Genève Conventies met betrekking tot de behandeling van krijgsgevangenen

De Conventies van Genève zijn een reeks verdragen die het leger in tijden van oorlog moet nakomen. Ze werden aanvankelijk uitgevoerd door het Internationaal Comité voor Hulp aan de Gewonden (dat later het Internationale Comité voor het Rode Kruis en de Rode Halve Maan werd), om soldaten te beschermen die niet langer in gevechten waren, zoals de zieke en gewonde, schipbreukelingen van de strijdkrachten op zee, krijgsgevangenen en burgers.

Gehouden in Genève, vormen de Conventies van 1949 en de twee aanvullende protocollen in 1977 de basis voor het internationaal humanitair recht in tijden van oorlog.

De behandeling van krijgsgevangenen (artikel 60)

Artikel 60 van het Verdrag van Genève heeft betrekking op de betaling voor krijgsgevangenen. Er staat:

De gevangenhoudende macht verleent aan alle krijgsgevangenen een maandelijks voorschot van beloning, waarvan het bedrag door omzetting wordt vastgesteld, in de valuta van die bevoegdheid, van de volgende bedragen:

Categorie I: Gevangenen klassement onder sergeant: acht Zwitserse francs.

Categorie II: sergeanten en andere onderofficieren of gevangenen van vergelijkbare rang: twaalf Zwitserse Franken.

Categorie III: Gardeofficieren en officiers onder de rang van majoor of gevangenen van vergelijkbare rang: vijftig Zwitserse franken.

Categorie IV: Majors, luitenant-kolonels, kolonels of gevangenen van vergelijkbare rang: zestig Zwitserse franken.

Categorie V: algemene officieren of gevangenen van vergelijkbare rang: vijfenzeventig Zwitserse franken.

De partijen bij het betreffende conflict kunnen echter bij bijzondere overeenkomst het bedrag van de voorbetaalde beloning van gevangenen van de voorgaande categorieën wijzigen.

Bovendien, als de bedragen in de eerste alinea hierboven te hoog zijn in vergelijking met de beloning van de strijdkrachten van de gevangenhoudende macht of, om welke reden dan ook, de gevangenhoudende macht ernstig zou schaden, in afwachting van de sluiting van een speciale overeenkomst met de bevoegdheid waarover de gevangenen afhankelijk zijn om de hierboven aangegeven bedragen te variëren, de gevangenhoudende macht:

(a) blijft de rekeningen van de gevangenen crediteren met de bedragen die in de eerste alinea hierboven zijn vermeld;

(b) Kan tijdelijk het voor deze doeleinden ter beschikking gestelde bedrag van deze voorschotten aan krijgsgevangenen beperken tot bedragen die redelijk zijn, maar die voor Categorie I nooit inferieur zullen zijn aan het bedrag dat de opsluiting Kracht geeft aan de leden van zijn eigen strijdkrachten.

De redenen voor eventuele beperkingen worden onverwijld aan de beschermende macht gegeven.

Worden de Conventies van Genève vandaag nog steeds gevolgd?

Hoewel de verdragen die zijn opgesteld door de Verdragen van Genève nog steeds van kracht zijn, is er de afgelopen jaren enige kritiek geweest op het feit dat deze moeten worden bijgewerkt.De meest angstaanjagende vraag is of de humanitaire rechten die door de Geneefse Conventies voor krijgsgevangenen worden uitgevoerd, betrekking moeten hebben op terroristen of vermoedelijke terroristen.

Wereldleiders hebben zich afgevraagd of deze regels, geschreven na de Tweede Wereldoorlog en bijgewerkt na de Vietnam-oorlog, van toepassing zijn op hedendaagse conflicten? En, zo ja, hoe kunnen ze effectiever worden afgedwongen? Kunnen ze ook worden herzien om nieuwe bedreigingen aan te pakken, zoals terreurdaden?

Meer over het Amerikaanse leger en oorlogsregels

• Wat Amerikaans militair personeel moet doen als ze worden vastgelegd
• Wat u moet weten over artikel 134
• Uitleg over militaire gedragscode
• Artikel 2 van de Uniform Code of Military Justice