Wat is de opbrengstcurve?

Bondbeleggers zullen soms de term "rentecurve" horen. "Om te begrijpen wat een rendementscurve is en hoe deze uw beleggingsresultaten voor obligaties kan verbeteren, bekijk het onderstaande verhaal.

Definitie en verklaring van de opbrengstcurve

De rentecurve is een grafische illustratie (uitgezet op een grafiek) die de rendementen op obligaties met verschillende looptijden weergeeft, meestal van drie maanden tot 30 jaar.

Het is bekend dat kortlopende obligaties lagere rendementen bieden, terwijl langlopende obligaties doorgaans hogere rendementen bieden.

Als gevolg hiervan is de vorm van een rentecurve (waarbij de Y-as stijgende rentetarieven weergeeft en de X-as stijgende tijdsduren vertoont) een lijn die begint aan de linkeronderkant en stijgt naar de rechterbovenkant. Deze gebogen lijn wordt een "normale" rentecurve genoemd.

De factoren die de opbrengstcurve beïnvloeden

In aanmerking nemend dat de obligatiekoersen en rendementen in tegengestelde richting bewegen, beïnvloeden verschillende factoren de bewegingen aan beide uiteinden van de rentecurve. De kortetermijnrente, ook wel 'het korte eind' van de rentecurve genoemd, wordt meestal beïnvloed door wat de overheid in de toekomst gaat doen, of specifiek, verwachtingen voor het Amerikaanse Federal Reserve-beleid. Deze kortetermijnrente stijgt meestal wanneer wordt verwacht dat de Fed de rentetarieven zal verhogen en zal dalen wanneer de rente naar verwachting zal dalen.

Langlopende obligaties - "het lange einde" van de curve - worden ook in zekere mate beïnvloed door de vooruitzichten voor het Fed-beleid, maar andere factoren spelen een rol bij het verplaatsen van de lange rente naar boven of naar beneden.

Een van de belangrijkste factoren zijn de vooruitzichten voor inflatie, economische groei, vraag en aanbod en de algemene houding van beleggers ten opzichte van risico . Over het algemeen helpen langzamere groei, lage inflatie en gedaalde risicobereidheid de prijsprestaties van langlopende obligaties (en zorgen ervoor dat het rendement daalt). Omgekeerd hebben snellere groei, hogere inflatie en verhoogde risicobereidheid invloed op de prestaties (waardoor de rente stijgt)

Al deze factoren duwen en trekken gelijktijdig om de richting te beïnvloeden van langlopende obligaties.

Vormen van de opbrengstcurve

De rentecurve verandert voortdurend op basis van verschuivingen in de algemene marktomstandigheden en kan

toenemen omdat de langetermijnrente sneller stijgt dan de korte rente -term-tarieven (wat wijst op een underperformance voor langlopende obligaties versus kortlopende i ssues). Omgekeerd kan de rentecurve afvlakken , wat betekent dat de kortetermijnrente sneller stijgt dan de langetermijnrente (wat duidt op een outperformance voor langlopende obligaties in vergelijking met kortetermijnkwesties). Zeer zelden kan de rendementscurve

omgekeerd zijn. Dit gebeurt wanneer kortlopende obligaties eigenlijk meer dan langetermijnkwesties opleveren, of wanneer de curve naar beneden en naar rechts neigt in plaats van opwaarts.Een omgekeerde rentecurve treedt meestal op als beleggers een klimaat van sterk vertragende economische groei, lage inflatie en toekomstige renteverlagingen door de Federal Reserve verwachten.