Tekenen van aandeelhouders vriendelijk management

Goed corporate governance is belangrijk voor uw beleggingsportefeuille. Als u in zaken bent met mensen die geïnteresseerd zijn in het verzekeren dat u, de eigenaar (aandeelhouder) een eerlijke shake krijgt, kunt u betere resultaten hebben. Veel succesvolle beleggers verwijzen naar bedrijven die de aandeelhouder eerst als "aandeelhoudersvriendelijk" zetten.

Om te begrijpen wat dat betekent, hier zijn zeven specifieke dingen die je kunt zoeken, wat kan aantonen dat je te maken heeft met mensen uit de wereldklasse die op zoek zijn naar je investering.

Terwijl aandeelhouders vriendelijk beheer geen afschuwelijke bedrijven kan redden van hun gedoemd lot, kunnen ze de kansen in uw voordeel kantelen. Alles anders gelijk, ze kunnen u rijker maken met minder risico.

1. Een duidelijk geformuleerd dividendbeleid hebben

Een van de belangrijkste functies van het managementbeleid is het toewijzen van aandeelhouderskapitaal. Hoe extra winsten worden behandeld is buitengewoon belangrijk. Of deze winsten opnieuw worden geïnvesteerd in bestaande transacties, gebruikt worden om een ​​concurrent te verwerven, uit te breiden naar andere industrieën, aandelen terug te kopen of cash dividends aan eigenaren te verhogen, zal de beslissing aanzienlijke gevolgen hebben voor de rijkdom van de eigenaars. Zoals Warren Buffett tamelijk geïllustreerd is in een van zijn aandeelhoudersbrieven, is dit niet iets dat natuurlijk bij de meeste leidinggevenden komt. "Het gebrek aan vaardigheden die veel CEO's bij de toewijzing van kapitaal hebben, is geen klein probleem. Na tien jaar op de baan zal een CEO, wiens bedrijf jaarlijks een inkomen behoudt gelijk aan 10% van de netto-waarde, verantwoordelijk zijn voor de inzet van meer dan 60% van alle hoofdstad op het werk in de onderneming. “

Wanneer het management een duidelijke en verantwoord dividendbeleid formuleert, kunnen aandeelhouders hen beter verantwoord houden en prestaties beoordelen. Het belemmert ook de drang om overmatige overnames te volgen. Een uitstekend voorbeeld is U. S. Bank, de zesde grootste financiële instelling ter wereld. Volgens het jaarverslag van 2005 is de Vennootschap erop gericht 80 procent van de winst terug te keren aan onze aandeelhouders door middel van een combinatie van dividenden en terugkoop van aandelen.

In overeenstemming met het doel heeft het bedrijf 90 procent van de winst in 2005 teruggekregen. "

Het is niet een ongeval dat een paar jaar later, toen veel banken faalden, de VS Bancorp zeilen rechtdoor de slechtste bankcrisis in generaties. Terwijl de Federal Reserve het nodig had om zijn dividend te verlagen, zoals het met alle grote banken was, totdat het de situatie volledig kon beoordelen, werd dat geld opgestapeld op de balans en groeide het aandeelhouderschap. Andere bankinvesteraars hebben alles verloren, maar iemand die de VS S. Bancorp voorraad heeft, is rijker vandaag dan hij of zij een decennium geleden was, ondanks een brute periode die op een gegeven moment de voorraaddaling bijna 70% zag.

2. Het vereisen dat leidinggevenden in het bedrijfsleven een aandeel hebben in het bedrijf.

Uiteraard, u wilt dat uw kapitaal wordt beheerd door iemand die 'huid in het spel' heeft, zo te zeggen. Aandeelhoudersvriendelijke bedrijven vereisen meestal managers en leidinggevenden om aandelen in de vennootschap te kopen die meerdere keren hun basissalaris waard zijn. Dit zorgt ervoor dat ze vooral als eigenaars denken, niet werknemers.

De theorie is dat dit de directeuren richt op de lange termijn; over het groeien van duurzame winst, het houden van een sterke balans, het verzekeren van de boekhouding en de consolidatie van de boekhouding voor decennia in de toekomst.

De beste bedrijven op deze front hebben CEO's en hogere managers die meer inkomen ontvangen van dividenden op hun aandelenpositie dan in salaris. Dat is een zeer beperkte club, inderdaad, maar als je zo'n situatie vindt, moet je verder onderzoeken.

3. Een raad van bestuur die de behoeften van de aandeelhouders aanstuurt voor de wil van de bestuurders

De raad van bestuur moet zijn primaire baan weten - om de belangen van de aandeelhouders te beschermen, niet aan het management. In de loop van de financiële geschiedenis lijkt het dat de meeste bedrijfsschandalen zich voordoen wanneer een bestuur te comfortabel was met het executive team. Dit fenomeen is begrijpelijk; Bij het werken met mensen die je leuk vindt en respecteert, is het zeker makkelijker om een ​​vriendelijke clubhuis-atmosfeer te hebben dan een tegenstrijdige strijdclub. Het nadeel is dat deze congenialiteit kan resulteren in verschrikkelijk te hoge acquisities, strategieblunders en verhuringsfouten.

Hoe kunt u weten of de bestuurders aan u zijn? Zoek een paar sleutelborden:

• Onafhankelijke bestuurders houden vergaderingen zonder dat het management aanwezig is om prestaties te evalueren op basis van objectieve maatregelen.
• Raadvergoeding is redelijk en niet overdreven. Als de raad voortdurend stemming geeft voor loonverhogingen, hebben ze waarschijnlijk geen belangstelling voor jou.
• Perks worden tot een minimum beperkt. Er zijn gevallen van een uitvoerende macht die de particuliere jet van het bedrijf gebruikt, op voorraadhouder, om de familiehond naar een vakantieplaats te vliegen. Dergelijke dingen kunnen worden bedekt wanneer je op alle cilinders brandt, maar het vergiftigt de cultuur, wat leidt tot extremen zoals het Tyco-schandaal, waar de CEO naar verluidt 6 000 dollar op een douchegordijn heeft uitgegeven aan de aandeelhouders. Vroeg of later gaat u slecht met mensen zoals dat aan het roer.
• Ze kopen alleen voorraad wanneer het aantrekkelijk is gewaardeerd. Het managementteam zou minder aandelen kopen als de aandelen overwaardeerd waren en meer aandelen toen het onderwaardeerd was, waardoor langlopende eigenaren het meest profiteerden. (Als u niet begrijpt wat dit betekent, kunt u lezen over de manier waarop aandelenherkenningsprogramma's de eigenaren kunnen verrijken, en hoe ze u arm kunnen maken als de leidinggevenden geen discretie uitoefenen.)

4. Vereist (met enkele uitzonderingen) Equity en stemrechten worden gecompenseerd

In de meeste gevallen is het niet goed om het management te bezitten om 2% van de aandelen te bezitten en 80% van de stemkracht te beheersen.Deze beëindigde regelingen kunnen leiden tot het soort aandeelhoudersmisbruik dat in Adelphia werd beweerd.

Aan de andere kant is dit niet altijd een deal-breaker. Sommige bedrijven hebben tweeclassieke aandelenstructuren met uiteenlopende stemrechten, terwijl ze nog steeds recht doen door minderheidseigenaren. Je zou in de afgelopen generaties veel rijk kunnen zijn geworden in Berkshire Hathaway, The Washington Post Company, Google, McCormick & Company of andere bedrijven waar de beheersende gezinnen en ondernemers voor het succes van de onderneming op lange termijn hebben gewerkt.

5. Insisteren op beperkte transacties met verbonden partijen

Leidt het bedrijf alle faciliteiten van een vastgoedbedrijf dat eigendom is van en beheerst wordt door de familie van de CEO? Zijn alle servetten bij uw pizzaketen gekocht van de kleindochter van de oprichter? Hoewel sommige transacties met verbonden partijen daadwerkelijk goed kunnen zijn voor zaken, moet u zich bewust zijn van situaties die kunnen leiden tot belangenconflicten. Met ons laatste voorbeeld gaan aandeelhouders de laagst mogelijke prijs op servetten krijgen, of is de CEO van plan om de oprichter van de kleindochter te helpen door meer te betalen dan hij weet dat hij elders kan krijgen?

6. Beperkte en redelijke aandelenoptie en bestuurskompensatie

Een CEO betaald 100 miljoen dollar kan perfect gerechtvaardigd zijn als het bedrijf een van de toppresteerders is gedurende zijn of haar dienstverband en het is een afrondingsfout voor de eigenaars. Als het bedrijf af is, gaat talent uit het schip, aandeelhouders worden opstandig en een massaal betaalpakket wordt aangekondigd, er kunnen zeer echte corporate governance problemen zijn.

7. Het opzetten van niets minder dan open en eerlijke communicatie

Als eigenaar van het bedrijf heb je het recht om de uitdagingen en kansen die je bedrijf kent te kennen. Als het beheer reticent is om informatie te delen, kan het de neiging zien om aandeelhouders als een noodzaak te beschouwen in plaats van de echte eigenaren. In de meeste gevallen is uw portefeuille beter af als u duidelijk bent.