Het lange termijn kapitaalbeheerfonds Crisis

Definitie : Langlopend kapitaalbeheer was een massief hedgefonds met 126 miljard dollar in activa. Het is bijna eind 1998 ingevallen. Als dat zou hebben, zou dat een wereldwijde financiële crisis hebben opgelopen.

Het succes van LTCM was dankzij de stellaire reputatie van haar eigenaars. Zijn oprichter was een handelaar van Salomon Brothers, John Meriwether. De belangrijkste aandeelhouders waren de Nobelprijswinnende economen Myron Scholes en Robert Merton.

Dit waren alle deskundigen om te investeren in derivaten om bovengemiddelde rendementen te behalen en beter te presteren dan de markt.

Investeerders betalen 10 miljoen dollar om in het fonds te komen. Ze mochten het geld niet voor drie jaar uit, of zelfs vragen over de soorten beleggingen die LTCM gebruikte. Ondanks deze beperkingen moesten beleggers investeren. LTCM sprak spectaculaire jaarlijkse rendementen van 42,8 procent in 1995 en 40,8 procent in 1996.

Dat was na het management nam 27 procent van de top in de kosten. LTCM heeft met succes het grootste deel van het risico afgedekt vanwege de crisis in Azië in 1997. Het gaf zijn beleggers een 17. 1 procent terug dat jaar.

Maar in september 1998 bracht het risicovolle bedrijf van de onderneming het dicht bij faillissement. De grootte betekende dat het te groot was om te falen. Als gevolg hiervan heeft de Federal Reserve de nodige maatregelen genomen om het uit te borgen. (Bron: Le Monde, LTCM, Hedge Fund Above Suspicion, november 1998)

Wat heeft de LTCM-crisis veroorzaakt?

Zoals veel hedgefondsen, waren de beleggingsstrategieën van LTCM gebaseerd op afdekking tegen een voorspelbaar waaier van volatiliteit in vreemde valuta en obligaties.

Toen Rusland verklaarde dat de valuta devaluatie was, ging het op zijn obligaties af. Dat evenement was verder dan het normale bereik dat LTCM had geschat. De Amerikaanse aandelenmarkt daalde 20 procent, terwijl de Europese markten met 35 procent daalden. Beleggers wilden een toevluchtsoord in Treasury bonds, waardoor de langetermijnrente met meer dan een volle punt daalde.

Als gevolg hiervan begonnen LTCM's sterk geargesteerde beleggingen te verkrummelten. Eind augustus 1998 verloor het 50 procent van de waarde van haar kapitaalbeleggingen. Aangezien zoveel banken en pensioenfondsen in LTCM hadden geïnvesteerd, dreigde de problemen de meeste van hen te drijven tot bijna faillissement. In september behandelde Bear Stearns de laatste doodslag. De investeringsbank beheerde alle obligaties van LTCM en derivaten. Het heeft een betaling van $ 500 miljoen aangevraagd. Bear Stearns was bang dat het alle belangrijke investeringen zou verliezen. LTCM was voor drie maanden niet in overeenstemming met zijn bankovereenkomsten. (Bron: The Independent, Bear Stearns Call Triggered LTCM Crisis, 26 september 1998)

Hoe heeft de Federal Reserve Intervene?

Om het Amerikaanse bankstelsel te redden, overtuigde de Federal Reserve Bank van New York, president William McDonough, 15 banken om LTCM te borgen.Ze besteden $ 3. 5 miljard in ruil voor een 90 procent eigendom van het fonds. De Fed begon met het verlagen van het gevoerde fondspercentage. Het vertrouwde beleggers dat de Fed zou doen wat nodig was om de Amerikaanse economie te ondersteunen.

Zonder deze directe interventie werd het gehele financiële systeem bedreigd door een ineenstorting. (Bron: "Wereld Economische Vooruitzichten, Tussentijdse Beoordeling") Hoofdstuk III: Turbulentie in Oudere Financiële Markten, Het Internationale Monetaire Fonds, december 1998.

"Internationale Contagie Effecten van de Russische Crisis en de LTCM Near-Collapse" Monetair Fonds april 2002. "Financieel Stabiliteitsverslag", Europese Centrale Bank, december 2006.)

Voor- en nadelen van de acties van de Fed

Een onderzoek van het CATO-instituut zegt dat de Federal Reserve geen LTCM nodig had om te redden omdat het zou niet mislukt Een beleggingsgroep onder leiding van Warren Buffett bood de aandeelhouders voor slechts 250 miljoen dollar uit om het fonds te houden. Aandeelhouders waren niet blij met de prijs. Hij zou het management hebben vervangen.

Maar de Fed heeft een betere overeenkomst ingegrepen voor de aandeelhouders en managers van LTCM. Dat was de precedent voor de Fed's reddingsrol tijdens de financiële crisis in 2008. Zodra financiële firma's realiseerden dat de Fed hen zou uitkrijgen, werden ze meer bereid om risico's te nemen.

De Cleveland Fed werd tegengehouden door te zeggen dat de Buffett-deal alleen voor LTCM's activa was, en niet van haar portefeuille. Dat bestond uit derivaten. Hun mislukking zou de wereldeconomie hebben beschadigd. Technisch heeft de Fed geen LTCM borgt. Het gebruikte geen federale fondsen. Het heeft alleen een betere deal gemeld dan die Buffett bood.

Bijna $ 100 miljard van afgeleide posities zou kunnen hebben ontrafeld, volgens The Independent. Grote banken over de hele wereld zouden miljarden hebben verloren, waardoor ze dwingden om op leningen te sparen om geld te besparen om die verliezen op te schrijven. Kleine banken zouden failliet zijn gegaan. De Fed stapte in om de slag te verzachten.

Helaas leerden de overheidsleden niet van deze fout. De LTCM-crisis was slechts een vroegtijdig waarschuwingssymbool van dezelfde ziekte die in de wereldwijde financiële crisis in 2008 opnieuw wraak kreeg. (Bron: "Te groot om te mislukken?" CATO Instituut. "Enkele lessen ter redding van langlopend kapitaalbeheer", Federale Reserwebank van Cleveland, april 2007.)

Hedge Funds FAQ

• Wie investeert in Them ?
• Hoe beïnvloeden zij de aandelenmarkt?
• Hoe beïnvloeden ze de economie?
• waren ze de echte schurken van de financiële crisis?