Wat is een frauduleuze overdracht?

Fraude: geen woord waarover licht moet worden geschreven, vooral in faillissementen. Bedrog doet zich voor wanneer een schuldeiser geen gelijkwaardige waarde terugkrijgt voor het geleende geld of het eigendom dat het in ruil heeft gegeven tijdens een transactie met kredietnemer of koper. Wanneer die kredietnemer of koper een faillissementszaak indient en een schuldenaar wordt die onder de jurisdictie van de faillissementsrechtbanken valt, kunnen al zijn recente financiële transacties nauwkeurig worden onderzocht om te bepalen of de schuldeisers reële waarde hebben ontvangen.

Waarom kijken we naar financiële transacties in het verleden?

Het eerlijk behandelen van alle schuldeisers is een belangrijk principe van de faillissementswetgeving. Maar dat betekent niet dat alle schuldeisers precies hetzelfde worden behandeld. Hoe crediteuren in een faillissement worden behandeld, hangt gedeeltelijk af van wat voor soort schuld het is. Zo worden concurrente schuldeisers anders behandeld dan gedekte schuldeisers, omdat gedekte schuldeisers naar hun onderpand kunnen kijken om ten minste een deel van hun schuld te voldoen. Maar binnen een klasse van schuldeisers, moet elk van de crediteuren wezenlijk hetzelfde worden behandeld als alle andere leden van die klasse.

Dit is niet alleen van toepassing op hoe schuldeisers worden behandeld als ze worden betaald nadat een faillissement is ingediend. Het is ook van toepassing op transacties die plaatsvonden toen de debiteur het moeilijk had met de indiening, met als reden dat er een vermoeden bestaat dat de schuldenaar wist dat het financieel onzeker was en dat het begunstigen van de ene crediteur ten opzichte van de andere ongepast en oneerlijk was.

Daartoe heeft het Congres de curator van het faillissement, die door de rechtbank is aangewezen om de zaak te overzien en de activa van de schuldenaar te regisseren, brede bevoegdheden te geven om overdrachten te heroveren die de activa die beschikbaar zouden zijn geweest om aan schuldeisers te verdelen gelijkmatig uit te putten. .

Wat zijn transfers?

Transfers of transacties die beïnvloed worden, zijn onder meer daadwerkelijke overdrachten van contanten en eigendom, zoals bij aankopen van goederen of diensten.

Maar een overdracht kan ook vrijwel alles omvatten dat de rechten van crediteuren zou kunnen schaden. Geschenken van eigendom zijn bijvoorbeeld waarschijnlijk het belangrijkste voorbeeld, omdat de eigenschap of het geld wordt gegeven aan een ander zonder winst van iets, gelijkwaardig of niet, in ruil. als de lener een crediteur een zekerheidsbelang geeft in een stuk onroerend goed, wordt dat beschouwd als een overdracht omdat het potentieel de bezittingen zou kunnen verminderen die zouden kunnen worden geliquideerd om alle schuldeisers te betalen. Het opnieuw benoemen van een woning in de naam van iemand anders is een overdracht, of soms is het alleen maar overdragen van iemand een controle over een eigendom. Het betalen van een factuur voor goederen of diensten die werd verleend op het moment van betaling of ergens nadat de goederen of diensten waren geleverd, is ook een overdracht.

Soorten fraude

Er zijn twee soorten frauduleuze overdrachten in een faillissementszaak. De ene is 'echte' fraude en de andere is een andere, wordt vaak 'constructieve fraude' genoemd."Het belangrijkste verschil tussen de twee is het niveau van de intentie om crediteuren te bedriegen.

Feitelijke fraude

Feitelijke fraude vindt plaats wanneer een partij een overschrijving verricht met de bedoeling een schuldeiser te hinderen of te bedriegen. Een crediteur of een curator zou moeten bewijzen dat de overdrager (meestal de schuldenaar) de feitelijke bedoeling had iets te krijgen voor weinig of geen ruil.

Het bewijs van opzet kan een enorme taak zijn. De meeste mensen die willen bedriegen, doen moeite om het te verbergen. Nadat ze zijn gepakt, geven ze het zelden toe. Dit niveau van intentie moet vaak worden afgeleid uit de acties van de schuldenaar. Deze "indicia" of "badges" (indicatoren) van fraude kunnen het volgende omvatten:

• Het behoud van het bezit of de zeggenschap van de debiteur over het desbetreffende onroerend goed.
• Overdracht van vrijwel alle activa van de schuldenaar
• Overboeking naar een nieuw opgerichte onderneming
• De aanwezigheid van een speciale relatie met de persoon aan wie de eigendom wordt overgedragen, zoals een echtgenoot, een ander familielid of een zakenpartner > De debiteur was insolvent ten tijde van de transactie
• De overschrijving gebeurde in het geheim
• De overschrijving vond plaats zonder een ruil van vergoeding
• De overschrijving was onderdeel van een activiteitspatroon
• Of de overdracht had tot gevolg dat niet-uitgegeven activa werden omgezet in vrijgestelde activa
• Dit is geen exclusieve lijst. Rechtbanken houden rekening met veel verschillende feiten en omstandigheden om te beslissen of een actor fraude wilde.

Constructieve fraude Constructieve fraude is een beetje een verkeerde benaming. Hoewel het fraude wordt genoemd, wordt het element van intentie anders behandeld. Degene die de transactie betwist als constructieve fraude is niet verplicht om aan te tonen dat de schuldenaar van plan was dat de transactie crediteuren zou hinderen. Door te zeggen dat de transactie "constructieve" fraude vormde, zeggen we dat de transactie een crediteur of een groep crediteuren begunstigde met uitsluiting van andere, soortgelijke crediteuren en fundamenteel oneerlijk was.

Om als constructieve fraude te worden beschouwd, moeten twee voorwaarden aanwezig zijn:

De debiteur heeft minder dan "redelijk equivalente waarde" ontvangen in de uitwisseling.

• Daarnaast moet een van de volgende situaties kloppen:

De schuldenaar was vóór de transactie of als gevolg van de transactie insolvent.

• Bij een zakelijke transactie verliet de overdracht de debiteur met onredelijk laag kapitaal.
• Bij het maken van de transactie was de schuldenaar van plan schulden te maken waarvan hij wist dat deze buiten zijn mogelijkheden lagen om te betalen, of
• De schuldenaar verricht de transactie ten voordele van een zakelijke insider onder een arbeidsovereenkomst.
• Deze voorwaarden kunnen moeilijk vast te stellen zijn en kunnen tot aanzienlijke rechtszaken leiden. Bepaling van de waarde van wat werd ingewisseld, afhankelijk van het onroerend goed, kon beoordelingen en getuigenissen van deskundigen bevatten. De kwestie van insolventie - of de schuldenaar meer te danken had aan activa - is eveneens problematisch en vereist vaak de getuigenis van accountants of anderen die op de hoogte zijn van de manier waarop een bedrijf zijn geld bijhoudt.

De overdracht vermijden

De trustee wordt benoemd door de rechtbank en belast met de verantwoordelijkheid om de niet-vrijgestelde activa van de schuldenaar te verzamelen, ze te liquideren (verkopen) en de opbrengst te verdelen onder de in aanmerking komende crediteuren. De faillissementscode verleent de trustee wat vaak 'sterke arm'-bevoegdheden of' ontwijkende 'bevoegdheden worden genoemd. Deze bevoegdheden geven de beheerder het recht om de frauduleuze transacties ongedaan te maken ten behoeve van de failliete boedel en alle schuldeisers.

Als de trustee de ontvanger niet kan overtuigen om de overdracht vrijwillig over te dragen, zal de trustee hoogstwaarschijnlijk een rechtszaak starten in de faillissementszaak. De rechtszaak wordt een procedure tegen een tegenstander genoemd en deze werkt vrijwel hetzelfde als elke andere rechtszaak, met de curator als eiser in naam van de faillissementscorporatie en de ontvanger of crediteur als gedaagde.

Verdediging van een frauduleus overnamepak

De verkrijger kan verweer verzetten om uit te leggen waarom hij niet verplicht zou moeten zijn om het geld of eigendom terug te geven. De verkrijger krijgt bijvoorbeeld krediet voor zover de verkrijger de debiteurwaarde heeft gegeven, de transactie te goeder trouw heeft uitgevoerd en niet op de hoogte was van de insolventie van de schuldenaar. Bijvoorbeeld, als de verkrijger $ 1, 000 aan de schuldenaar betaalde voor een paard ter waarde van $ 3, 000, ontving de schuldenaar geen redelijke equivalente waarde voor het paard, maar de schuldenaar ontving $ 1, 000. Daarom zou de overnemer niet verplicht om de boedel $ 3, 000 te betalen, maar alleen de $ 2, 000 extra die de schuldenaar had moeten ontvangen (of de paardenrug, als dat haalbaar is).

Goede trouw is een zeer subjectief concept. De overnemer moet aantonen dat hij (1) oprecht van mening was dat de transactie gepast was; (2) niet van plan om een ​​onbetaalbaar voordeel van de schuldenaar te nemen; en (3) geen intentie of kennis dat de transactie de crediteuren van de schuldenaar zou hinderen, vertragen of bedriegen.

Wie kan een frauduleuze overboekingsadviseur meenemen?

De trustee

• Schuldeisers, als de trustee weigert actie te ondernemen
• De schuldenaar, als de beheerder weigert actie te ondernemen en het onroerend goed zou zijn vrijgesteld
• Timing of statuut van beperkingen

faillissementscode, moet een frauduleuze overdrachtsinbreukprocedure worden ingesteld uiterlijk twee jaar na de datum waarop de betalingsbevestiging is ingevoerd (meestal de datum waarop de faillissementszaak werd ingediend) of een jaar nadat de eerste trustee in de zaak is benoemd (indien de curator wordt benoemd binnen de eerste twee jaar van de zaak). De faillissementsrechtbank kan de indieningstermijn in bepaalde gevallen verlengen.

Zie Wat is een preferentiële overdracht? Voor meer informatie over de vermijding of sterke armvermogens van de trustee.