Glas Steagall Act: Definitie, Doel, Herroeping

Definitie: De Glass-Steagall Act is een wet die de banken ertoe verbond om deposito's te gebruiken voor risicovolle beleggingen, zoals de aandelenmarkt. Het was ook bekend als de Banking Act van 1933 (48 Stat. 162). Het gaf de Federal Reserve de bevoegdheid om retailbanken te regelen. Het verbiedde ook de bankverkoop van effecten. Het heeft de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) opgericht.

Glas-Steagall gescheiden investeringsbankieren uit retailbankieren.

Beleggingsbanken organiseren de initiële verkoop van aandelen, genaamd een eerste openbare aanbesteding. Zij vergemakkelijken fusies en overnames. Veel van hen hebben hun eigen hedge funds beheerd. Retail banken nemen deposito's, beheren van controlerekeningen en leningen maken.

Wanneer was het voorbij?

Glass-Steagall is op 23 mei 1933 door het Huis van Verteenwoordigers doorgegeven. Het werd door de Senaat op 25 mei 1933 doorgegeven. Het werd op 16 juni 1933 ondertekend door president Roosevelt. Het was oorspronkelijk onderdeel van zijn nieuwe deal Het werd een permanente maatregel in 1945. (Bron: Glass-Steagall 1933, The New York Times . )

Wat was het doel van Glass-Steagall?

Glass-Steagall werd aangenomen als een noodreactie op het mislukken van bijna 5.000 banken tijdens de Grote Depressie. In 1933 werden alle Amerikaanse banken voor vier dagen gesloten. Toen ze opnieuw werden geopend, gaf ze alleen deposito's 10 cent voor elke dollar. Waar ging het geld vandaan? Veel banken hadden geïnvesteerd in de beurs, die in 1929 neergestort werd.

Toen de deposanten erachter kwamen, renden ze allemaal naar hun banken om hun deposito's terug te trekken.

Zelfs geluidsbanken houden gewoonlijk slechts een tiende van de deposito's bij de hand. Zij zullen de rest uitlenen, omdat ze weten dat normaal gesproken alles wat ze nodig hebben om handhaving te houden om hun deposanten gelukkig te houden. Echter, in een banklooppas moeten ze snel het geld vinden. Vandaag hebben we geen zorgen over bankrennen, omdat de FDIC alle deposito's verzekert.

Aangezien mensen weten dat ze hun geld terug krijgen, worden ze niet paniek en maken ze een banklooppas.

Herroeping van Glass-Steagall

Glas-Steagall is in 1999 ingetrokken door de Gramm-Leach-Bliley Act. De Gramm-Leach-Bliley Act werd langs partijlijnen door een Republikeinse stemming in de Senaat geslaagd. De bankindustrie had sinds de jaren tachtig gestreefd naar de intrekking van Glass-Steagall. Zij klaagde dat ze niet konden concurreren met andere effectenbedrijven. De banken zeiden dat ze alleen zouden gaan met lage risico's. Zij wilden het risico voor hun klanten verminderen door hun bedrijf te diversifiëren.

De intrekking van de geconsolideerde beleggings- en retailbanken van Glass-Steagall. Dat heeft ertoe geleid dat banken te groot worden om te falen. Dit vereist hun bailout in 2008-2009 om een ​​andere depressie te vermijden.

Moet Glass-Steagall worden hersteld?

Congrespogingen om Glass-Steagall te herstellen, zijn niet succesvol geweest. In 2011 werd H. R. 1489 geïntroduceerd om de Gramm-Leach-Bliley Act te herroepen en Glass-Steagall te herstellen. Als deze inspanningen succesvol waren, zou het leiden tot een massale reorganisatie van de bankindustrie. De grootste banken zijn handelsbanken met beleggingsbanken, zoals Citibank, en beleggingsbanken met commerciële bankafdelingen, zoals Goldman Sachs.

Een herinstelling van Glass-Steagall zou de deposanten beter beschermen. Tegelijkertijd zou het leiden tot organisatorische ontwrichting in de bankindustrie. Dit kan een goed ding zijn, aangezien deze banken niet langer te groot zouden zijn om te falen, maar het moet effectief worden beheerd.

De banken voerden aan dat de herstelling van Glass-Steagall hen te klein zou maken om op wereldschaal te concurreren. De Dodd-Frank Wall Street Reform Act werd in plaats daarvan overgegaan.

Een deel van de wet, bekend als Volcker Rule, stelt beperkingen in voor het vermogen van banken om deposito's te gebruiken voor risicovolle investeringen. Het vereist niet dat ze hun organisatiestructuur veranderen. Als een bank te groot wordt om te falen en de economie van de Verenigde Staten bedreigt, vraagt ​​Dodd-Frank dat het door de Federale Reserve nauwkeuriger gereguleerd wordt.