Paul Volcker: Shock, Rule, A New Bretton-Woods

Paul Volcker was voorzitter van de Federal Reserve van 1979 tot 1987. President Jimmy Carter benoemde hem en president Ronald Reagan herbenoemde hem in 1983. Volcker vocht 10 procent inflatiecijfers per jaar met een contrair monetair beleid. Hij verdubbelde moedig het Fed-fondsenrendement van 10. 25 procent naar 20 procent in maart 1980. Hij verlaagde het kort in juni. Toen de inflatie terugkeerde, verhoogde Volcker het tarief terug tot 20 procent in december en hield het boven de 16 procent tot mei 1981.

Die extreme en langdurige rentestijging werd de Volcker Shock genoemd. Het beëindigde de inflatie. Helaas creëerde het ook de recessie van 1981. Zie Fed Funds Rate History voor meer informatie.

Waarom de Volcker Shock werkte

Volcker wist dat hij voor iedereen dramatische en consistente actie moest ondernemen om te geloven dat hij de inflatie kon temmen. President Nixon had inflatie gecreëerd door de gouden standaard in 1973 te beëindigen. De waarde van de dollar kelderde op de valutamarkten. Dat maakte de invoerprijzen hoger, waardoor inflatie ontstond. Nixon probeerde het te stoppen met loon-prijscontroles in 1971. Dat beperkte de bedrijfsactiviteit, vertraagde de groei en zorgde voor stagflatie. Zie Geschiedenis van de gouden standaard voor meer informatie.

Fed-voorzitter Alfred Hayes probeerde tegelijkertijd de inflatie en recessie te bestrijden. Hij verhoogde en verlaagde de rente op een inconsistente manier. Dat stop-go monetaire beleid verwarde consumenten en bedrijven. In 1972 beëindigde het Congres de loon-prijscontroles.

Bezorgde bedrijven hebben zojuist prijzen verhoogd om toekomstige hoge rentetarieven voor te blijven. Consumenten blijven kopen voordat de prijzen nog meer stijgen. De Fed verloor zijn geloofwaardigheid en de inflatie steeg tot dubbele cijfers. Zie Wat is het monetaire beleid voor meer informatie?

Dankzij Volcker realiseren centrale bankiers zich het belang van het managen van de inflatie verwachtingen .

Zolang mensen dachten dat de prijzen zouden blijven stijgen, hadden ze de neiging om nu door te brengen. De extra vraag dreef de inflatie nog hoger. Consumenten stopten met uitgeven toen ze beseften dat Volcker de inflatie zou beëindigen. Bedrijven stopten met het verhogen van prijzen om dezelfde reden.

Hoe Volcker zijn eigen regel creëerde

In 2009 benoemde president Obama Volcker bij de Economic Recovery Advisory Board (2009-11). Volcker speelde een cruciale rol bij het vormgeven van de Raad. Hij bracht leiders uit zowel het bedrijfsleven als de academische wereld. Ze gaven een onafhankelijk perspectief op het omgaan met de financiële crisis. Volcker, die 81 was toen hij de post accepteerde, was actief in de campagne van Obama. Obama beschouwde hem als een mogelijke minister van Financiën.

Volker gaf de financiële crisis van 2008 de schuld op slechte regulering van de financiële sector. Als voorzitter van de raad van bestuur bepleitte hij strengere bankvoorschriften met de Volcker-regel.Het verbiedt grote banken om klantendeposito's te gebruiken om voor eigen voordeel te handelen. Ze kunnen dit alleen doen namens hun klanten. Dat soort risico's zijn de reden waarom de reddingsoperaties van 2008 nodig waren. Banken mogen alleen handelen om valutarisico's te compenseren of om voor een klant te handelen. Hoewel de regel tot 2012 werd herzien, had deze onmiddellijk resultaat.

Goldman Sachs elimineerde bijvoorbeeld zijn eigen aandelen- en valutahandelbalies.

Een nieuw Bretton Woods

In 2014 riep Volcker op tot een nieuwe Bretton Woods-overeenkomst. In de overeenkomst van 1944 werd de dollar vastgesteld als de wereldwijde valuta die in goud aan zijn waarde is gekoppeld. Volcker merkte op dat de valutacrises toenam toen president Nixon de overeenkomst vernietigde. Ze omvatten de Latijns-Amerikaanse, Mexicaanse en Aziatische valutacrises.

Een nieuwe overeenkomst zou een gecoördineerd internationaal monetair en financieel systeem tot stand brengen. Het zou regels bepalen om het mondiale monetaire beleid te sturen. Het kan zelfs een nieuwe wereldwijde valuta omvatten om de dollar te vervangen. Het zou evenwicht in de betalingsbalans van landen creëren. Dat zou ervoor zorgen dat ze voldoende deviezenreserves hadden. (Bron: "Paul Volcker: Back to the Woods?" WSJ, 11 juni 2014.)

Volcker maakte deze opmerkingen tijdens de vergadering van het Bretton-Woods-comité. Dit comité is een groep van wereldleiders die samenwerking zoeken tussen internationale financiële instellingen. Deze omvatten de Wereldbank en het Internationaal Monetair Fonds. Het omvat ook de centrale banken, schatkistbanken en privébanken van de wereld. Volcker is voorzitter emeritus van het comité.

Onderwijs en achtergrond

Volcker werd geboren in september 1927 in Cape May, New Jersey. Hij verdiende een B. A. van Princeton in 1949. Zijn M. A. is in politieke economie en regering. Hij ontving het in 1951 van de Harvard University Graduate School of Public Administration. Van 1951 tot 1952 was hij Rotary Foundation Fellow aan de London School of Economics.

Volcker startte zijn carrière als onderzoeksassistent bij de New York Fed in 1949. Hij keerde terug als econoom in 1952. In 1957 werd Volcker econoom bij Chase Manhattan Bank. In 1962 werkte hij op het Amerikaanse ministerie van Financiën. Hij werd de directeur van het Bureau voor Financiële Analyse. Het volgende jaar werd hij plaatsvervangend ondersecretaris voor monetaire zaken. In 1965 keerde hij terug naar Chase Manhattan als vice-president van Forward Planning. Van 1969 tot 1974 was hij ondersecretaris van de Schatkist voor monetaire zaken. In 1974-75 was hij de senior fellow van de Woodrow Wilson School of Public and International Affairs aan de Princeton University.

Volcker werkte in zowel private als publieke capaciteiten na het verlaten van de Fed. Hij was voorzitter van J. Rothschild, Wolfensohn & Company, een investeringsbank. Hij leidde onderzoek naar de Enron-schandalen. Hij onderzocht ook de corruptie in het olie-voor-voedselprogramma van de Verenigde Naties in Irak.

Volcker is momenteel de voorzitter van de Groep van 30. Dat is een economische adviesgroep in Washington, D. C.. Hij stond aan het hoofd van een panel dat de Zwitserse banken ondervroeg bij het verwerken van de rekeningen van de Holocaust-slachtoffers.Hij is ook actief geweest in de Arthritis Foundation.

Volgens het tijdschrift Forbes: "Volcker is een reus (zowel letterlijk - hij is 6'7" - en figuurlijk) in de sport van vliegvissen. " Hij wordt opgevist als Bonefish en Tarpon in Florida en zijn favoriete Atlantische zalm in Quebec. Hij is een directeur van de Atlantic Salmon Federation. Hij is ook actief in het Noord-Atlantische Zalmfonds. Beide pleiten voor instandhouding.