De 5 procent regel van beleggen

Voor een juiste diversificatie, namelijk het verkrijgen van een redelijk rendement terwijl het risico wordt geminimaliseerd, let dan goed op de 5 procent investeringsregel.

Hoeveel van één beleggingsfonds is te veel? Het korte antwoord is: "Het hangt ervan af." Er zijn factoren waarmee rekening moet worden gehouden, zoals het type belegging, de beleggingsdoelstelling van de belegger en de risicotolerantie van de belegger. Maar de 5 procent-regel is een slimme vuistregel voor bepaalde beleggingstypen die voor de meeste beleggers kunnen werken.

Voordat we de 5% -regel verder uitleggen, laten we eerst een paar investeringsvoorwaarden definiëren die u moet weten voor het samenstellen van een portefeuille van beleggingsfondsen.

Definities van voorwaarden voor het samenstellen van een portfolio van beleggingsfondsen

Bij het samenstellen van een portefeuille van beleggingsfondsen, moet u rekening houden met de verschillende soorten activa en de verschillende soorten beleggingsfondsen. Dit zal helpen bij het bepalen van hoeveel van één actief of één type beleggingsfonds in uw portefeuille moet worden toegewezen.

Hier zijn de basisprincipes om te weten:

Activaklasse: een activum is iets dat eigendom is of in staat is om in bezit te zijn. Voorbeelden zijn financiële valuta (geld), aandelen, obligaties, goud en onroerend goed. Activaklassen, met betrekking tot beleggen, zijn de drie basistypen activa: aandelen, obligaties en contanten.

• Asset Allocation: Asset allocation beschrijft hoe beleggingsactiva dividend zijn in de 3 soorten basisinvesteringen - aandelen, obligaties en contanten - binnen een beleggingsportefeuille. Voor een eenvoudig voorbeeld, een beleggingsmaatschappij met een beleggingsfonds heeft mogelijk 3 verschillende beleggingsfondsen in haar beleggingsportefeuille: de helft van haar geld is belegd in een aandelenfonds en de andere helft is gelijk verdeeld over twee andere fondsen: een obligatiefonds en een geldbedrag marktfonds. Deze portefeuille zou een activaspreiding van 50% aandelen, 25% obligaties en 25% contanten hebben.

Effecten van beleggingen: effecten zijn financiële instrumenten die normaal gesproken worden verhandeld op financiële markten. Ze zijn verdeeld in twee brede klassen of soorten: 1) Aandelen Securities (ook bekend als aandelen) en 2) Schuldbewijzen. Meestal zijn aandelen aandelen. Schuldbewijzen kunnen bestaan ​​uit obligaties, Certificates of Deposit (CD's), preferente aandelen en complexere instrumenten, zoals effecten met onderpand.

• Mutual Fund-categorieën: beleggingsfondsen zijn ingedeeld in categorieën per activaklasse (aandelen, obligaties en geld- / geldmarkt) en vervolgens verder ingedeeld naar stijl, doelstelling of strategie. Leren hoe mutual funds worden gecategoriseerd helpt een belegger leren hoe de beste fondsen worden geselecteerd voor asset allocation en diversificatie doeleinden. Er zijn bijvoorbeeld aandelenfondsen, obligatiefondsen en geldmarktfondsen. Aandelen- en obligatiefondsen, als primaire fondstypes, hebben tientallen subcategorieën die de beleggingsstijl van het fonds verder beschrijven.
• Sectorfondsen: sectorfondsen richten zich op een specifieke sector, sociale doelstelling of sector zoals gezondheidszorg, onroerend goed of technologie. Hun beleggingsdoelstelling is geconcentreerde blootstelling aan specifieke industriegroepen, die sectoren worden genoemd, te bieden. Beleggers in beleggingsfondsen gebruiken sectorfondsen om hun blootstelling aan bepaalde industriesectoren die volgens hen beter zullen presteren dan andere sectoren, te vergroten. Ter vergelijking, gediversifieerde beleggingsfondsen - die zich niet concentreren op een sector - zullen de meeste sectoren al blootstellen aan blootstelling. Een S & P 500 Index Fund biedt bijvoorbeeld exposure aan sectoren, zoals gezondheidszorg, energie, technologie, nutsbedrijven en financiële bedrijven.
• Beleggingsfondsen: de belangen van een beleggingsfonds vertegenwoordigen de effecten (aandelen of obligaties) die in het fonds worden aangehouden. Alle onderliggende aandelen vormen een single portfolio. Stel je een emmer voor die gevuld is met stenen. De emmer is het mutual fund en elke rock is een enkelvoudige aandelen- of obligatieholding. De som van alle rotsen (aandelen of obligaties) is gelijk aan het totale aantal bedrijven.
• Hoe de 5 procent-investeringsregel te gebruiken

Een eenvoudig voorbeeld van de 5% -regel is wanneer een belegger zijn eigen portefeuille van individuele effectenbeurzen opbouwt. De belegger kan bijvoorbeeld de 5% -regel doorgeven door een portefeuille van 20 aandelen te bouwen (elk 5%, de totale portefeuille is gelijk aan 100%). Veel beleggers gebruiken echter beleggingsfondsen, waarvan wordt aangenomen dat ze al goed gediversifieerd zijn, maar dit is niet altijd het geval.

Een van de vele voordelen van beleggingsfondsen is hun eenvoud.

Maar de 5% -regel kan worden verbroken als de belegger niet op de hoogte is van het bezit van zijn fonds. Een belegger in een beleggingsfonds kan bijvoorbeeld gemakkelijk de 5% -regel doorgeven door te beleggen in een van de beste S & P 500-indexfondsen, omdat het totale aantal posities minstens 500 aandelen is, die elk 1% of minder van de portefeuille van het fonds vertegenwoordigen. Maar sommige beleggingsfondsen hebben een zware concentratie van aandelen, obligaties of andere activa, zoals edele metalen (bijv. Goud), waarvan de belegger misschien niet op de hoogte is tenzij ze het prospectus van het fonds lezen of een van de beste online sites gebruiken om onderzoek te doen naar wederzijds voordeel. fondsen.

Investeerders moeten de 5% -regel ook toepassen met sectorfondsen. Als u bijvoorbeeld wilt diversifiëren met gespecialiseerde sectoren, zoals gezondheidszorg, onroerend goed, nutsbedrijven en goud, houdt u eenvoudig uw toewijzing op 5% of minder voor elk.

Voorbeeld van een beleggingsfondsportefeuille met de 5 procent-investeringsregel

Houd er rekening mee dat uw toewijzing aan een gemeenschappelijk fonds aanzienlijk hoger kan zijn dan 5% als het fonds zelf de 5-percentageregel niet overtreedt. Een goede te gebruiken portfoliostructuur is bijvoorbeeld de kern- en satellietportefeuille, wat een strategie is om een ​​'kern'-fonds te kiezen, zoals een S & P 500 Index-fonds, met een groot toewijzingspercentage, zoals 40%, en rond te bouwen het met "satelliet" -fondsen, elk toegewezen aan ongeveer 5% tot 20%. Indexfondsen zijn goed te gebruiken voor zowel de kern als de satellieten omdat ze breed gediversifieerd zijn.

Hier is een voorbeeld van een kern- en satellietportfolio, die de 5% -regel haalt, met behulp van indexfondsen en sectoren:

65% aandelen

25% Vanguard 500 Index (VFINX)
15% iShares MSCI ACWI ex Amerikaanse index (ACWX)
10% iShares Russell 2000-index (IWM)
5% nutsbedrijven Sector SPDR (XLU)
5% T.Rowe Price Health Sciences (PRHSX)
5% iShares Cohen & Steers Realty Majors (ICF)
25% obligaties

25% Vanguard Total Bond Market Index (VBMFX)
10% Cash

voor contant, zoek een goed geldmarktfonds bij jouw makelaar.
Zoals u ziet, ontvingen de sectorfondsen (nutsbedrijven, gezondheidszorg en onroerend goed) een toewijzing van 5 procent. Dit komt omdat deze specifieke beleggingsfondsen zich concentreren op één bepaald type aandelen, wat een hoger risiconiveau kan creëren. Risicogewichten met een hoger risico moeten doorgaans lagere toewijzingspercentages krijgen. Andere beleggingsfondsen kunnen hogere toewijzingspercentages ontvangen.

Disclaimer: De informatie op deze site is uitsluitend ter discussie, en mag niet worden beschouwd als beleggingsadvies. In geen geval vertegenwoordigt deze informatie een aanbeveling om effecten te kopen of te verkopen.