ADR-vergoedingen en uw internationale aandelenbeleggingen

Een van de manieren waarop Amerikaanse beleggers buitenlandse aandelen van bedrijven in andere landen kunnen houden, is via iets bekend als Amerikaanse depositobewijzen of ADR's. Als u niet bekend bent met hen, neem even een paar momenten om de basis te lezen van hoe ze werken, hoe ze zijn gestructureerd en waarom banken hen creëren. De korte en vereenvoudigde versie is dat een commerciële bank naar een buitenlandse aandelenmarkt gaat en aandelen van de buitenlandse aandelen koopt.

Hiermee brengt deze aandelen terug naar de Verenigde Staten, zet ze in een soort trustfonds, geeft certificaten uit die de aandelen bevinden die nu in de kluis van de bank zijn en verkopen deze certificaten op de aandelenmarkt . Wanneer het buitenlandse bedrijf dividenden betaalt, zegt het pond sterling, euro, yen of welke andere inheemse valuta het gebruikt, neemt de bank het geld in, vertaalt het in dollar en distribueert het aan de certificaat-eigenaren.

Dit behaalt een aantal dingen. Ten eerste laat het de Amerikaanse investeerder toe om de ADR in Amerikaanse dollars te kopen of te verkopen. Dat is veel handiger dan het openen van een wereldwijde handelsrekening bij een internationaal makelaarsbedrijf. Door de schaalvoordelen van de ADR zelf maakt het ook mogelijk om kleinere investeringen op kosteneffectieve wijze te verwerven. Als u direct aandelen op de buitenlandse markt zou kopen, moet u in de meeste gevallen tenminste $ 10.000 tot $ 100.000 investeren om het kosteneffectief te maken.

In de tweede plaats geeft u bij het ADR dividenden in US dollars. Voor een grote meerderheid van de mensen die in de Verenigde Staten wonen, doet het niet veel goed om jezelf te vinden op het ontvangende einde van Australische dollars, Zuid-Koreaanse won of Mexicaanse peso's. U kunt niet naar uw lokale McDonald's gaan en die gebruiken om een ​​Big Mac te kopen, en u kunt ook uw huur niet betalen.

Als aanvulling op de omrekening van de vaak miljoenen op miljoenen dollars die door de aandelen in de ADR zijn ontvangen, kan de handelsbank veel betere vertaaltarieven krijgen, wat betekent dat meer koopkracht uiteindelijk in uw zak komt.

In ruil voor dit alles gaat de commercial bank in de meeste gevallen een ADR-vergoeding beoordelen. ADR kosten zijn relatief klein en worden vaak beoordeeld op basis van ADR. Dit dekt de uitgaven van de bank en laat ze een redelijke winst op de dienst verdienen.

Een voorbeeld van wat een ADR-prijs zou kunnen lijken

Laten we Total, SA gebruiken als illustratie. Total is een van de grootste olie-reuzen ter wereld. Het Franse bedrijf heeft hier een ADR in de Verenigde Staten die onder het tickersymbool TOT verhandelt. Stel je voor dat je 1, 000 van deze ADR in je makelaarsaccount hebt. Op 20 juni 2014 verdeelde de sponsor bank de laatste U.S. dollars het had uitgewisseld, ongeveer $ 0 uitbetalen. 825238 per ADR. Die beleggers die slim genoeg waren om zich aan te melden om te profiteren van het verdrag tussen de Verenigde Staten en Frankrijk, krijgen de lagere rentevoet van 15%, in plaats van 30%. In dit geval zou het ongeveer $ 0 zijn geweest. 123795 per ADR. Tenslotte betalen de bank een halve cent, of $ 0. 005, per ADR voor het vergemakkelijken van de deal.

Voor uw 1 000 ADR kan uw brochuresrekeningoverzicht zoiets lijken:

• 20/06/2014 Qualified Dividend = $ 825. 30
• 06/20/2014 Buitenlandse belasting betaald = - 123 dollar. 80
• 06/20/2014 ADR Management Fee = - $ 5. 00

Met andere woorden, misschien heb je de $ 825 gezien. 30 verschijnen in uw account en zie dan onmiddellijk een terugtrekking van $ 123. 80 voor de Franse regering en nog eens 5 dollar. 00 voor de bankkosten. Dit zou je met een netto contante borg van $ 696 hebben verlaten. 50. Gezien de dienst die de bank heeft geleverd, is het een geweldige afweging die uw leven als investeerder veel makkelijker maakt.

Pas op op ADR-kostenberekeningen op financiële websites

Een nadeel van dit alles is dat veel financiële websites, waaronder de grote financiële portalen, verschillende manieren hebben om te gaan met zowel de buitenlandse belastingen als de ADR-vergoedingen.

Als u een aandelencitaat kijkt voor een Amerikaanse onderneming - zou General Electric of Coca-Cola goede voorbeelden zijn - het dividendrendement en dividendrendement worden weergegeven in de cijfers vóór belastingen. Aan de andere kant pakken sommige programmeurs de netto ADR-distributie, die een na -tax figuur is, waardoor het lijkt alsof de voorraad een veel lager dividendrendement heeft dan het wel doet; een appels om sinaasappels vergelijking. Dit heeft enkele interessante gevolgen. Nestle, een van de grootste en oudste blue chip-aandelen ter wereld, wordt bijna altijd op deze manier behandeld, waardoor veel Amerikaanse beleggers het goed doen om te overwegen om het in hun langlopende familieportefeuille elders te zien zoals het lijkt kunstmatig duur.