Kosten-push-inflatie: definitie, oorzaken en voorbeelden

Definitie: Cost-push inflatie is wanneer de kosten van het aanbod stijgen of het niveau van het aanbod daalt. Ofwel zullen de prijzen stijgen in de uiteindelijke zaak of dienst als de vraag hetzelfde blijft. Aanbod is arbeid, grondstoffen of kapitaal. Het is een van de vier productiefactoren.

Cost-push is een van de twee oorzaken van inflatie. De andere is vraag-pull inflatie, die uitbreiding van de geldhoeveelheid omvat.

Het is niet een van de soorten inflatie. De vier belangrijkste typen inflatie zijn kruipen, lopen, galopperen en hyperinflatie.

Cost-push inflatie treedt op als de vraag niet elastisch is. De vraag is niet elastisch wanneer er een grote vraag naar het goed of de dienst is, zelfs als de prijs omhoog gaat. Inelastische vraag doet zich bijvoorbeeld voor met benzine. Mensen kunnen niet gemakkelijk minder gas kopen, hoe hoog de prijs ook is. Het is zelfs nog erger voor degenen die geen goede alternatieven hebben, zoals massatransport. Het kost tijd voor mensen om alternatieven te vinden, zoals het deelnemen aan een carpool of het kopen van een zuinige auto. Tot die tijd hebben ze dezelfde hoeveelheid gas nodig.

Als de vraag elastisch is, betalen mensen de hogere prijzen niet. Ze kopen gewoon minder van het goede of de service. Ze schakelen naar een iets ander product of doen het zonder. Een goed voorbeeld hiervan zijn eengezinswoningen. Vanzelfsprekend kunnen mensen niet zonder huisvesting.

Maar als de prijzen stijgen, hebben ze andere opties. Ze kunnen stadswoningen of appartementen huren, of samen met vrienden of familie wonen. Hogere huizenprijzen en hogere gasprijzen zijn slechts enkele van de manieren waarop inflatie uw leven beïnvloedt. Gelukkig doet de Federal Reserve veel om de inflatie onder controle te houden.

Vijf oorzaken van cost-push inflatie

Cost-push inflatie vindt plaats onder vijf bijzondere omstandigheden.

In al deze omstandigheden is de vraag niet elastisch.

1. Monopolie

Bedrijven die een monopolie behalen in een sector, creëren een kosteninflatie. Een monopolie vermindert het aanbod om zijn winstdoel te bereiken.

Een goed voorbeeld is OPEC, de organisatie van olie-exporterende landen. Het zocht monopolistische macht over de olieprijzen. Vóór de OPEC concurreerden haar leden op prijs met elkaar. Ze kregen geen redelijke waarde voor een niet-hernieuwbare natuurlijke hulpbron. OPEC-leden produceren nu 42 procent van de olie per jaar. Ze beheersen 80 procent van 's werelds bewezen oliereserves. OPEC-leden creëerden kosteninflatie tijdens het olie-embargo van de jaren zeventig. Toen OPEC in 1973 de olie beperkte, verviervoudigde het de prijzen. In 2014 daagden producenten van leisteenolie de monopolistische macht van de OPEC aan. Hierdoor daalden de prijzen. Zie voor meer informatie de U. S. Shale Oil Boom en Bust.

2. Looninflatie

Looninflatie treedt op wanneer werknemers voldoende invloed hebben om loonsverhogingen door te voeren.Bedrijven geven vervolgens hogere kosten door aan consumenten. De Amerikaanse auto-industrie heeft het meegemaakt toen vakbonden konden aandringen op hogere lonen. Dankzij China en de achteruitgang van de vakbond in de Verenigde Staten is dit al jaren niet meer de oorzaak van de inflatie.

3. Natuurrampen .

Natuurrampen veroorzaken inflatie door het aanbod te verstoren. Een goed voorbeeld is direct na de Japanse aardbeving in 2011. Het verstoorde de toevoer van auto-onderdelen. Het gebeurde ook na de orkaan Katrina. Toen de storm olieraffinaderijen verwoestte, steeg de gasprijs enorm.

De uitputting van natuurlijke hulpbronnen is een soort natuurramp. Het werkt op dezelfde manier, door het aanbod te beperken en inflatie te veroorzaken. Zo stijgen de visprijzen door overbevissing. Recente Amerikaanse wetten proberen dit te voorkomen door de vangst voor vissers te beperken.

4. Overheidsregulering en belastingen

Een vierde drijfveer is overheidsregulering en belastingheffing. Deze regels kunnen de leveringen van veel andere producten verminderen. Belastingen op sigaretten en alcohol waren bedoeld om de vraag naar deze ongezonde producten te verminderen. Dat is misschien gebeurd, maar belangrijker was dat het de prijs verhoogde, waardoor inflatie ontstond.

Regeringssubsidies voor ethanolproductie hebben geleid tot stijgende voedselprijzen in 2008. De agrobusiness produceerde maïs voor energieproductie, waardoor het uit de voedselvoorziening kwam. Voedselprijzen waren zo hoog dat er in dat jaar wereldwijd voedselrellen waren.

5. Wisselkoersen

De vijfde reden is een verschuiving van wisselkoersen . Elk land dat de waarde van zijn valuta laat dalen, zal hogere importprijzen ervaren. De buitenlandse leverancier wil niet dat de waarde van zijn product daalt samen met die van de valuta. Als de vraag niet elastisch is, kan deze de prijs verhogen en de winstmarge intact houden. (Bron: "Cost-Push Inflation," The Intelligent Economist. "Cost-Push Inflation," Biz / Ed.)