Compenserende schadevergoeding

Aansprakelijkheidsbeleid omvat de schadevergoeding die aan een eiser wordt toegekend voor schade of verlies die wordt veroorzaakt door een gedekte handeling (zoals nalatigheid) die door een verzekerde is aangegaan. De schadevergoeding aan een eiser is gewoonlijk compenserende schadevergoeding . In een klein percentage gevallen kan de eiser ook strafvergoeding krijgen.

Zoals hun naam suggereert, zijn compenserende schade bedoeld om een ​​eiser te compenseren voor schade of verlies. Hun doel is om hem of haar 'geheel' te maken.

Zodra een gewonde partij compenserende schade heeft ontvangen, moet die partij in dezelfde positie zijn als hij of zij was voordat de schade of het verlies zich voordoet. Compenserende schade wordt ook wel daadwerkelijk beschadigd. In het volgende voorbeeld worden de soorten uitgaven weergegeven waarvoor een eiser schadeloos kan worden gesteld als compenserende schadevergoeding.

Voorbeeld

Alice is een zelfstandige bedrijfsadviseur. Op een dag bezoekt Alice Jane, een van haar klanten, op Jane's office. Alice praat een uur voor Jane en gaat dan weggaan. Ze gaat naar de deur als ze glijdt en valt op een natte vloer. Alice heeft een ernstige breuk van haar rechterbeen.

Alice besteedt meerdere dagen in een ziekenhuis. Ze kan twee maanden niet werken nadat ze naar huis terugkeert. Zes maanden na haar val pleit Alice voor Jane's bedrijf voor lichamelijk letsel. Een rechtbank verleent Alice $ 75, 000 in compenserende schade. Het geld is bedoeld om Alice te compenseren voor de monetaire verliezen die zij heeft geleden als gevolg van haar gebroken been.

De schade omvat vergoeding voor het volgende:

• Verleden, huidig ​​en toekomstig ziekenhuis, dokter, fysiotherapie en andere medische kosten om Alice's gebroken been te behandelen.
• Inkomen in de tijd Alice kan niet werken. Ze krijgt ook een vergoeding voor klanten die ze heeft verloren vanwege haar verwonding.
• Kosten van huisbezoeken door een verpleegster tijdens de herstel van Alice
• Kosten van de dienstverlening door een huishoudster en een hondloper tijdens de periode dat Alice deze plichten niet zelf kan uitvoeren.
• Vergoeding voor pijn en lijden. Omdat haar letsel ernstig was, heeft Alice de chronische pijn ervaren (en zal blijven ervaren). Het letsel heeft haar ook met een permanente limp verlaten.

Jane heeft haar bedrijf verzekerd onder een algemeen aansprakelijkheidsbeleid. De aansprakelijkheidsverzekeraar van de onderneming betaalt de 75.000 dollar in compenserende schade die de rechtbank heeft toegekend aan Alice.

Economische en niet-economische schade

De schade die Alice heeft ontvangen, omvat vergoeding voor zowel economische als niet-economische verliezen. Economische verliezen zijn kosten die kunnen worden gestaafd door facturen, ontvangsten of andere documenten. Alice's medische kosten, verloren inkomen en de kosten die zij voor de verpleegster, huishoudster en hondloper heeft gemaakt, vormen economische verliezen.

Niet-economische schade wordt toegekend voor verliezen zoals pijn en lijden, ontsmettingen, vernedering, angst, verlegenheid, ongemak en verlies van het genot van het leven.Zij kunnen ook schade toebrengen voor het verlies van consortium (huwelijksrelaties), gezelschap, liefde en affectie wanneer de echtgenoot of een ander familielid van een eiser is gestorven of ernstig gewond is geworden.

Niet-economische schade wordt niet automatisch toegekend.

Een rechter zal bepalen of dergelijke schade passend is op basis van de aard van de schade. In veel staten kan een eiser slechts een niet-economische schade krijgen als hij of zij ook economische schade ontvangt.

Omdat niet-economische verliezen subjectief zijn, zijn de bedragen niet gemakkelijk te bepalen. Niet-economische schade kan worden berekend op basis van een formule (zoals drie maal het bedrag van de economische schade) of een andere methode. Het bedrag van de schadevergoeding voor niet-economische verliezen kan sterk van lidstaat tot lidstaat verschillen.

Caps op niet-economische schadevergoeding

Veel staten hebben wetten vastgesteld die het aantal niet-economische schade beperken die een eiser in een rechtszaak kan ontvangen. De meeste staatshoesjes zijn uitsluitend van toepassing op medische malpractice pakken, maar sommige zijn van toepassing op alle pakken. In sommige staten stijgt de dop of is het niet van toepassing wanneer de eiser is gestorven of ernstig gewond is geworden.