De beste aandelen die ze kopen en hun industrieën

Een van de voornaamste voordelen van een belegger in de 21e eeuw is dat er een paar eeuwen van aandelenmarkten zijn om niet alleen in de Verenigde Staten maar over de hele wereld te onderzoeken. Er is een fantastisch werk, zowel in de private banking sector, dat er uit de academie komt en kijken naar wat de beste voorraden voor langetermijnbezit gemeenschappelijk hebben.

Het blijkt dat in dit opzicht de bedrijven die de "best of" lijst maken, helemaal niet willekeurig zijn.

Bepaalde industrieën hebben specifieke economische, juridische en culturele voordelen die het mogelijk maken om de componenten binnen hen te bundelen tegen veel hogere prijzen dan gemiddeld, waardoor een hoog totaal aandeelhoudersrendement wordt verkregen, zelfs wanneer de initiële prijs- naar-winstverhouding is niet precies goedkoop. Dit betekent dat de hoogst terugkerende aandelen worden geclusterd rond een klein deel van de algemene economie, waarbij de jaarlijkse prestatie van 1% tot 5% wordt geproduceerd, wat een verschil in rijkdom verschilt over perioden van 10, 25, 50 of meer jaar.

In dit artikel gaan we naar een aantal van de bevindingen kijken in de hoop dat het identificeren van wat de beste aandelen te kopen zijn, we het risicobeheer en de portefeuilleconstructie voor een langere periode beter kunnen begrijpen termijn investeerder.

In de Verenigde Staten hebben de beste aandelen die te koop zijn, rond tabaks-, farmaceutische en consumentengiften gericht.

In zijn best verkopende boek waarin wordt aangegeven hoe saaie voorraden u in uw grootoudersportefeuille kunt vinden, bijna altijd meer winstgevend zijn dan de warme problemen van de dag, Wharton Business School professor Dr. Jeremy J.

Siegel, die ik al meerdere keren in het verleden heb geschreven, heeft de totale accumulatie van een initiële investering van $ 1 000 bezocht, waarbij de geïnvesteerde dividenden in elk van de oorspronkelijke S & P 500 overlevende ondernemingen tussen 1957, toen de index werd opgericht, en 2003, toen hij zijn bevindingen begon op te stellen.

(De aandelen zijn duidelijk sindsdien aanzienlijk gegroeid, dus de cijfers zouden vandaag veel hoger zijn. Niettemin is het nog steeds handig om zijn resultaten te bekijken.)

Hij onderzocht de top 20 bedrijven, die de beste voorraden om te kopen - de top 4% van de originele S & P 500 - als je perfect achteraf hebt om te proberen te achterhalen wat er zo van gemaakt is. U zou kunnen verwachten met zoveel verschillende soorten bedrijven die destijds opereren, u zou hebben afgesloten met bedrijven die variëren van spoorwegen naar cruiseschepen exploitanten. Niets is verder van de waarheid verwijderd. Om het in real-world termen te zetten, tussen 1957 en 2003, veranderde een eerste inzet van $ 1, 000 uiteindelijk in:

Philip Morris - Tabak - $ 4, 626, 402 - 19. 75% CAGR

1. Abbott Labs - Farmaceutische producten - $ 1, 281, 335 - 16.51% CAGR
2. Bristol-Myers Squibb - Pharmaceuticals - $ 1, 209, 445 - 16. 36% CAGR
3. Tootsie Roll Industries - Consument Nietjes - $ 1, 090, 955 - 16. 11% CAGR
4. Pfizer - Farmaceutische producten - $ 1, 054, 823 - 16. 03% CAGR
5. Coca-Cola - Verbruiksartikelen - $ 1, 051, 646 - 16. 02% CAGR
6. Merck - Farmaceutische producten - $ 1, 003, 410 - 15. 90 % CAGR
7. PepsiCo - Consumer Staples - $ 866, 068 - 15. 54% CAGR
8. Colgate-Palmolive - Consument Nietjes - $ 761, 163 - 15. 22% CAGR
9. Kraan - Industrieel - $ 736, 796 - 15 . 14%
10. H. J. Heinz - Consumer Staples - $ 635, 988 - 14. 78% CAGR
11. Wrigley - Consumer Staples - $ 603, 877 - 14. 65% CAGR
12. Fortune Brands - Tabak- en Verbruiksnijmen - $ 580, 025 - 14. 55% CAGR
13. Kroger - Retail - $ 546, 793 - 14. 41% CAGR
14. Schering-Ploeg - Farmaceutische producten - $ 537, 050 - 14. 36% CAGR
15. Procter & Gamble - Verbruiksartikelen - 513, 752 - 14. 26% CAGR
16. Hershey - Consumer Staples - $ 507, 001 - 14. 22% CAGR
17. Wyeth - Pharmaceuticals - $ 461, 186 - 13. 99%
18. Koninklijke Nederlandse Olie - Olie - $ 398, 837 - 13. 64%
19. Algemene Mills - Consumer Staples - 388, 425 - 13. 58% CAGR
20. Dit betekent dat 18 van de top 20 die originele S & P 500 componenten uitvoeren, of 90% afkomstig zijn uit drie smalle delen van de algemene economie: tabak, consumenten nietjes en farmaceutische producten. Dat is statistisch relevant.

Wat maakt dit mogelijk? Tobacco was een interessant geval bij het combineren van extreme prijsmacht, massale rendementen op het kapitaal, een verslavend product en de aandelenkoersen die door de oorlog werden gedreven door de federale en overheidsregeringen die op de bedrijven werden gevoerd, samen met het waargenomen kwaad van de bedrijven (in mijn eigen familie, ongeacht hoe goedkope tabaksvoorraden van tijd tot tijd worden, zullen bepaalde leden mij niet toestaan ​​om hun portefeuilles toe te voegen).

Eerder onderwaardeerd, eigenaren die hun dividenden plukken in meer voorraad opgebouwd extra aandelen in een snel tempo decennium na decennium, verrijkt door het feit dat deze extreem winstgevende bedrijven onpopulair waren om sociale redenen. (In Groot-Brittannië was alcohol gelijkwaardig, het vergrijpde alles anders. Het kan heel goed in de Verenigde Staten zijn geweest, maar we zullen het nooit weten als gevolg van een verbod op het veranderen van het landschap van de industrie.)

Verbruiksartikelen en farmaceutica, Aan de andere kant had het een aantal belangrijke voordelen die inherent zijn aan het bedrijfsmodel dat hun ideale mengmachines maakt:

De beste aandelen die worden gekocht, maken een product dat niemand anders legaal kan produceren, dan levert dat product met behulp van super efficiënte distributiekanalen. Dit resulteert in moeilijk te repliceren schaalvoordelen. Het product is beschermd door handelsmerken, octrooien en auteursrechten, waardoor het bedrijf de prijs hoger kan oplopen dan het anders zou kunnen, waardoor de virtuele cyclus wordt versneld, aangezien het een hogere gratis kasstroom genereert die vervolgens kan worden gebruikt voor reclame, marketing, kortingen en promoties. De meeste mensen bereiken niet voor de knockoff Hershey bar of Coca-Cola fles. Ze willen het echte ding, omdat het prijsverschil klein genoeg is, is er per bedrijfstransactie geen nutsverschil.

• De beste aandelen die te koop hebben, hebben sterke balansbalken die hen in staat stellen bijna elke soort economische storm te verbeelden. Dit verlaagt hun totale kosten van kapitaal.
• De beste aandelen die worden gekocht, genereren een veel hoger dan gemiddeld rendement op geïnvesteerd vermogen, evenals het rendement op het eigen vermogen.
• De beste aandelen om onevenredig te kopen, hebben een geschiedenis van het betalen van steeds groeiende dividenden, die kapitaaldiscipline op het management impliceert. Hoewel het niet dwaas is, is het veel moeilijker om te overschrijden op dure acquisities of uitvoerende voordelen als je minimaal de helft van het geld uit de deur naar de eigenaren per kwartaal moet sturen. In feite is de relatie op basis van analyse op basis van markten zo duidelijk dat u alle aandelen in quintiles kan verdelen en het totale rendement op basis van dividendrendementen accuraat kunt voorspellen. (Deze correlatie is zo krachtig, aandelengroei voorraden als een klas maken investeringen beter dan gemiddeld).
• Bovenop al deze kenmerken (en alleen wanneer de anderen aanwezig zijn) zijn de beste aandelen te kopen hebben vaak bijna volledige controle over hun respectieve marktaandeel of in het ergste geval als onderdeel van een duopolie of triumviraat.
• Interessant genoeg zijn enkele van de top 20 aandelen op die lijst sindsdien samengevoegd tot nog sterker, meer winstgevende bedrijven. Dit zou hun voordelen verder moeten versterken:

Philip Morris heeft zijn divisie Kraft Foods afgezwakt, die zich vervolgens in twee bedrijven uit elkaar brak. Een van die bedrijven, Kraft Foods Group, heeft een paar dagen geleden aangekondigd dat het zich consolideren met H. J. Heinz. Het nieuwe bedrijf heet Kraft-Heinz.

• Wyeth werd verworven door Pfizer.
• Schering-Plough en Merck samengevoegd, namen de naam van de laatste.
• Net zo interessant waren veel van deze bedrijven al reusachtig, de huishoudelijke namen terug in de jaren 1950. Coke en Pepsi tussen hen hadden een supermonopolie op alle marktaandeel in de categorie koolzuurhoudende dranken. Procter & Gamble en Colgate-Palmolive beheerden de gangen van supermarkten, algemene winkels en andere winkels. Hershey, Tootsie Roll en Wrigley, samen met het privégehakte Mars Candy, waren titanen in hun respectieve veld, die lang in hun respect hoeken van de zoetwaren-, chocolade-, snoep- en gomindustrie gevestigd waren. Koninklijk Nederlands was een van de grootste oliemaatschappijen ter wereld. (Zijaantekening: De andere olieriganten hebben ook heel erg goed gedaan, maar net kort van de top 20 gevallen. Het is voldoende om te zeggen dat je nog veel rijkdom zou hebben gebouwd als je ze had.) HJ Heinz was de ketchup koning sinds de 1800's zonder serieuze concurrent in zicht. Philip Morris, met zijn Marlboro sigaretten, en Fortune Brands (toen bekend als American Tobacco), met zijn Lucky Strike-sigaretten, waren enorm. Iedereen in het land die aandacht besteedde, wist dat ze geld bedroegen.

Dit waren geen risicogroei-bedrijven. Dit waren geen aanvankelijke openbare aanbiedingen die werden aangeboden door overexcited spekulanten. Dit waren echte bedrijven, waardoor echt geld was, vaak in bedrijf geweest voor wat er toen tussen 75 en 150 jaar was.Pfizer werd opgericht in 1849. Merck werd opgericht in 1891 als een dochteronderneming van de Duitse reus Merck, die zelf in 1668 werd opgericht. Heinz was sinds 1869 in bedrijf geweest, met de verkoop van gebakken bonen, zoete pickles en ketchup naar de massa's. Hershey begon zijn bedrijfsleven in 1894; PepsiCo in 1893; Coca-Cola in 1886; Colgate-Palmolive in 1806. Je hoefde niet diep in de abonnementen te graven om ze te vinden. Dit waren bedrijven die vrijwel iedereen in de Verenigde Staten leefden, zowel rechtstreeks als onrechtstreeks kenden en betuttelen. Ze werden geschreven in

The New York Times . Ze riepen nationale televisie-, radio- en tijdschriftadvertenties. Veel andere van de beste aandelen die je koopt, waren niet opgenomen in de lijst door inkoop en tijdverschillen, maar hadden bijna identieke economische kenmerken.

Merk op dat deze lijst beperkt was tot originele leden van de S & P 500 die nog steeds overleefd zijn als publieke bedrijven toen Siegel zijn onderzoek schreef. Als u in de afgelopen generaties andere toppresterende bedrijven kijkt die niet op dat specifieke rooster staan, waren sommige van hen ook zeer lucratief en zouden ze kunnen zijn opgenomen als de methode iets veranderd was. Een deel van de reden dat ze niet te maken hadden met de rare regels die S & P op het moment van vestiging had. Oorspronkelijk kon het slechts 425 industriële bedrijven, 60 utilities en 15 spoorwegen houden. Hele gebieden van de economie werden uitgeschakeld, inclusief financiële en bankvoorraden, die nog een paar decennia niet in de aandelenmarktindex zouden worden opgenomen! Dat betekent soms een goed bedrijf dat iedereen wist en dat veel geld werd verlaten, werd de lijst buiten gelaten om het quotum elders te vullen. Veel zeer winstgevende bedrijven werden ook voor de einddatum van 2003 in het onderzoek van Siegel privé genomen, waardoor ze daadwerkelijk van overweging verwijderd zijn.

Laten we Clorox gebruiken als illustratie. De bleekgigant is economisch vergelijkbaar met de andere hoogverbindende bedrijven. Er waren nog niet veel grote consumentengroothandelbedrijven in gebruik en bijna alle familie in de Verenigde Staten wist of gebruikte Clorox-producten - maar het was gekocht door Procter & Gamble in 1957. Na een 10-jarige anti-trust-strijd heeft het Hooggerechtshof het in 1967 als een zelfstandig bedrijf gesplitst. Op 1 januari 1969 werd het een stand-alone, beursgenoteerde onderneming, nog een keer. Iemand die aandelen van de bleekmiddelfabrikant kocht, zou het uit het park hebben geslagen, de bredere aandelenmarkt helemaal vernietigen naast zijn consumentengroepe-peer-groep en op deze lijst geland, als het voor die eerste twaalf jaar niet meer was bereikt. Clorox is zo adembenemend mooi dat ik ongeveer 80 dollar per aandeel in de vroege jaren 1980 geboren was in split-adjusted terms. Vandaag is het op $ 110 + per aandeel en zou u nog eens $ 31 + per aandeel in contante dividenden hebben verzameld voor een totaal van $ 141 +. Om een ​​gevoel te herhalen die ik vaak heb gedeeld, hoor je nooit op een cocktailpartytje.Ondanks 141 tot 1 uitbetalingen, geven mensen het gewoon niet uit, omdat het bijna 35 jaar duurde om het te bereiken. Zij willen paardraces en directe rijkdommen. Het planten van het financiële equivalent van eiken is gewoon niet hun stijl.

Ook McCormick, die sinds 1889 rond was en de onbetwiste koning van de Amerikaanse kruidemarkt was, werd niet toegevoegd aan de S & P 500 tot - uzelf hier voor het jaar 2010 begroeten. Ondanks zijn ongelooflijke prestaties en bijna identieke economische kenmerken als de overige winnende ondernemingen - grote rendementen op kapitaal, herkenning van huishoudens, marktaandeel zo groot dat u een dubbele take zou doen, een sterke balans, handelsmerken, octrooien en auteursrechten, wereldwijde distributie Dat gaf een enorm kostend voordeel - het was niet in aanmerking voor opname. Het droevige gevolg hiervan is dat de supercompositie ervan niet bij deze dataset voorkomt.

Kijk naar zowel Dr Pepper als Royal Crown, twee frisdranken tegen Coca-Cola en PepsiCo. Royal Crown is in 1984 prive geworden, maar je zou je geld bij 14,14% meer hebben gecompenseerd (zie pagina 268, Appendix, Jeremy Siegel,

The Future for Investors ). Dr. Pepper was het 4e meest recente originele S & P 500-lid op een heleboel 18, 07%, samengesteld zoals het uiteindelijk door Cadbury-Schweppes werd overgenomen. Het is sindsdien als een zelfstandig bedrijf opnieuw gespannen en bleef bijna drie kwart van een eeuw later door de luchtwaarts klimmen. Juist nu, misschien vraagt ​​u zich af waarom technologievoorraden de lijst niet hebben gemaakt. In tegenstelling tot industrieën zoals consumenten nietjes, waar de meerderheid van de toonaangevende bedrijven op bevredigende of zeer hoge tarieven gecompenseerd is, is technologie een hit-of-miss-gebied. Een ongelooflijk winstgevende onderneming, zoals MySpace, kan per nacht uit elkaar vallen omdat het uitkomt op het nieuwe kind op het blok, Facebook. Bovendien is er een duidelijke, academisch geïdentificeerde trend van investeerders die teveel betalen voor hun tech-aandelen, waardoor op bepaalde tijden bepaalde retourzendingen voor bepaalde bedrijven ontstaan. Getuigen van de dot-com bubble wanneer de Nasdaq vanaf zijn piek van 5, 046. 85 ging (het daadwerkelijk 5, 132, 52 binnendag op 10 maart 2000 bereikt) tot een ondenkbare bodem van 1, 114. 11 op 9 oktober , 2002. Het duurde 15 jaar, tot en met maart 2015, om nog eens 5 000 mark te bereiken. Nog erger, de NASDAQ, in tegenstelling tot de overige aandelenmarkten, heeft een lager dan gemiddeld dividendrendement, wat betekent dat het totale rendement abysmal is.

Investeren in technologie vereist dat je slim en wat gelukkig bent. Als een groep is de kans dat een bedrijf goed doet, veel lager dan voor de frisdrank-, snoepbar-, bleek- en schotelzeepbedrijven die in drie verschillende eeuwen zijn geweest, en bijna nooit veranderen. Toch, als u een geweldige kans vindt die goed gaat, zoals Microsoft, kan zelfs een kleine positie uw leven voor altijd veranderen. Stel je voor dat je geen geluk hebt om je handen op een van de aandelen in de beurs te behalen, maar precies vóór de afsluiting van de markt op 13 maart 1986, heb je 1 000 dollar van de voorraad gekocht.Hoeveel zou je vandaag hebben? Als u geen hervestiging van het dividend verwacht, 29 jaar later in 2015, zou u $ 421, 582 voorraad hebben en $ 102, 572 van de contante dividenden opgestapeld voor een totaalbedrag van $ 524, 154. Het duurde minder dan 30 jaar om een ​​aantal de topprestaties van de originele S & P over veel, veel langere tijdhorizon. Dat is de belofte die mensen in technologievoorraden lokt.

De meeste van de slechtste voorraden die te koop hebben, hadden vergelijkbare kenmerken.

Nu dat we het hebben over de beste voorraden om historisch te kopen, hoe zit het met het tegenovergestelde uiteinde van het spectrum? Wanneer u het wrak van de bedrijven die buste gingen of het zeer weinig over inflatie en belastingen terugvonden, worden er ook patronen opgetreden. Hoewel er altijd vaste specifieke risico's zijn waar goede bedrijven door wanbeheer worden afgenomen (bijvoorbeeld AIG, Lehman Brothers), kunt u dat soort dingen niet voorspellen. Hier zijn we aan het spreken over structurele problemen in bepaalde industrieën die deze industrieën als een geheel op lange termijn zeer onaantrekkelijk maken. Niet elk type bedrijf kan een koop-en-vast-investering worden, maar deze slechte bedrijven kunnen goede aandelenhandel verrichten. Deze sub-par bedrijven hebben vaak:

Heeft grote kapitaaluitkeringsbehoeften die hen in enorme nadelen leggen in inflatoire omgevingen.

• Heb een vast operationeel model met veel basiskosten die moeten worden betaald, ongeacht de omzetniveau < Heb weinig tot geen prijsstroom, vaak concurreren op basis van prijs samen met concurrenten die in dezelfde boot zijn. Dit leidt tot een race-tot-de-bodem en een onvermijdelijk strijd om te overleven. In sommige gevallen herhaalt de cyclus van welvaarts-strijd-faillissementshof zich telkens opnieuw, elk tien jaar of zo.
• Genereer een laag bedrijfsresultaat per medewerker, gecombineerd met de vereisten van hoge vaardigheden die de arbeidskrachten de mogelijkheid bieden om de automatisering te uniformen of te vermijden, waarbij een groter deel van de slechte rendementen wordt genomen.
• Wordt onderhevig aan bommen en bustes
• Zeer gevoelig voor veranderingen in technologie
• Overwegende dat de beste aandelen die worden gekocht onevenredig bestaan ​​uit consumenten nietjes, farmaceutische en tabaksproducten, zijn de slechtste voorraden die worden gekocht, te veel vertegenwoordigd door staalfabrieken, aluminium, luchtvaartmaatschappijen en scheepsbouwers.
• Er is ook een aandachtspunt die kan dienen als een waarschuwing voor degenen die zich zorgen maken over de lange arm van zowel radicaal communisme als overheidsbeleid: suikerfabrikanten en raffinaderijen. Waarom? Toen Cuba viel bij de communistische, waren veel suikervelden en fabrieken verloren. Later heeft de Amerikaanse regering, op verzoek van een miljardaire suikerfamilie, tarieven geïmplementeerd waardoor het te duur is om rietsuiker te importeren en geld te verdienen. Nog een tijdje, in de jaren tachtig was Wall Street-gedachte dat bieten die in New England waren gekweekt, de oplossing kunnen zijn, die bietensuiker met rietsuiker vervangde. Het werkte niet. Snel naar voren en de maïsboerderijen in Iowa kregen politici om hen te steunen met landbouwsubsidies in ruil voor steun tijdens de presidentsverkiezingen, wat leidt tot een situatie waar maïs kunstmatig goedkoop is.Deze overvloed veroorzaakte hoge fructose maïs siroop te prolifereren aangezien het veel minder duur was. Samen met andere relevante variabelen deden deze krachten samen om de suikerindustrie te vernietigen, die, in tegenstelling tot tabak, absoluut nulprijsvermogen had (suiker is suiker - als het wit is en lekker smaakt, maakt het je waarschijnlijk niet uit wat je in je thee plaatst of taart). Bijna alle bedrijven in de ruimte die ooit deel uitmaakten van de S & P 500 ging buste. Vertientes-Camaguey Suiker. Manati Suiker. Holly Sugar. Imperial Sugar. Guantanamo Sugar. Faillissement, alles. Andere bedrijven, zoals Great Western Sugar, belopen op 3,6% voor eigenaren, zelfs niet in overeenstemming met de inflatie.

Poging om de beste aandelen te identificeren voor de komende 50 jaar

De kans is goed dat je, zoals de meeste mensen, de volgende Microsoft of Apple niet kan identificeren. In dit opzicht is de beste voorspeller van de toekomst het verleden. Dezelfde economische krachten die sommige bedrijven zo winstgevend maken en ervoor zorgen dat anderen strijden, blijven grotendeels identiek aan wat zij in 1957 waren toen de originele S & P 500 werd gepubliceerd. Zeer lucratieve huishoudelijke bedrijven die hun marktaandeel overheersen en niet onderhevig zijn aan technologische verplaatsingen in de mate waarin andere bedrijven lijken te zijn, vormen de perfecte beloning voor risico-beloning. Het kan lang duren om rijk te worden, maar door de geduldige dollar die de kostprijs van deze topschotelbedrijven al vele decennia oplevert, kan je gewoon een van die geheime miljonairs veranderen die een fortuin achterlaten, zoals Ronald Read, de conciërge die is overleden afgelopen jaar. Zijn erfgenamen ontdekten een vijfduim dikke stapel aandelencertificaten in een bankkluis. Die en sommige van zijn plannen voor directe aankoop werden uiteindelijk gewaardeerd op meer dan $ 8, 000, 000.