De opkomst van cybercriminaliteit en identiteitsdiefstal

Een recente studie uit 2015 wees uit dat in 2014 meer dan $ 16 miljard werd gestolen door meer dan 12 miljoen Amerikaanse consumenten. Met andere woorden, elke twee seconden is er een nieuw slachtoffer van identiteitsdiefstal.

Accountfraude treedt op wanneer iemand een financieel account opent, zoals een creditcard, met de naam van een slachtoffer en het sofinummer. De dief gebruikt deze informatie om schulden op te lopen, en dan blijft het slachtoffer achter met een vreselijke credit score en onbetaalde rekeningen.

Het kan maanden of jaren duren voordat ontdekt is dat een identiteit is aangetast, zodat dieven deze accounts lange tijd kunnen gebruiken.

Van alle mensen maakten studenten zich het meest zorgen om dit soort fraude, waardoor ze een gemakkelijk doelwit zijn. Degenen die wel doelwit worden, hebben meer kans op een aanzienlijk effect op hun krediet als gevolg van fraude. Studenten zullen ook minder snel merken dat ze ook slachtoffer zijn geworden, en ongeveer 22 procent van deze studenten realiseerde zich pas dat ze het slachtoffer waren van identiteitsdiefstal wanneer ze werden benaderd om een ​​schuld te innen of om een ​​krediet aan te vragen.

Fraude Klachten en identiteitsdiefstal

De Federal Trade Commission heeft een database met meer dan 10 miljoen klachten over identiteitsdiefstal van 2010 tot 2014. In 2014 alleen al meer dan 2,5 miljoen klachten werden gehoord. Van deze klachten waren ongeveer 60 procent fraudemeldingen en 13 procent was identiteitsdiefstal.

Cybercriminaliteit

Meer bedrijven dan ooit zijn afhankelijk van computernetwerken en elektronische gegevens om zaken te doen en al deze financiële informatie en gegevens worden online gedeeld en opgeslagen. Dit betekent dat al deze gegevens nu worden blootgesteld aan schendingen van de privacy en dit kan bedrijven in staat stellen om te worden blootgesteld aan een enorme aansprakelijkheid in het geval van een inbreuk op de beveiliging.

Om dit te bestrijden, kwamen de FBI, het Bureau of Justice Assistance en het National White Collar Crime Centre bij elkaar om een ​​manier te creëren om criminele klachten van het internet te controleren, bekend als het Internet Crime Complaint Center of IC3. In 2014 ontving IC3 bijna 270.000 klachten, wat meer dan 22.000 per maand was. Van deze rapporten betrof meer dan 123.000 een monetair verlies en de totale verliezen waren meer dan $ 800 miljoen. De meest voorkomende klachten waren onroerend goed en autofraude, naast e-mailscams, zoals imitatie door de overheid.

Het publieke belang van zowel het risico op cybercriminaliteit als het verzekeren ervan is in de afgelopen twee jaar toegenomen als gevolg van een aantal spraakmakende data-inbreuken, waaronder die bij Anthem, die de gegevens van bijna 80 miljoen blootlegden klanten en Premera Blue Cross, die de gegevens van meer dan 11 miljoen klanten aan het licht brachten. De regering was in mei 2015 ook het doelwit van hackers in twee verschillende aanvallen.Deze aanval bracht de persoonlijke gegevens van wel 14 miljoen voormalige en huidige burgers van de overheid in gevaar. Er was ook een aanval op Sony Pictures Entertainment in 2014, waarvan werd gedacht dat het uit Noord-Korea kwam.

Schendingen en cyberaanvallen zijn in opkomst, en in 2014 waren er bijna 800 gegevensinbreuken in de Verenigde Staten en binnen deze inbreuken werden bijna 86 miljoen records openbaar gemaakt. De meerderheid van deze inbreuken had invloed op gezondheids- of medische organisaties en bedrijven. In het eerste deel van 2015 werden er meer dan 400 datalekken publiekelijk bekendgemaakt, met meer dan 117 miljoen records blootgelegd. Naast deze cijfers zijn er nog veel meer die niet zijn gemeld. Ondanks enige verwarring van sommige analyses nemen ook de kosten die gepaard gaan met deze inbreuken toe. Zowel het Center for Strategic and International Studies als McAfee schatten dat de totale wereldwijde impact van cybercriminaliteit varieert van $ 375 tot $ 575 miljard per jaar.