Werknemers Compensatiebeleid - Wat dekt een

Als uw bedrijf werknemers in dienst heeft, is het volgens de wet van de staat waarschijnlijk vereist dat u een beleid voor werknemerscompensatie aanschaft. Uw beleid bestaat waarschijnlijk uit de volgende onderdelen: een informatiepagina (verklaringen), het beleidsformulier en verschillende aanbevelingen. Het kan ook een of meer schema's bevatten, zoals een lijst met locaties.

Classificatie en classificatie

Volgens een werknemerscompensatiebeleid krijgt uw bedrijf een of meer classificaties toegewezen op basis van het type bedrijf dat u gebruikt.

Als u bijvoorbeeld een winkel exploiteert die hardware aan particuliere klanten verkoopt, kan uw bedrijf worden geclassificeerd als een hardware-winkel. De premie die u betaalt voor de dekking van de werknemerscompensatie is afhankelijk van de gebruikte classificaties, het tarief dat voor elke classificatie wordt aangerekend en de vergoeding die u aan uw werknemers betaalt (loonlijst). Uw premie kan ook worden beïnvloed door een ervaringsmodifier, die uw eerdere claimervaring weerspiegelt.

In vrijwel alle landen worden de beloningspercentages, classificaties, beleidsvormen en andere kwesties in verband met werknemerscompensatie beheerd door een compensatiebureau voor staatswerknemers. Veel landen delegeren echter functies als tariefvorming, statistische analyse en formulierontwikkeling aan een organisatie die de National Council on Compensation Insurance (NCCI) wordt genoemd. Deze toestanden worden "NCCI-staten" genoemd. De NCCI is een non-profitorganisatie die eigendom is van verzekeraars.

De NCCI-staten maken gebruik van een uniform classificatiesysteem, handleidingen en regels die door de NCCI zijn ontwikkeld.

Sommige staten maken geen gebruik van de diensten van de NCCI. Staten als Californië, Wisconsin en Delaware opereren onafhankelijk. Deze staten ontwikkelen hun eigen regels en tarieven. Vier staten (Ohio, Washington, Wyoming en North Dakota) zijn uniek omdat ze geen particuliere verzekeringen toestaan.

In deze staten, die monopolistische staten worden genoemd, moeten verzekeringspolissen worden uitgegeven door een staatsverzekeringsfonds.

Standaardbeleidformulier

De NCCI heeft een standaardbeleid voor werknemerscompensatie ontwikkeld dat in alle NCCI-staten wordt gebruikt. Het beleid wordt ook in veel onafhankelijke staten gebruikt. Het biedt twee basisbedekkingen. Deel een behandelt de compensatie voor werknemers terwijl deel twee de aansprakelijkheid van werkgevers dekt. Dit artikel concentreert zich op deel een. Verantwoordelijkheid van werkgevers De dekking wordt uitgelegd in een apart artikel.

Compensatiedekking van werknemers

De compensatie voor werknemers biedt voordelen aan werknemers die tijdens de dienst gewond zijn geraakt. De dekking wordt ongeacht schuld verleend. Dat wil zeggen, een gewonde werknemer hoeft u niet te vervolgen wegens nalatigheid om voordelen te verkrijgen. Bovendien komt een gewonde werknemer doorgaans in aanmerking voor een uitkering, zelfs als zijn of haar nalatigheid heeft bijgedragen aan de verwonding.Stel dat een werknemer een hoofdletsel oploopt op een bouwplaats. Het letsel had waarschijnlijk kunnen worden voorkomen als de werknemer een helm had gedragen, zoals hem was opgedragen. Toch moet de werknemer toch in aanmerking komen voor uitkeringen.

Compensatiewetgeving voor werknemers biedt gewoonlijk de volgende soorten voordelen:

• Medische dekking : inclusief doktersbezoeken, ziekenhuiszorg, voorgeschreven medicijnen, fysiotherapie en andere medische behandelingen.
• Arbeidsongeschiktheid : biedt een gedeeltelijke vervanging van inkomensverlies wanneer werknemers niet in staat zijn om te werken vanwege een letsel op de werkplek. De handicap kan tijdelijk of permanent zijn, en gedeeltelijk of totaal.
• Beroepsrevalidatie : stelt werknemers in staat om niet terug te keren naar hun eerdere functie om een ​​nieuwe vaardigheid te leren op basis van hun huidige mogelijkheden.
• Overlijdensuitkeringen : die zijn verbonden aan de echtgenoot en minderjarige kinderen van een werknemer die tijdens het werk is omgekomen.

Hoewel de soorten uitkeringen die werknemers ontvangen voor arbeidsgerelateerde letsels van de ene staat naar de andere redelijk consistent zijn, kan de hoeveelheid van de voordelen die ze bieden, van staat tot staat sterk verschillen. Zo is de toepasselijke wet inzake werknemerscompensatie (van de staat waar uw werkplekken zich bevinden) opgenomen in het beleid.

Dit betekent dat de bepalingen in de schadevergoedingswet van uw staat daadwerkelijk deel uitmaken van uw verzekeringscontract.

De compensatie voor werknemers dekt lichamelijk letsel door een ongeval of lichamelijk letsel door ziekte (beroepsziekte). Het staatsrecht bepaalt welke beroepsziekten zijn gedekt. Een voorbeeld van een beroepsziekte is asbestose. Het beleid dekt letsel veroorzaakt door ongevallen die zich voordoen tijdens de beleidsperiode. Om een ​​ziekte te dekken, moet deze worden veroorzaakt of verergerd door de arbeidsvoorwaarden.

Uitsluitingen

Aan werknemerscompensatierechten kan een benadeelde werknemer extra voordelen toekennen als de werknemer gewond raakt door iets dat u wel of niet doet. Stel dat u een vleeswinkel bezit. Bill, een van je werknemers, heeft je vorige maand driemaal gevraagd om een ​​kapotte bewaker op een vleesschaafmachine te vervangen. Elke keer dat Bill de bewaker noemde, zei je dat hij zijn eigen zaken moest doen en aan het werk moest gaan. Ongeveer een week na zijn laatste verzoek gebruikt Bill de machine wanneer het vlees dat hij snijdt wegglijdt en hij per ongeluk zijn rechter wijsvinger doorsnijdt.

Vanwege uw falen om de snijmachine te repareren, krijgt Bill twee keer zoveel voordelen als werknemers die hij anders zou hebben ontvangen. Het compensatiebeleid van uw werknemers dekt niet de extra voordelen die u als boete moet betalen.

Het standaardbetalingsbeleid voor werknemers bevat verschillende uitzonderingen. Er staat dat uw verzekeraar geen extra voordelen zal betalen die nodig zijn omdat:

• ernstige en opzettelijke fouten door u zijn begaan. Voorbeeld: u vertelt Bill dat hij de snijmachine moet gebruiken die geen bewaker heeft of dat hij wordt ontslagen.
• U gebruikt bewust een werknemer in strijd met de wet. Voorbeeld: u neemt een 14-jarige werknemer aan in strijd met een wet waarbij werknemers van vleeswinkels ten minste 16 jaar oud moeten zijn.
• U voldoet niet aan een gezondheids- of veiligheids wet of regelgeving. Voorbeeld: u kunt er niet voor zorgen dat werknemers een bewaker gebruiken bij het bedienen van een snijmachine, wat in strijd is met de Machine Guarding Standard van OSHA.
• U ontslaat, dwingt of discrimineert op een andere manier een werknemer in strijd met de werknemerscompensatierecht. Voorbeeld: u vuurt Bill af omdat hij een claim voor werknemerscompensatie heeft ingediend nadat hij zijn vinger op de snijmachine had gesneden.

Herstel van anderen

Als uw verzekeraar voordelen betaalt aan een werknemer die gewond is geraakt door nalatigheid van iemand anders, heeft uw verzekeraar het recht subrogatie te krijgen van de verantwoordelijke partij. Dat wil zeggen, uw verzekeraar kan het bedrag van zijn verliesbetaling terugvorderen van de partij die de schade heeft veroorzaakt. Stel dat een medewerker vlees snijdt met behulp van de handbescherming op een snijmachine wanneer de beschermkap defect is. De storing zorgt ervoor dat de werknemer letsel oploopt.

Uw werknemerscompensatie-verzekeraar zal wettelijk verplichte uitkeringen aan de werknemer betalen. Het heeft echter het recht om een ​​productaansprakelijkheidspas tegen de fabrikant van de snijmachine in te dienen in een poging om de betaling die het aan de werknemer heeft gedaan terug te vorderen. U bent volgens de polis verplicht om het recht van de verzekeraar te beschermen om zijn betalingen terug te vorderen van de persoon of entiteit die verantwoordelijk is voor het letsel van de werknemer.