Hoe zonne-subsidies gevolgen hebben voor internationale zonne-aandelen

De opwarming van de aarde is zeer waarschijnlijk het resultaat van menselijke activiteiten sinds de 20ste eeuw, volgens NASA, en gaat voort op een tempo die al decennia tot millennia ongekend is. De warmteopvangende aard van kooldioxide, gecombineerd met een toename van de wereldwijde CO2-uitstoot met bijna 50 procent sinds 1990, heeft bijgedragen aan een stijging van de oppervlakten en mijl van gesmolten ijs in Groenland en Antarctica.

Veel regeringen hebben hernieuwbare energiebronnen - zoals zonne-energie - omgezet in reactie op de groeiende crisis. Door elektriciteit uit de zon te genereren, streven deze regeringen naar de afhankelijkheid van kolenkrachtcentrales die jaarlijks miljarden ton kooldioxide genereren. Volgens de Union of Concerned Scientists zijn steenkoolcentrales de voornaamste oorzaak van de opwarming van de aarde met de typische fabriek die 3,5 miljoen ton CO2 per jaar produceert.

Wat zijn zonne-subsidies?

Doelstellingen voor hernieuwbare energie zijn vastgesteld in meer dan 170 landen op nationaal, staats- of provinciaal niveau. Zo heeft de Europese Unie zich ertoe toegezegd 27 procent van het eindverbruik van energie uit hernieuwbare bronnen te genereren tegen 2030. Verenigde Staten Uitvoerende Orde 13693 heeft ook opgedragen dat 30 procent van alle energie die door de federale regering wordt gebruikt, vanaf 2025 uit hernieuwbare bronnen komt ter plaatse installaties en energieverschillen.

Het probleem met hernieuwbare energieën is dat ze niet altijd zo economisch zijn als conventionele energie. Overheden oplossen dit probleem door subsidies te verlenen, of fondsen die worden verleend om een ​​bedrijf of bedrijf te helpen, zodat de prijs van een commodity of dienst laag of concurrerend kan blijven. Subsidies zijn niet uniek voor de zonne-industrie - in feite heeft de olie- en gasindustrie tussen 1994 en 2009 bijna 500 miljard dollar subsidies ontvangen, maar ze zijn in brand gegaan.

Effecten van zonne-subsidies

Economen hebben aangetoond dat subsidies de hoeveelheid producten die in een markt worden gekocht en verkocht, verhogen door de vraagkromme met het subsidiebedrag te verhogen. Consumenten en producenten profiteren van een overschot ten koste van de overheid. Het nadeel is dat subsidies een economische inefficiëntie veroorzaken, bekend als een doodgewichtverlies, omdat het een overheid meer kost om subsidies te verlenen dan het voor consumenten en producenten ten goede komt.

Het gevolg is dat subsidies positieve externaliteiten kunnen bieden, zoals CO2-verlagingen bij zonne-subsidies. Zonne-subsidies kunnen ook helpen de Verenigde Staten concurrerend zijn in een toekomstgerichte industrie, terwijl honderden duizenden hightech-banen worden gegenereerd. Critici betogen echter dat zonne-subsidies kunstmatig de waarde van zonnebedrijven hebben opgeblazen en de onzekere aard van subsidies creëert volatiliteit voor beleggers.

Subsidies in een wereldwijde markt

Zonne-subsidies verschillen tussen landen, die een bron van conflict zijn geworden. Een land dat hoge subsidies biedt, kan immers ultra-goedkope zonnepanelen produceren in vergelijking met landen die lagere subsidies bieden, waardoor een onevenwichtige handelswanbalans wordt ontstaan. Deze subsidieconflicten hebben in het verleden geleid tot handelsoorlogen die een belangrijke impact hebben gehad op de investering.

Bijvoorbeeld, autobanden zijn een constante bron van handelsconflict tussen de Verenigde Staten en China.

Suniva was een van de toonaangevende fabrikanten van zonnepanelen in Amerika, maar werd uiteindelijk failliet verklaard nadat zijn prijzen door Chinese zonnepanelen werden onderbroken. Het bedrijf heeft een verzoekschrift ingediend bij de Internationale Handelskommissie van de Verenigde Staten die tarieven op deze buitenlandse fabrikanten vraagt ​​om de kosten van buitenlandse subsidies te compenseren en zijn panelen concurrerender te maken. Deze claims zouden aanzienlijke gevolgen kunnen hebben in de wereldwijde zonne-industrie.

Het ITC-verzoekschrift beweert dat buitenlandse concurrentie de Amerikaanse zonne-industrie 1, 200 banen en 27 procent daling van de lonen sinds 2012 heeft gekost. Bovendien betoogt het verzoekschrift dat een tarief 115.000 tot 144.000 banen zou creëren in 2022 Tegenstanders betogen dat het tarief twee derde van de verwachte zonne-installaties over de komende vijf jaar zou kunnen wissen door panelen duurder te maken, terwijl er 88.000 werkstukken als direct resultaat kosten.

Wat beleggers nodig hebben om te weten

De zonne-industrie is goed gepositioneerd om te profiteren van gunstige beleidsontwikkelingen, aangezien regeringen de effecten van kooldioxide compenseren. Tegelijkertijd berust de industrie sterk op subsidies om concurrerend te blijven met conventionele energiebronnen zoals kolen. Dit betekent dat beleggers in zonnebedrijven kunnen profiteren van sterke groeipercentages, maar er is een groot risico op veranderingen in subsidies die aanzienlijke volatiliteit kunnen opleveren.

Investeerders moeten kennis nemen van deze risico's bij het investeren in de zonne-industrie. Door een gediversifieerde portefeuille te handhaven, zowel in termen van geografie als activa, kunnen beleggers deze risico's verzachten en hun risicogewogen rendementen op de lange termijn verhogen.