickets vier keer minder voer dan schapen hebben, 12 keer minder dan vee en half zo veel als broilerkippen en varkens om dezelfde hoeveelheid eiwit te produceren. Terwijl veel mensen nog steeds bescheiden raken bij het eten van insecten, worden ze steeds meer erkend als een goed eiwit alternatief voedsel voor de toekomst. Denk dat de wereldbevolking in 2050 naar verwachting 9 miljard zal bedragen. De urgentie voor duurzame voedselproteïne alternatieven, zoals verleend door entomofagie, neemt toe.

Opportunities and Challenges In Insect Farming

Duurzaamheid, de toenemende vraag naar eiwitten en lage eiwitverhoudingen zijn enkele redenen waarom opstartingen over de hele wereld zich inzetten voor het opzetten van insectenbedrijven. Ynsect, een insectenboerenbedrijf uit Frankrijk, heeft meer dan 37 miljoen dollar in financiering gehaald. AgriProtein, een opstart uit Zuid-Afrika, heeft tot nu toe 30 miljoen dollar in de financiering samengebracht. Er komen aanzienlijke investeringen in deze nieuwe industrie.

Maar de industrie is niet zonder haar deel van de uitdagingen. De afkeer, afkeer of angst van veel van de bevolking tegen het eten van insecten vereist een grote verschuiving in de publieke waarneming. Gezien de weerstand in de markt moet een potentiële ondernemer de operationele aspecten van het starten van een bugproductie opereren en proberen consumenten op te leiden over de voordelen van voedsel op basis van insecten en hen te overtuigen om het te proberen.

Conclusie

Terwijl het eten van insecten een duurzame eiwitbron is voor de toekomst, zal het tijd duren om een ​​cultuur te ontwikkelen waar mensen zich als comfortabele eetinsecten voelen als eten op andere voedingsmiddelen. Misschien kan grootschalige productie en massacceptatie van insecten-eten in andere delen van de wereld, of door sommige groepen in de VS, helpen dat voedsel op basis van insecten geleidelijk wordt geaccepteerd als een dagelijkse eiwitbron voor de massa's. Er zal niet alleen grote belangstelling zijn maar ook een urgentie om te zien hoe de nieuwe insectenbedrijven over de komende decennia presteren. Misschien is er een convergentiepunt waar een groeiende en steeds verfijndere industrie en een geleidelijk transformerend consumentenpalet zullen ontmoeten.