Kapitaalrekening: definitie, meting, voorbeelden

De kapitaalrekening maakt deel uit van de betalingsbalans van een land. Het meet financiële transacties die het inkomen, de productie of de besparingen van een land niet beïnvloeden.

Deze transacties zijn allemaal niet-geproduceerde, niet-financiële activa. Mogelijk produceren ze in de toekomst een investeringsstroom. In dat geval zouden ze worden opgenomen in de financiële rekening. Ze kunnen uiteindelijk inkomsten genereren uit goederen of diensten.

Wanneer dat gebeurt, zouden ze worden geteld in het huidige account.

In de Verenigde Staten meet het Bureau of Economic Analysis transacties met kapitaalrekeningen. De transacties met kapitaalrekeningen zijn moeilijk te meten. Ze verschijnen niet in de reguliere rapporten van de BEA. Dat komt omdat deze transacties groot en onregelmatig zijn. Wanneer ze worden weergegeven, plaatst de BEA ze in het hoofdaccount. Dat is zo dat ze geen invloed hebben op het bruto binnenlands product of de bruto nationale productrapporten.

Voorbeelden

De kapitaalrekening omvat internationale overdrachten van eigendom. Een goed voorbeeld is wanneer een Amerikaans bedrijf een buitenlands handelsmerk kocht. Het produceert niet onmiddellijk een product of inkomen. Een vergelijkbaar voorbeeld is als een Amerikaans oliemaatschappij boorrechten kocht op een buitenlandse locatie.

Een ander voorbeeld is een buitenlandse aankoop van een auteursrecht op een lied, boek of film. Internationale schuldvergeving is een ander voorbeeld.

Een grensoverschrijdende verzekeringsuitkering kan erg groot zijn, maar komt slechts af en toe voor. Daarom gaat het naar de hoofdstad in plaats van naar de lopende rekening.

Subaccounts

De hoofdrekening is onderverdeeld in twee hoofdsubaccounts:

1. Acquisitie en verwijdering van niet-geproduceerde, niet-financiële activa: Dit meet de aankoop en verkoop van twee soorten activa: materiële en immateriële activa.

Materiële activa omvatten de rechten op natuurlijke hulpbronnen, zoals minerale rechten, elektromagnetisch spectrum en rechten voor het boren op zee.

Immateriële activa omvatten octrooien, auteursrechten en handelsmerken. Ze omvatten ook franchises en leases. Een voorbeeld is de inkomsten van in de Verenigde Staten gevestigde sportcompetities om franchises in Canada te vestigen. Het omvat ook ontvangsten van Amerikaanse staatsinstellingen voor de verkoop van grond in Londen. Een ander voorbeeld zijn betalingen die zijn gedaan om de rechten te kopen om te onderhandelen met buitenlandse atleten.

De BEA geeft toe dat er geen betrouwbare manier is om de afzonderlijke waarde van de meeste van deze transacties te meten. Vaak zijn ze verward in royalty's en licentierechten, in het nettoloon van de lopende rekening. Of ze kunnen worden gekoppeld aan accounts voor zakelijke, professionele of technische services in het ruilgedeelte van de lopende rekening.(Bronnen: "Betalingsbalans," New York Federal Reserve Bank. "Kapitaalrekening," Bureau of Economic Analysis.)

2. Kapitaaloverdracht: Er zijn drie componenten van de subrekening voor kapitaaloverdracht. De eerste is verzekerde catastrofale verliezen. Dit zijn meestal grote, maar niet vaak voorkomende verzekeringsuitkeringen van buitenlandse verzekeringsmaatschappijen. De BEA bepaalt van geval tot geval of het als een catastrofaal verlies telt.

Het tweede onderdeel van deze subaccount is schuldvergeving. Het enige deel van de schuld dat wordt gemeten is de hoofdsom en eventuele achterstallige rentebetalingen. Toekomstige rentebetalingen die niet zijn geboekt, worden niet meegerekend. Gewoonlijk zijn de enige gegevens die beschikbaar zijn voor de schuld die door de overheid van een land wordt vergeven, zoals de Amerikaanse schatkistbiljetten.

Het derde onderdeel is specifiek voor de overdracht van de activa van de Amerikaanse overheid in de Panama Canal Commission naar de Republiek Panama.

Tekort

Acquisities van niet-geproduceerde, niet-financiële activa creëren een tekort op de kapitaalrekening. Een voorbeeld is de aankoop van rechten op natuurlijke hulpbronnen. Wanneer de ingezetenen, bedrijven of overheid van een land een schuld vergeven, draagt dat ook bij aan het tekort.

Overschot

Vervreemdingen van niet-geproduceerde, niet-financiële activa creëren een overschot. Een voorbeeld is de verkoop van rechten op natuurlijke hulpbronnen.

Ook als buitenlandse verzekeringsmaatschappijen betalen om catastrofale verliezen te dekken, draagt dat bij aan het overschot.

Hoe de hoofdrekening deel uitmaakt van de betalingsbalans

De andere twee delen van de betalingsbalans zijn de financiële rekening en de lopende rekening. De financiële rekening meet de netto verandering in eigendom van buitenlandse en binnenlandse activa. De lopende rekening meet de internationale handel in goederen en diensten plus netto-inkomsten en overdrachtsbetalingen.

De hoofdrekening is een soort divers account. In combinatie met de financiële rekening vertegenwoordigt het de overdracht van kapitaal om te helpen betalen voor de lopende rekening, die de handel in goederen en diensten omvat.

De kapitaalrekening is meestal niet erg groot. Maar in combinatie met de financiële rekening zou het voldoende groot overschot kunnen hebben om een handelstekort te compenseren. Helaas betekent dit dat het land zijn activa verkoopt om buitenlandse goederen en diensten te kopen.

Wat is de betalingsbalans?

Huidig account
- Wat is een tekort op de lopende rekening?
  - U. S. Tekort op de lopende rekening
- Trade Balance
  - Wat zijn import en export?
    - U. S. Import en export Samenvatting
      - U. S. importeert
        
        U. S. Invoer per jaar voor Top 5-landen
      - U. S. Uitvoer
  - Wat is een handelstekort?
    - Het Amerikaanse handelsdeficit
      - U. S. Trade Deficit per land
      - U. S. Trade Deficit With China
Kapitaalrekening
Financiële rekening