Wat is er mis? De problemen voor recycling

De problemen waarmee de recycle-industrie en beleidsmakers geconfronteerd worden, en wat er fout is met recycling, is duidelijker, omdat de prijzen van afval in de afgelopen jaren zijn gedaald.

Bijna alles zegt over recycling is verkeerd, volgens Michael C. Munger in Recycling: Kan het fout zijn, wanneer het zo goed voelt? Hij streeft niet naar de waarde in recycling om waardevolle bronnen te verhalen, maar eerder problematische besluitvorming op basis van altruïstische waarden en te simplistisch economisch denken bij het recyclen en vast afvalbeheer.

Hij begint door twee fundamentele en ongelijkmatige argumenten aan te nemen, waarvan hij verklaart vals te zijn:

1. Alles wat gerecycled kan worden, moet worden gerecycled. Dus dat zou het doel van regulering moeten zijn: nulafval.

2. Als recycling economisch gezien zou zijn, zou het marktsysteem er voor zorgen. Dus geen regelgeving is nodig, en in feite staat actie op schadelijk.

Munger merkt op dat, als een van beide argumenten waar was, het debat zou zijn afgerond. De waarheid, hij waarschuwt, is veel ingewikkelder.

Hij benadrukt dat de samenleving recyclagebronnen zou moeten zijn, maar het zou geen afval moeten zijn. Recyclagebronnen redden middelen, merkt hij op, terwijl recycling van afval gebruik maakt van middelen. Om het nodige onderscheid te maken, waarschuwt hij echter dat informatie over de "juiste" prijzen nodig zou zijn, een onderscheid dat niet zo gemakkelijk is bereikt.

"Recycling, inclusief de kosten van het verzamelen van het afval in kleine, gemengde hoeveelheden, het vervoeren van afval naar een behandelingsinstallatie, sorteren, reinigen, herverpakken en opnieuw transporteren, vaak voor grote afstanden, op een markt die de goederen voor een daadwerkelijk gebruik zal kopen, is bijna altijd duurder dan het storten van hetzelfde afval in een lokale faciliteit, "merkt hij op.

Een van de belangrijkste complicaties is dat ontwikkelde landen de neiging hebben om onderpand te storten om illegale dumping te voorkomen. De subsidiering is nodig, maar het leidt tot uitdagingen met betrekking tot hoe effectief te bepalen wat gerecycled moet worden en wat zou moeten worden gedumpt. Omdat stortplaatsen worden gesubsidieerd, kunnen we gebruik maken van verpakkingen of goederen die daadwerkelijk op een meer kosteneffectieve manier kunnen worden afgezet door middel van recycling.

Met andere woorden, een echt marktgedreven oplossing kan wellicht niet werken omdat we goedkope dumping hebben gesubsidieerd.

Recycling, inclusief de kosten van het verzamelen van het afval in kleine mengsels, het vervoeren van het afval naar een behandelingsinstallatie, het sorteren, het reinigen, het opnieuw verpakken en vervolgens opnieuw transporteren, op grote afstanden naar een markt die zal de goederen kopen voor enig feitelijk gebruik, is bijna altijd duurder dan het storten van hetzelfde afval in een lokale faciliteit.

Omdat de economie van recycling versus dumpen door subsidies op stortplaatsen wordt belemmerd, beweert hij dat de maatschappij een "tweede beste" optie heeft om "morele opstand te gebruiken, een beroep doet op de openbare geest, in plaats van de eigenbelang van de burger. "Er is een standpunt van mening dat recycling altijd het beste is om te doen, ongeacht de kosten. Munger trekt op een aantal voorbeelden van eigenaardig gedrag dat dit thema volgt: huishouders zetten hun gebruikte containers in de vaatwasser om ze te verwijderen voor eventuele rommel voor recycling, wanneer de kosten van de afwas opwegen tegen de netto-inkomsten of de goede burgers van Santiago de Chile, brandende benzine aangezien zij hun auto's gedurende een paar minuten op een zaterdagmorgen in de rij staan ​​om het lokaal recycling depot te plaatsen.

Op dit moment, zegt Munger, is niemand aansprakelijk voor de verwijdering van verpakkingen, en de overheid doet het best om het probleem te beheren. De oplossing, die Munger suggereert, is om weg te gaan van de val van morele imperaties en in plaats daarvan te concentreren op marktincentives. "De organisaties met de goedkoopste middelen om veranderingen aan te brengen, en die de laatste kans hebben om allerlei verpakkingen van alle soorten te heroverwegen, of het nu vloeibaar zijn, voedselproducten of microgolven, zijn de fabrikanten en detailhandelaars van de producten die we kopen", schrijft hij , met redenering voor Extended Producer Liability. Zo'n aanpak, beweert hij, zou het gebruik van effectieve marktincentives en betere resultaten op het gebied van afvalbeheer aanmoedigen.

In juni 2016 is een artikel van Munger, The Recycling Industrial Complex, gepubliceerd in het North State Journal.