Hoe een schrijver zijn - een interview met auteur gina barreca

Heb je ooit afgevraagd hoe je een schrijver bent?

In deze Q & A gezaghebbende, productieve en schitterende grappige auteur Gina Barreca wordt uitgebreid uitgebreid naar de genot, de praktische eigenschappen en de voorrechten om een ​​boekauteur te zijn. Ze vertelt hoe ze haar begon, waarom auteurs 'eerlijk' moeten zijn - en wat houdt haar aan de hand (hint: het heeft iets te maken met het betalen van haar rekeningen).

En een volledige bekendmaking, een van de uitgevers van Barreca is Doubleday, een voormalige werkgever van Valerie's.

Wordt een schrijver - Met een kant voor vrouwen

Valerie Peterson: Wist je altijd dat je een schrijver wilde zijn? Een humor schrijver?

Gina Barreca: Ik begon een notitieboekje te houden als ik dertien was - ik vulde het met verhalen, gekke grappen, cartoons uit de krant en halfwaarheden over jongens die ik leuk vond en diëten. Ik dacht dat ik zou moeten zijn op. Dus ik denk dat er altijd een deel van mij was die dingen wilde schrijven, maar ik durfde zelfs niet te hopen dat ik een echte "schrijver zou kunnen zijn. “

In feite, zelfs na het schrijven van acht boeken en het bewerken van zeventien, heb ik nog steeds moeite met het gebruik van dat W-woord en ik denk dat veel andere vrouwenschrijvers in dezelfde positie zijn. Hemingway, Updike en Fitzgerald? Ik denk niet dat ze problemen hebben met zichzelf schrijvers noemen, zelfs als ze in korte broek waren. Maar een vrouw kan een hele bibliotheekplank hebben met boeken die haar naam op de ruggengraat hebben en ze vraagt ​​zich nog steeds af. 'Gee, ben ik het gewoon faken?' "Natuurlijk kan dat gewoon mijn girlish manier zijn om dingen te bekijken …
Wat humor betreft, heb ik altijd geliefd om grappige schrijvers te lezen toen ik opgroeide.

Ik ben uitgegroeid tot het lezen van goedkope paperbacks van Jean Kerr, Erma Bombeck en Alan King; later werd Dorothy Parker, Jerome K. Jerome en Anita Loos mijn favorieten geworden.

Op het vinden van haar humoristische stem

VP: Ik denk niet dat je alleen bent, hoewel ik denk en vurig hoop dat de huidige push for diversity dit helpt.

Je hebt een vruchtbare carrière gehad als iemand die boeken en bewerkingen maakt over onderwerpen van ernstig sociaal belang (huwelijk, bijvoorbeeld in en vrouwen en in drinken - maar met een humoristische bocht. Was je Vereist NIET vroeger humoristisch in jouw academische carrière? Hoe heb je de stem van je schrijver gevonden?

GB: Toen ik eerst aankondigde dat ik over vrouwen wilde schrijven In de komedie in de literatuur stelden mijn goede professoren aan dat ik mijn onderwerp veranderde en bijvoorbeeld over vrouwen in Thackeray en Dickens werkden. Een van de verstandigste dingen die ik ooit heb gedaan was om te dringen dat Virginia Woolf het goed had toen ze schreef: Wees eerlijk … en het resultaat is verbazingwekkend interessant. Komedie is verrijkt. 'Ze schreef dat in 1929 in' Een eigen kamer '.Ik besloot dat het tijd was om precies te zien hoe vrouwen comedy verrijken. Ik heb mijn doktorale proefschrift over haat en humor in het schrijven van vrouwen gedaan omdat ik vermoedde dat als ik een meer somber onderwerp had gedaan, ik het nooit zou kunnen voltooien.

Breaking In To Publish Publishing

VP: Het is benijdenswaardig dat je met je professoriale dagjob met een succesvolle humorboek uitgave track record hebt getrouwd. Hoe ben je begonnen? Vertel ons over uw eerste vakbeursuitwisseling en hoe u in het schrijven van boeken voor een algemeen publiek brak.

GB: Ik heb altijd om drie redenen geschreven: deadlines, een baan en een paycheck. Ik heb nooit op inspiratie gewacht; mijn muse, als een serveerster op een wegweg diner, telt haar tips aan het eind van de dag. Ik was in mijn eerste jaar van onderwijs en mijn kantoor zonder airconditioning op de top van een flat-roof building aan de Universiteit van Connecticut was gewoon te heet om in een augustus-middag te werken. Ik ging naar de kelder van de universiteitsbibliotheek waar ik wist dat het cool zou zijn om op te hangen (letterlijk niet figuurlijk) en een kopie van The Women's Review of Books te lezen. Ik vond een opschrift geschreven door iemand die ik nooit had gezien: naam was Carole DeSanti. Ik was zo onder de indruk dat ik haar een notitie stond. Tot mijn verbazing schreef ze terug en vroeg me wat ik aan het werk was. Het blijkt dat ze een assistentredacteur was in een uitgeverij van New York.

Ik verklaarde dat ik geïnteresseerd was in het gebruik van humor van vrouwen, maar ook tegelijkertijd zei dat ik geen boek kon schrijven voor een handelspers omdat ik een wetenschappelijk boek moest schrijven om om ervoor te zorgen dat ik een vaste dienst kreeg.

Ik had al een contract afgesloten voor een herziene versie van mijn proefschrift met Wayne State University Press. Ik vind het leuk om verliefd te worden als je al in een relatie bent: ik werd aantrekkelijker omdat ik zei: "Ik ben buiten bereik" in plaats van "Geef me een contract. "Carole overtuigde me dat als ik een boek over humor in Jane Austen en George Eliot kon schrijven, kon ik ook een boek schrijven (en tegelijkertijd) over Patty Duke en Lucille Ball. Ze deed daarna iets magisch: ze betaalde voor mijn lunch.
Je moet eraan herinneren dat ik pas uit de afgestudeerde school kwam, waar niemand ooit voor mijn lunch had betaald. Het gebeurde me als ik boeken schreef die mensen eigenlijk zouden kunnen kopen, misschien zou ik veel leuke lunches uit de deal kunnen krijgen, evenals een hele paar glazen champagne. Ik schreef deze twee boeken tegelijkertijd terwijl ik een full-course lading onderricht. Als u dat moet doen, doe u het.
VP: Je hebt veel spreektijdingen, die ik de verkoop van hulpboeken veronderstel - zou je ons een beetje vertellen over het leven van een auteur? Jij ervaren het vanuit een zelfstandig en boek-promotioneel standpunt?

GB:

Ik ben als een slangolie verkoper: ik draag boeken in mijn kofferbak. Elke plaats waar ik ga, breng ik boeken. Ik spreek op een college, in een ziekenhuis, op een fundraiser voor een vrouwenhuisvesting, in een bibliotheek, in een gevangenis?Ik breng boeken Iemand zou misschien wat willen. Ik werk ook heel hard om ervoor te zorgen dat mijn schrijven op meer plaatsen leeft dan tussen twee hardcover: ik schrijf een wekelijkse kolom voor

The Hartford Courant

, een maandelijkse kolom voor Principal Leadership , en ik blog meerdere keren per week voor Psychologie Today en The Chronicle of Higher Education . Als ik niet schrijf, moet ik zijn; Als ik iets interessants vind om over te schrijven, wil ik er zeker van zijn dat ik de woorden in print plaatste. Schrijven is een beroep, en zoals bij elk ander beroep zijn er serieuze eisen. Het is geen eenmalige deal. Als u een lezer wilt bouwen, moet u voortdurend, consistent en met echt enthousiasme schrijven. Uitdagingen voor boekuitgeverij Marketplace VP: Vanuit uw eerste boek naar uw meest actuele, hoe is het publicatieproces voor u als auteur gewijzigd: redactioneel? marketing en publiciteitsgewijs? GB:

Er worden veel boeken gepubliceerd elk jaar en zeer weinig van hen bereiken de lezers die hun auteurs hopen dat ze eigenlijk kunnen bereiken; het wordt steeds belangrijker voor de auteurs om deel te nemen aan het proces. Er zijn nog steeds briljante redactie, maar er zijn er minder, omdat er minder uitgeverijen en minder onafhankelijke boekhandels zijn. Als de markt verkleint, consolideren de leveringen, dus dat is geen verrassing. Hoe dan ook, ik heb altijd genoten van spreken voor verschillende soorten publiek, van kleine bibliotheken tot keynotes voor een paar duizend leden van het publiek. Ik moet er gewoon voor zorgen dat ik niet in mijn tights, een koffievlek op mijn jas, of spinazie in mijn tanden (vooral als er een Jumbotron) is. Mijn studenten werken nu in het publiceren. Mijn doel is om mijn studenten volledig over te nemen. Ik werk eraan.

Levensbalans en tijdsbestuur voor auteurs

VP: hoe beheren wij uw schrijven met uw andere carrières? Specifiek, hoe en wanneer maak je en / of vind je de tijd om te schrijven? Hou je een regelmatig schriftelijk schrijven? Veel aspirant schrijvers die denken dat het een glamoureus leven is - en graag de details horen. GB:

Er is geen glamour of zelfs glamour. Het is werk, hoewel ik blij ben om het te kunnen doen. Bijvoorbeeld, ik beantwoord deze vragen tijdens het zitten in mijn kelder kantoor in UConn voordat ik naar een vergadering van de Universitaire Senaat (die over de campus staat, dus ik moet onthouden om te veranderen in mijn lage hakken) en die in ik moet vroegtijdig vertrekken om vanavond mijn twee en een half uur les te leren (onthoud de hakken weer op te zetten zodat ik officieel professoraal kan kijken - of in ieder geval niet zo kort). Als ik thuis kom op 9 p. m. , mijn man van twintig jaar zal mij vertellen wat er over is en nog steeds in de koelkast te eten is en ik zal het verslinden (samen met een glas wijn, daarom wordt mijn laatste boek geroepen en voordat ik naar bed ga zal de kolom afmaken voor de volgende zondag

Courant

en email het aan de redactie en mijn mede-auteur voor de definitieve goedkeuring.Oh, en ik zal de kattenbakjes schoonmaken en met minstens twee vrienden praten terwijl ik morgen morgen klaar ben. Wekker klokken om zeven a. m. en ik zal de kranten beoordelen voor de avond van de klas terwijl ik ontbijt eet (mijn studenten verwachten dat er een paar bosbessenjam op hun quizzen in de klas is) en dan opnieuw beginnen - die ik een voorrecht beschouw. De verbazingwekkende dingen over het zijn van een auteur VP: Wat is het leukste om auteur te zijn? Wat is het meest geweldige ding om een ​​auteur te zijn? GB:

Het leukste is het feit dat mensen denken dat het een glamoureus leven is.

Het meest verbazingwekkende is het authentieke privilege (echt dat woord) om echt gesprekken te hebben met mensen die ik nooit persoonlijk heb ontmoet. Toen ik voor het eerst begon te schrijven, beloofde ik mezelf dat als ik ooit een brief kreeg van iemand die iets leest - van één woord naar elk boek - ik had geschreven, ik zou hun brief beantwoorden (in die dagen 1987 - we schrijft brieven). En ik heb geprobeerd om zeker te zijn dat ik mijn woord behoud.

Deze dagen, met sociale media en e-mail, is het makkelijker dan ooit voor een schrijver een verbinding te maken met haar lezers, en om te weten of je stem door een andere stem wordt beantwoord of niet. Als dat antwoord komt, is het geweldig. Zelfs als het geen gelukkige stem is (ik krijg een aantal "dare-you" notities van lezers die denken dat elke zin die uit de mond van een vrouw komt, begint met Darlin?), Het is geweldig om te weten dat je bent gehoord worden. Advies voor humorenschrijvers
VP: Welk advies heb je voor andere mensen die ook graag humor willen schrijven?

GB:

Lees de grappigste schrijvers, voorbij en heden. Lees David Sedaris, Robert Benchley, Nicole Hollander, Gene Weingarten, Dave Barry, Stella Gibbons, Liza Donnelly, E. B. White en Molly Ivans.

En als je echt humor wilt schrijven, doe jezelf een plezier en ga naar je lokale boekhandel om humorboeken te kopen. Zo gaat het verhaal, mensen.

Gina Barreca's boeken, die in zeven talen zijn vertaald, omvatten, en. Ze is verschenen op ,

48 uur

, NPR , The Today Show , Joy Behar , en Oprah om geslacht, macht, politiek en humor te bespreken. Zij is professor in de Engelse en feministische theorie aan de Universiteit van Connecticut.