Wat is het distributieve aandeel van een bedrijfseigenaar?

Wat "Distributive Share" betekent voor bedrijfseigenaren

Distributief aandeel verwijst naar de toewijzing van inkomsten, verlies, aftrek of krediet van een bedrijf aan een partner in een partnerschap of een S Corporation-eigenaar. Het uitkeringsaandeel is gebaseerd op het nettoresultaat van het bedrijf, zoals berekend op basis van de teruggave van het vennootschapspartnerschap (formulier 1065) of S-bedrijfsresultaat (formulier 1120-S).

Aangezien een vennootschap met beperkte aansprakelijkheid (LLC) met meer dan één lid een belastingaangifte voor een partnerschap registreert, is het uitkeringsaandeel ook van toepassing op LLC-leden.

Distributief aandeel wordt ook toegepast op eigenaren van S-bedrijven op basis van hun procentuele aandeel in aandelen die eigendom zijn van de S-corporatie.

Hoe distributief share wordt bepaald

De toewijzing van een distributieaandeel wordt meestal bepaald door de partnerschapsovereenkomst, die de toewijzing van het totale nettoresultaat voor het jaar voor alle partners omvat, voor 100%.

Als er geen partnerschapsovereenkomst is, is het distributieve aandeel van elke partner gebaseerd op zijn of haar eigendom van het partnerschap, berekend op basis van kapitaalbijdragen, belangen in economisch of belastbaar inkomen van het partnerschap en de rechten van partners op samenwerkingsactiva als het partnerschap wordt geliquideerd (verkocht of in faillissement).

Er wordt geen inhouding ingehouden op het distributieve aandeel van een partner, dus het volledige bedrag is belastingplichtig, samen met andere inkomsten op de persoonlijke belastingaangifte van de partner.

Distributieve share en de belastingaangifte van de eigenaar

Schedule K-1 is het document dat wordt gebruikt om het distributieve deel van een partner in een partnerschap, een lid van een LLC of een eigenaar van een S Corporation te tonen.

Een schema K-1 wordt niet gebruikt voor een eenmanszaak of een LLC met slechts één lid, omdat in deze gevallen het volledige nettoresultaat van het bedrijf, zoals berekend met behulp van schema C, naar de enige eigenaar gaat.

Als er bijvoorbeeld drie partners in een partnerschap zijn, heeft u mogelijk een aandeel van 30 procent, een ander een aandeel van 50 procent en het derde een aandeel van 20 procent.

De inkomsten worden vervolgens verdeeld over de partners op basis van hun aandeel.

Belasting op distributieve aandelen

Het proces voor het bepalen van het distributieve deel van een partner werkt als volgt:

• De belastingaangifte voor partnerschap is voorbereid, op formulier 1065, vanaf het einde van de samenwerking. fiscaal (financieel en fiscaal) jaar.
• Vervolgens is het totale nettoresultaat (winst) voor het partnerschap onder de partners verdeeld , volgens het distributieve aandeel van elke partner. Merk op dat de partners worden belast op het nettoresultaat van het partnerschap, ook al heeft een individuele partner al dan niet gedurende het jaar uitkeringen van het partnerschap ontvangen.
• A Schema K-1 is bereid voor elke partner, en toont zijn of haar distributieaandeel voor het jaar.
• De individuele partner neemt het inkomen of verlies op dat is vermeld in Schema K-1 op zijn of haar belastingaangifte voor het jaar.
• De belastingaangifte voor partners wordt ingediend als een informatie-aangifte, inclusief kopieën van alle Schedule K-1-documenten voor alle partners.

Hoe zit het met de belasting op zelfstandigen?

De individuele partners moeten de belasting op zelfstandigen (sociale zekerheid en Medicare) betalen op basis van hun distributieve deel van het partnerschap, zoals weergegeven op schema K-1, en niet op bedragen die de partner in de loop van het jaar van het partnerschap heeft ontvangen.

S-aandeelhouders betalen geen zelfstandige belasting, omdat ze aandeelhouders zijn en geen eigenaars.