Hoe de veranderingen in vrijhandelsovereenkomsten gevolgen hebben voor wereldwijde aandelen

Vrijhandelsovereenkomsten zijn een hoeksteen van het kapitalisme sinds Adam Smith in 1776 de Wealth of Nations publiceerde. De meeste economen zijn het erover eens dat het verwijderen van tarieven, quota of andere belemmeringen voor vrijhandel de naties kan specialiseren in specifieke goederen en diensten om een ​​hoger reële inkomen te bereiken voor alle betrokkenen. Ondanks deze voordelen kunnen economische onrust en andere factoren protestistische agendas veroorzaken.

In dit artikel zullen we kijken hoe veranderingen in vrijhandelsovereenkomsten de internationale investeerders kunnen beïnvloeden.

Populairste vrijhandelsovereenkomsten

Er zijn honderden unilaterale, bilaterale en multilaterale vrijhandelsovereenkomsten over de hele wereld. In Noord-Amerika zijn de meest populaire vrijhandelsovereenkomsten de Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst (NAFTA) met Canada en Mexico, de Verenigde Staten. U. Vrijhandelsovereenkomst (TTIP) en de Midden-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst (DR-CAFTA) met veel van Midden-Amerika, maar heeft ook individuele afspraken met minstens 12 andere landen.

In Europa zijn er vier verschillende multilaterale vrijhandelsovereenkomsten die de meeste Europese en Aziatische continenten bestrijken. De eurozone is het grootste vrijhandelsgebied volgens economische omvang, maar vrijhandel verloopt in andere regio's door overeenkomsten als de Europese Vrijhandelsassociatie (EVA) en de Centraleuropese Vrijhandelsovereenkomst (CEFTA).

Deze overeenkomsten hebben ertoe geleid dat de eurozone aanzienlijke groei heeft bereikt sinds het opgericht werd.

In Azië is de Azië-Pacifische Vrijhandelsovereenkomst (APFTA) de meest prominente overeenkomst tussen zeven landen, waaronder China en India. De Verenigde Staten hebben de APFTA aangemoedigd om vóór 2017 in het Trans-Pacific Partnership (TPP) samen te treden, maar de TPP lijkt onwaarschijnlijk dat ze onder de Trump Administration in de wet zullen komen.

Met name zou de TPP China uit een handelsovereenkomst met veel van de rest van Azië hebben uitgesloten.

Economische gevolgen van vrijhandelsovereenkomsten

De gevolgen van vrijhandelsovereenkomsten zijn een onderwerp waarop de discussie wordt behandeld. De meeste economen zijn het ermee eens dat deze overeenkomsten ten goede komen aan alle partijen die betrokken zijn bij 87. 5 procent dat de VS de resterende tarieven of handelsbelemmeringen moet verminderen of elimineren en 90. 1 procent het niet eens zijn met de suggestie dat de VS werkgevers zouden moeten beperken van het uitbesteden van werk naar andere landen . Dit suggereert dat de meeste deskundigen veel waarde zien in dergelijke afspraken.

Volgens de Amerikaanse regering ging bijna de helft van de Amerikaanse goederenuitvoer van meer dan 700 miljard dollar naar landen met vrijhandelsovereenkomsten in 2015. Vele advocaten van protectionisme betogen dat deze overeenkomsten de binnenlandse productieactiviteit hebben aangetast, maar in werkelijkheid is de U .S. heeft een handelsoverschot van 12 miljard dollar genoten met haar vrijhandelsovereenkomst partners. Dit bewijst dat dergelijke afspraken de groei voor alle betrokkenen kunnen helpen stimuleren.

Kritici van vrijhandelsovereenkomsten betogen dat de transacties de economische vrijheid van de armen of de arbeidersklasse niet verhogen en ze vaak armere maken. Anderen betogen dat armere landen niet zo veel van een voordeel realiseren, omdat ze niet zo efficiënt zijn als geavanceerde economieën die meer technologie hebben om te gebruiken.

Veel populistische politici hebben dit soort retoriek omarmd om vrijhandelsovereenkomsten te sluiten en protectoristische agenda's te volgen.

Effecten op internationale beleggers

Vrijhandelsovereenkomsten hebben wijdverspreide effecten op de economie van een land. Hoewel het aggregaat effect positief kan zijn voor de economische groei, kunnen bepaalde industrieën meer beïnvloed worden dan andere wanneer deze overeenkomsten worden gecreëerd of verwijderd. Bijvoorbeeld, de automobielindustrie van Mexico zou kunnen lijden als de VS zich van NAFTA onttrekt en de binnenlandse autofabrikanten aanmoedigt om bronnen van automobielmakers van de VS te stimuleren.

Internationale beleggers zouden zich bewust moeten zijn van protectionistische regimes en hun potentie om zich te onthouden van vrijhandelsovereenkomsten. Als een overeenkomst in gevaar is om in te vallen, kunnen beleggers overwegen om zich te verplaatsen van industrieën die kunnen lijden en in industrieën die kunnen profiteren.

Industrieën hebben de neiging om de grootste begunstigde van protectionisme te zijn, terwijl de industrieën die op globalisme vertrouwen (zoals technologie) de meeste lijden hebben.

The Bottom Line

Vrijhandelsovereenkomsten zijn de afgelopen decennia een hoeksteen van het kapitalisme geworden. Ondanks wijdverspreide steun van economen, zijn deze overeenkomsten controversieel onder het grote publiek en kritiek gegeven door advocaten van protectionisme. Internationale investeerders moeten kennis hebben van politieke steun voor vrijhandelsovereenkomsten binnen een bepaald land en hun portefeuilles positioneren om risico's in bepaalde sectoren te beperken.