Dus noemt u een schrijver?

"Kunnen we praten over de rol van het dutten? Het is ondergeschreven en zo essentieel. Er is iets aan het creatieve proces dat het nodig heeft. "- A. M. Homes

Waarom is het zo moeilijk om te schrijven als het één ding is dat je moet doen? Wat maakt het zo ondraaglijk, zelfs als je niets meer te doen hebt? Hoe zit het met de schuld om niet te schrijven wanneer je de tijd hebt? Er zijn genoeg dingen om schuldig te voelen.

Ik weet over discipline. Op het college vertelde mijn schrijfprofessor me dat als ik niet elke dag schreef, ik nooit zou worden gepubliceerd.
Een andere mentor zei: "Als je niet schrijft, noem jezelf geen schrijver. "

Ik heb al de trucs gehoord.
Schrijf in de ochtend wanneer je half wakker bent en nog steeds in dat dromerige deel van je gedachten zit. "
" Leg elke dag een bepaalde hoeveelheid tijd af en doe maar niets anders dan schrijf. "
" Krijg die software die je tegenhoudt om op internet te gaan. '

Je kunt zelfs doen als John Cheever deed en je aankleden in een pak en das, ga om 9 uur naar beneden op de trap naar je kantoor en schrijf tot 5' s avonds.

Hier is de waarheid: ik schrijf niet voor dagen. Voor weken. Maar als mensen me vragen wat ik doe, zeg ik altijd dat ik een schrijver ben. Dus wat is het dat jou een schrijver maakt als je niet altijd schrijft? Als je slapen, wandelt, eet, luistert, tv kijkt, lacht, leeft …

Ik ken veel mensen die ik beschouwen als schrijvers die heel weinig schrijven.

Elke schrijver heeft een ander proces. Een schrijver, voor mij, is niet noodzakelijkerwijs iemand die 100 pagina's produceert, maar iemand die de mogelijkheid heeft om mijn hart met woorden te breken.

Ik kan vaak schrijvers herkennen meteen in mijn lessen. Ze zijn niet altijd de meest verbale, en ze geven niet altijd de beste kritieken.

Ze zijn niet altijd hyper-intellectueel of goed gelezen. Ik ga waarschijnlijk tegen elke handleiding van de leerkracht en de klasregels wanneer ik dit zeg, maar in mijn ervaring zijn schrijvers niet altijd de beste studenten.

Het zijn een schrijver die te maken heeft met wat ik noem, emotioneel slim. "Het gaat om het begrijpen van mensen, hun complexe interieurs, de" whys "van de symptomen, niet de symptomen zelf. Ik vertel vaak mijn leerlingen om psychologieklassen te nemen. Alles is binnen.

Het zijn een schrijver betekent hyper-bewust zijn. Het betekent dat je ziet waar de schoonheid, de humor en het verdriet zijn.
Een schrijver herkent de momenten om over te schrijven. Het is wetend wat is 'fictie waardig' en wat niet.
Een schrijver is in staat om in twee gedachten te leven, te observeren tijdens het interageren en de waarheid te zien.

Een gepubliceerde schrijver is iets anders.

Ik geloof dat goede schrijvers alle bovenstaande eigenschappen moeten hebben, maar het werk van een schrijver komt van een andere plaats, en het werk is niet altijd leuk.Schrijver zijn is bewusteloos, het doen van het werk is het tegendeel. Ze zijn twee verschillende onderdelen die moeten worden gecombineerd: één is een talent en een een baan.

Ik vertel het echter vaak aan mijn studenten:
Als u geïnspireerd bent, schrijf dan.

Doe het werk. Maar als je aan het schrijven bent en voelt dat er niets is zoals je dat wilt en dat je simpelweg opschrijft, doe je tijd af, doe dan een fietstocht, bel een vriend, spring op een trampoline, duik in de oceaan …
Het feit dat het een schrijver is, is dat het niet weg gaat. U kunt nooit met pensioen gaan. Het is jouw taak om de wereld te laten zien wat er ontbreekt. Wat het moeilijkste werk kan zijn is er.