Aandelen Uitleningen en effecten Uitlenen

Stocklening, ook wel securities lending genoemd, is de functie binnen brokerageoperaties die aandelen van aandelen (of andere soorten effecten, waaronder obligaties) leent aan individuele beleggers (particuliere klanten), professionele handelaren en geld managers om de korte verkoop te vergemakkelijken.

Om de transactie af te handelen, moet de verkopende partij de betreffende zekerheid lenen voor levering aan de koper. Aangezien het merendeel van de aandelen die voor rekening van beursvennootschappen voor hun cliënten worden bewaard op naam van het bedrijf (bekend als 'straatnaam'), kunnen deze bedrijven gebruikmaken van deze aandelenpool om uit te lenen.

De rente op voorraadleningen is normaal hetzelfde percentage dat de onderneming rekent op marginleningen. Omdat de effectieve kosten van fondsen op de aldus uitgeleende aandelen nul zijn, omdat klanten geen rente van het bedrijf ontvangen voor het deponeren van hun aandelen bij het bedrijf, zijn de uitgeversleningen over het algemeen uiterst winstgevend.

Uiteindelijk moet de lener van aandelen de betreffende aandelen kopen en afleveren bij de firma die de lening heeft afgesloten om deze te sluiten.

Europese effectenregelgevers hebben een voorstel ingediend dat vermogensbeheerders (geldbeheerders) zou verplichten om eventuele winst uit effectenuitleenactiviteiten over te dragen aan beleggers. Momenteel houden beleggingsfondsen, zoals effectenmakelaarfirma's, dergelijke winsten doorgaans zelf en distribueren deze niet naar rekeninghouders.

Voorbeelden

Bestemmingslening betreft het uitlenen van aandelen die zijn geregistreerd in "straatnaam" (dat wil zeggen, geregistreerd op naam van een makelaarskantoor in plaats van van de klant op wiens rekening zij de aandelen heeft) aan iemand die aandelen moet leveren om een ​​korte verkoop te voltooien.

Dergelijke leningen van aandelen verdienen rente voor het bedrijf dat de lening verstrekt.