Aanbod en vraaginformatie in verschillende commoditiesectoren

Op de grondstoffenmarkten is fundamentele analyse het onderzoek en de interpretatie van vraag- en aanbodkenmerken. Deze discipline varieert afhankelijk van het product of grondstofproduct. Terwijl de consumptie van grondstoffen alomtegenwoordig is en de vraag naar grondstoffen overal ter wereld plaatsvindt, is het aanbod vaak geconcentreerd in bepaalde regio's. Dit komt omdat minerale afzettingen specifiek zijn voor bepaalde regio's of in het geval van landbouwproducten; ze kunnen specifieke grondsoorten of klimaten vereisen waarin ze kunnen floreren.

De analyse van het aanbod voor specifieke grondstoffen is daarom, afhankelijk van informatie uit productiegebieden en soms een probleem. Sommige landen, zoals de Verenigde Staten, publiceren veel gegevens over de productie van grondstoffen en voorraden. Anderen, zoals China en Rusland, beschouwen grondstoffenproductie en inventariseren strategische staatsgeheimen. Transparantie is een sleutelfactor als het gaat om het produceren van een robuuste analyse op grondstoffenmarkten. De vraag is vaak sterk afhankelijk van zowel het economische wereldlandschap als demografische gegevens. Bevolkings- en welvaartstrends over de hele wereld dicteren vaak de vraagintensiteit en grondstoffenstromen. Als het gaat om aanbod, heeft elke sector en elke commodity zijn eigen idiosyncratische outputkenmerken. Voor de toepassing van dit artikel zal ik de leveringsgegevens voor grondstoffenmarkten per sector en in afzonderlijke grondstoffen onderzoeken, indien beschikbaar.

Energie:

Terwijl olieproductie over de hele wereld voorkomt, hebben de meest hoogprofessionele producenten historisch behoren tot OPEC - de organisaties van aardolie-exportlanden.

Leden van OPEC omvatten momenteel Algerije, Angola, Ecuador, Iran, Irak, Koeweit, Libië, Nigeria, Qatar, Saoedi-Arabië, Verenigde Arabische Emiraten en Venezuela. Belangrijke niet-OPEC olieproducerende landen zijn Canada, de Verenigde Staten en Rusland.

De missie van de OPEC is te zorgen voor stabiele oliemarkten en een efficiënte, economische en regelmatige levering van olie aan consumenten en een vast inkomen voor producenten, evenals een redelijk economisch rendement op kapitaal voor degenen die investeren in de aardolie-industrie.

OPEC is een goede bron van internationale leveringsgegevens, zoals het American Petroleum Institute (API) en de U. Energy Information Administration (EIA). De API en de EIA leveren ook aanbod (en vraag) gegevens over andere energieproducten, zoals aardgas, kolen, energie en alle andere energiebronnen. Leveringsgegevens in de energie zijn meestal robuust en nauwkeurig. Als het gaat om voorraden, verstrekken veel landen gegevens over strategische energievoorraden. Deze informatie is echter vaak niet beschikbaar of kan verdacht zijn in landen die de gegevens als een strategisch staatsgeheim beschouwen.

Edele metalen:

Gegevens betreffende edelmetaallevering zijn verkrijgbaar bij verschillende brancheorganisaties zoals de World Gold Council, het Silver Institute of het Platinum Guild. Futuresbeurzen die goud-, zilver-, platina- en palladiumcontracten bevatten, leveren ook fundamentele leveringsgegevens of koppelingen naar de informatie. De grootste producent van goud in de wereld was Zuid-Afrika, vandaag is het China. In zilver zijn Mexico en China de grootste producenten ter wereld. De overgrote meerderheid van platina- en palladiumproductie in de wereld komt uit Zuid-Afrika en Rusland.

Non-Ferro Metals:

De London Metal Exchange (LME) is een uitstekende leverings- en voorraadgegevens voor markten in koper, aluminium, nikkel, lood, zink en tin.

Elk van deze metalen heeft ook een handelsvereniging die een overvloed aan leveringsgegevens levert. Als het om ferrometalen gaat, zijn er ook voorraad- en voorraadgegevens beschikbaar van brancheorganisaties. Chili is 's werelds grootste producent van koper. China produceert het meest aluminium, Rusland en China zijn de grootste nikkelproducenten en China produceert de meeste lood, tin en zink.

Korrels:

De U. S. Department of Agriculture (USDA) is misschien de beste bron voor zowel vraag en aanbod als inventarisgegevens voor granen, waaronder maïs, sojabonen, tarwe, haver, rijst en andere korrels. De USDA geeft periodieke rapporten over deze markten die gratis zijn. Een andere geweldige bron voor dit soort gegevens zijn de termijnbeurzen over de hele wereld die deze landbouwproducten verhandelen.

De VS is 's werelds grootste producent en exporteur van maïs en sojabonen, terwijl de meerderheid van de tarweproductie in de wereld afkomstig is uit veel landen waarvan de Europese Unie de meeste produceert.

Soft Commodities:

Wederom bieden de beurzen die contracten aanbieden in koffie, suiker, katoen, cacao en sinaasappelsap vaak informatie over voorraden en informatie over vraag en aanbod. Elk van deze luxegoederen heeft ook handelsassociaties die individuele fundamentele gegevens leveren die specifiek zijn afgestemd op elke grondstof. Brazilië is 's werelds grootste koffie- en suikerproducent. China en India produceren de meeste katoen. Ivoorkust en Ghana zijn de belangrijkste cacaoproducenten en Brazilië is de grootste oranje producent.

Dierlijk eiwit:

Het Amerikaanse ministerie van landbouw is een geweldige bron van gegevens voor markten in levend vee, voedervee, magere varkens en andere dierlijke eiwitten. De USDA geeft periodiek verslag over deze grondstoffen voor zowel vraag en aanbod op deze markten. De VS en Brazilië zijn 's werelds grootste producenten van rundvlees en China is de grootste varkensproducent.

Op het gebied van grondstoffen is het gemakkelijk om goederen in handen te krijgen, met name in landen met een hoge mate van markttransparantie. Wat het vraagstuk betreft, wordt het een beetje lastiger, maar het begrijpen van macro- en micro-economische factoren helpt bij het begrijpen van problemen die de vraag naar grondstoffen over de periode verhogen of verlagen.