De drie soorten bedrijfsfaillissement

Het faillissement van kleine bedrijven gebeurt. Soms halen kleine bedrijven het niet. Ze falen om verschillende redenen financieel en worden geconfronteerd met de beslissing of een faillissement noodzakelijk is. Faillissement is een proces dat u bij de federale rechtbank doorloopt en dat is ontworpen om uw bedrijf te helpen bij het elimineren of terugbetalen van zijn schuld onder de bescherming van de faillissementsrechtbank. Zakelijke faillissementen worden meestal omschreven als liquidaties of reorganisaties, afhankelijk van het type faillissement dat u hanteert.

Er zijn drie soorten faillissementen waar uw bedrijf zich voor kan aanmelden, afhankelijk van de bedrijfsvorm. Eenmanszaken zijn legale uitbreidingen van de eigenaar. De eigenaar is verantwoordelijk voor alle activa en passiva van het bedrijf. Een eenmanszaak kan een faillissement aanvragen door in te dienen voor Hoofdstuk 7, Hoofdstuk 11 of Hoofdstuk 13. Bedrijven en partnerschappen zijn rechtspersonen die gescheiden zijn van hun eigenaars. Als zodanig kunnen ze faillissementsbescherming aanvragen onder hoofdstuk 7 of hoofdstuk 11.

Zakelijk faillissement - Hoofdstuk 7

Hoofdstuk 7 faillissement is misschien de beste keuze als het bedrijf geen toekomst heeft. Het wordt meestal liquidatie genoemd. Het wordt meestal gebruikt wanneer de schulden van het bedrijf zo overweldigend zijn dat herstructurering niet haalbaar is. Hoofdstuk 7 is ook geschikt als het bedrijf geen substantieel bezit heeft. Als een bedrijf eigenlijk slechts een uitbreiding is van de vaardigheden van een bepaalde eigenaar, betaalt het meestal niet om het te reorganiseren en is hoofdstuk 7 geschikt.

Hoofdstuk 7 faillissement betekent meestal dat het bedrijf voorbij is.

In hoofdstuk 7 faillissement wordt een curator benoemd door de faillissementsrechtbank om de activa van de onderneming in bezit te nemen en deze onder de schuldeisers te verdelen. Nadat de activa zijn verdeeld en de trustee is betaald, ontvangt een eenmanszaak aan het einde van de zaak een "kwijting".

Een kwijting betekent dat de eigenaar van het bedrijf is vrijgesteld van enige verplichting voor de schulden. Partnerschappen en bedrijven krijgen geen kwijting.

Business Reorganisatie - Hoofdstuk 11

Hoofdstuk 11 is een betere keuze voor bedrijven die mogelijk een toekomst hebben. Hoofdstuk 11 is een plan waarbij een bedrijf zich reorganiseert en doorzet in het bedrijfsleven. Het wordt gereorganiseerd door een door de rechtbank aangewezen gevolmachtigde. De eigenaar van het bedrijf is mogelijk de trustee. Het bedrijf dient een reorganisatieplan in waarin wordt uiteengezet hoe het met zijn schuldeisers zal omgaan. Schuldeisers stemmen over het plan. Als de rechtbank vindt dat het plan eerlijk en billijk is, zullen zij het plan goedkeuren. Reorganiseringsplannen voorzien in betalingen aan crediteuren over een bepaalde periode van meer dan twintig jaar. Hoofdstuk 11 faillissementen zijn buitengewoon complex en slagen niet allemaal. Het duurt meestal meer dan een jaar om een ​​plan te bevestigen.

Persoonlijk faillissement - Hoofdstuk 13

Hoofdstuk 13 faillissement is een reorganisatie faillissement meestal gereserveerd voor consumenten, maar het kan worden gebruikt voor eenmanszaken. U dient een aflossingsplan in bij het faillissementsrechtbank waarin wordt uiteengezet hoe u uw schulden zult terugbetalen. Het bedrag dat u moet terugbetalen, is afhankelijk van hoeveel u verdient, hoeveel u verschuldigd bent en hoeveel eigendommen u bezit.

Als uw persoonlijke bezittingen betrokken zijn bij uw bedrijfsmiddelen, zoals het geval is als u de eigenaar van een eenmanszaak bent, kunt u calamiteiten vermijden zoals het verliezen van uw huis als u hoofdstuk 13 of hoofdstuk 7 indient.

Raadpleeg een goed bedrijf faillissementsprocureur voordat u beslist welk type faillissement u zult indienen of dat u faillissement zult aanvragen. Mogelijk zijn er nog andere opties die u eerst moet verkennen.