Met behulp van de koers / winst-verhouding om een ​​aandeel te waarderen

Waardebeleggers en niet-waardebeleggers hebben de prijsverhoudingsratio al lang overwogen, die ook wel bekend staat als de p / e-ratio voor short, een nuttige maatstaf voor het evalueren van de relatieve aantrekkelijkheid van de aandelen van een bedrijf prijs vergeleken met de huidige inkomsten van een bedrijf. Hij werd populair gemaakt door wijlen Benjamin Graham, die de "Father of Value Investing" werd genoemd, evenals de mentor van Warren Buffett. Graham predikte de deugden van deze financiële ratio als een van de snelste en gemakkelijkste manieren om te bepalen of een aandeel op een investering of speculatieve basis, vaak met enkele aanpassingen en extra verduidelijking, zodat het nut toegevoegd heeft gezien in het licht van de algehele groei van een bedrijf en de onderliggende verdiencapaciteit.

Op dezelfde opmerking, terwijl u dit inleidende artikel leest en ontdekt hoe nuttig de P / E-ratio kan zijn, houd er dan rekening mee dat u niet altijd kunt vertrouwen op koers-winstverhoudingen als de allesomvattende maatstaf bij het bepalen of de aandelen van een bedrijf duur zijn. Er zijn enkele belangrijke beperkingen, deels als gevolg van boekhoudregels en deels vanwege de vreselijk onnauwkeurige schattingen die de meeste beleggers uit de lucht halen bij het raden van toekomstige groeipercentages. Ongeacht die tekortkomingen, is het iets dat je moet weten hoe je moet definiëren en hoe je uit je hoofd kunt berekenen.

De P / E-ratio - Wat is het en waarom beleggers zorgen

Voordat u kunt profiteren van de p / e-ratio in uw eigen investeringsactiviteiten, moet u begrijpen wat het is. Simpel gesteld, de p / e-ratio is de prijs die een belegger betaalt voor $ 1 van de winst of winst van een bedrijf. Met andere woorden, als een bedrijf een basis- of verwaterde winst per aandeel van $ 2 rapporteert en het aandeel voor $ 20 per aandeel verkoopt, is de k / u-verhouding 10 ($ 20 per aandeel gedeeld door $ 2 winst per aandeel = 10 p / e) .

Merk op dat u omwille van conservatisme waarschijnlijk altijd de voorkeur geeft aan de verwaterde winst per aandeel bij het berekenen van de P / E-ratio, zodat u rekening houdt met de potentiële of verwachte verwatering die kan of zal optreden als gevolg van dingen zoals aandelenopties of converteerbare preferente aandelen.

Dit is vooral handig omdat, als u de p / e-verhouding omzet door deze gedeeld door 1, u de inkomstenrendementen van een aandeel kunt berekenen.

Op deze manier kunt u het rendement dat u daadwerkelijk behaalt beter vergelijken met de activiteiten van het onderliggende bedrijf voor andere beleggingen zoals schatkistpapier, obligaties en bankbiljetten, depositobewijzen en geldmarkten, onroerend goed en meer. Zolang u uw due diligence doet, op zoek bent naar fenomenen zoals waardevallen, zowel de individuele aandelen in uw portefeuille als uw portfolio als geheel bekijkt, kunt u met deze lens voorkomen dat u weggevaagd wordt in bubbels, maniakken en paniek.Het dwingt je om door de aandelenmarkt heen te kijken en je te richten op de onderliggende economische realiteit.

Het goede nieuws als u onervaren bent met beleggen, is dat de meeste financiële portals en beurzenonderzoeksites automatisch de koers-winstverhouding voor u zullen berekenen. Als je eenmaal het magische getal hebt, wordt het tijd dat je zijn kracht gaat gebruiken. Het kan u helpen onderscheid te maken tussen een minder-dan-perfecte voorraad die voor een hoge prijs verkoopt, omdat het de nieuwste rage is onder beursanalisten en een geweldig bedrijf dat mogelijk uit de gunst is gevallen en voor een fractie van wat het verkoopt is echt de moeite waard.

Eerst en vooral moet u begrijpen dat verschillende industrieën verschillende p / e-ratiobereiken hebben die als "normaal" worden beschouwd.

Technologiemaatschappijen kunnen bijvoorbeeld verkopen met een gemiddelde p / e-ratio van 20, terwijl textielfabrikanten alleen mogen handelen tegen een gemiddelde p / e-verhouding van 8. Er zijn uitzonderingen, alles bij elkaar genomen, deze verschillen tussen sectoren en industrieën zijn volkomen acceptabel. Ze komen deels voort uit verschillende verwachtingen voor verschillende bedrijven. Softwarebedrijven verkopen meestal met hogere p / e-verhoudingen omdat ze veel hogere groeipercentages hebben en een hoger rendement op het eigen vermogen behalen, terwijl een textielfabriek, onderhevig aan slechte winstmarges en lage groeivooruitzichten, op een veel kleiner veelvoud kan handelen. Van tijd tot tijd wordt de situatie op zijn kop gezet. In de nasleep van de Grote Recessie van 2008-2009 verhandelden technologieaandelen met lagere koers / winst-verhoudingen dan veel andere soorten bedrijven, zoals niet-duurzame consumptiegoederen, omdat beleggers bang waren.

Ze wilden bedrijven bezitten die producten produceerden die mensen zouden blijven kopen, ongeacht hoe gespannen hun financiën; bedrijven zoals Procter & Gamble, die alles maakt van wasmiddel tot shampoo, Colgate-Palmolive, dat tandpasta en afwasmiddel, Coca-Cola, PepsiCo en The Hershey Company maakt. Er is een gezegde in de internationale investeringsmarkt voor rijke gezinnen dat dit sentiment en de tendens bondig samenvat: "Als het moeilijk gaat, de stoere buy Nestle." (Verwijzend naar Nestle, de Zwitserse voedselgigant die een van de grootste bedrijven ter wereld is en een stal met producten heeft die miljarden en miljarden dollars genereren in bijna elk land, ongeacht hoe vreselijk dingen worden, van koffie, pasta en babyvoeding voor ijs, dierenbenodigdheden en schoonheidsproducten, het is bijna onmogelijk voor een typisch lid van de westerse beschaving om een ​​jaar zonder een of andere manier te gaan, op een of andere manier, direct of indirect geld in de schatkist van Nestle te stoppen, wat een van de redenen verklaart waarom het is een van de meest succesvolle langetermijninvesteringen die er bestaat.) Een mogelijke manier om te weten wanneer een sector of sector te duur is, is wanneer de gemiddelde verhouding p / e van alle bedrijven in die sector of sector ver boven de historisch gemiddelde. Historisch gezien heeft dit problemen veroorzaakt. We zagen de gevolgen van alleen dergelijke bruto-overprijzen in de technologiecrash als gevolg van de dot-com razernij van de late jaren 1990 en, later, in de aandelen van bedrijven in verband met onroerend goed.Beleggers die de realiteit van absolute waardering begrepen, wisten dat het een bijna mathematische onmogelijkheid was voor aandelen om in de toekomst bevredigende rendementen te genereren totdat de overtollige waardering was afgebrand of de aandelenkoersen waren ingestort om ze weer in lijn te brengen met de fundamentals. Mannen als Vanguard-oprichter John Bogle gingen zo ver dat ze alles behalve een fractie van hun aandelen verkochten en het kapitaal verplaatsen naar vastrentende beleggingen zoals obligaties. Zulke situaties verschijnen meestal pas om de paar decennia, maar als ze dat doen, ga dan voorzichtig te werk en zorg ervoor dat je weet wat je doet. Benjamin Graham was dol op het gemiddelde winst per aandeel van de afgelopen zeven jaar om de hoogte- en dieptepunten in de economie in evenwicht te brengen, want als je zou proberen om de p / e-ratio zonder te meten, zou je een situatie krijgen waarin winsten veel sneller in elkaar storten dan aandelenkoersen waardoor de koers / winstverhouding obsceen hoog lijkt te zijn, terwijl deze in feite laag was. Een perfecte illustratie komt in 2009 toen de aandelenmarkt uit elkaar viel. Eerlijk gezegd ben ik er niet zeker van of de onervaren belegger er aandacht aan moet schenken, in plaats daarvan kiest hij voor een systematische of een formule.

De P / E-ratio gebruiken voor het vergelijken van bedrijven in dezelfde branche

Naast dat u kunt helpen bepalen welke sectoren en sectoren te duur of te duur zijn, kunt u de p / e-ratio gebruiken om de prijzen van bedrijven in hetzelfde deel van de economie. Als bedrijf ABC en XYZ bijvoorbeeld allebei voor $ 50 per aandeel verkopen, is het ene veel duurder dan het andere, afhankelijk van de onderliggende winst en groeipercentages van elk aandeel.

Bedrijf ABC heeft mogelijk een winst van $ 10 per aandeel gemeld, terwijl bedrijf XYZ een winst van $ 20 per aandeel meldde. Elk verkoopt op de aandelenmarkt voor $ 50. Wat betekent dit? Bedrijf ABC heeft een koers-winstverhouding van 5, terwijl bedrijf XYZ een p / e-verhouding van 2 heeft. 5. Dit betekent dat bedrijf XYZ op relatieve basis veel goedkoper is. Voor elk gekocht aandeel heeft de investeerder $ 20 aan inkomsten, in tegenstelling tot $ 10 aan inkomsten van ABC. Als alle anderen gelijk zijn, moet een intelligente belegger ervoor kiezen om aandelen van XYZ te kopen. Voor exact dezelfde prijs, $ 50, krijgt hij twee keer de verdiencapaciteit.

De beperkingen van de P / E-ratio

Denk eraan, alleen omdat een aandeel goedkoop is, betekent nog niet dat u het moet kopen. Veel beleggers geven de voorkeur aan de PEG-ratio, omdat het de groeisnelheid beïnvloedt. Nog beter is de dividend-gecorrigeerde PEG-ratio omdat deze de basis-koers-winstverhouding hanteert en aanpast voor zowel de groeivoet als het dividendrendement van de aandelen.

Als u in de verleiding komt om een ​​aandeel te kopen omdat de p / e-verhouding aantrekkelijk lijkt, onderzoek dan en ontdek de redenen. Is management eerlijk? Verliest het bedrijf belangrijke klanten? Is het gewoon een geval van verwaarlozing, zoals soms gebeurt met fantastische bedrijven? Is de zwakte in de aandelenkoers of onderliggende financiële prestaties het gevolg van krachten in de hele sector, industrie of economie, of wordt deze veroorzaakt door bedrijfsspecifiek slecht nieuws?Loopt het bedrijf in een permanente staat van verval?

Zodra u meer ervaring hebt, gebruikt u in feite een gewijzigde vorm van de p / e-ratio die het "e" -gedeelte (inkomsten) verandert voor een maatstaf van vrije kasstroom. Ik geef de voorkeur aan iets dat eigenaarinkomsten wordt genoemd. In principe gebruik ik het, aangepast voor tijdelijke boekhoudkundige problemen, en probeer te achterhalen wat ik betaal voor de belangrijkste economische motor in verhouding tot mijn alternatieve kosten. Vervolgens bouw ik vanaf het begin een portfolio op dat niet alleen individuele componenten bevat die aantrekkelijk waren, maar die me samen ook helpen het risico te verminderen.