Pen Parentis: de NYC leesreeks voor het schrijven van ouders

Rachel Sherman: Kunt u uw inspiratie beschrijven om Pen Parentis te starten? Hoe kwam de serie?

Milda De Voe: Zeker! ! Het was 2009 en mijn kinderen waren erg jong. Ik heb twee en vond het onmogelijk om tijd en energie te vinden om te werken aan mijn schrijven. Ik heb regelmatig een lunch gehad met een Colombia klasgenoot, Arlaina Tibensky, die slechts een kind had en we beloofden elkaar te laten blijven schrijven.

Toen kwam ik erachter dat een subsidie ​​de LMCC voor het centrum van de kunst kon aanbieden, en we dachten: we krijgen zoveel uit elkaar van elkaar - zou het niet inspirerend zijn om van andere te horen schrijvers die kinderen hebben? Om te weten te komen hoe anderen al deze problemen hebben beheerd, worden we geconfronteerd? En dan was het alsof het universum Pen Parentis wilde gebeuren. Enkele dagen later besloot mijn man en ik dit nieuwe restaurant uit te proberen dat Todd Engels net in een luxe hotel had geopend, en sinds hun normale eetzaal vol was, werden we ingeluisterd in deze prachtige bibliotheekbar. Boeken van vloer tot plafond en de decorator waren natuurlijk een lezer omdat alle boeken eigenlijk interessant waren! Ik verspil geen tijd om de manager te bellen en te vragen of ze de ruimte op een rustige nacht zouden kunnen schenken voor een leesreeks. Tot mijn grote genoegen hebben ze meteen afgesproken! We hebben de subsidie ​​gewonnen, we hadden deze prachtige ruimte. Arlaina was geweldig om auteurs bij kinderen te vinden - ik riep mijn geschiedenis op in kleine theaterbedrijven om de serie te promoten en de zitplaatsen te vullen.

We hebben (knock wood) maandelijks voor veertien succesvolle seizoenen en de namen die we hebben, zijn net groter en groter geworden. En iedereen laat zo geïnspireerd en gelukkig! Arlaina heeft zelfs een roman afgerond en gepubliceerd. We hebben een fantastische nieuwe curator, Christina Chiu, terwijl Arlaina op haar volgende boek werkt. Ik voel me echt dat het een grote zegen is om deel te nemen aan een dergelijke ondersteunende gemeenschap en te kunnen geven zoveel aan schrijvers op een cruciale tijd in hun loopbaan.

Te veel schrijvers geven op wanneer hun kinderen klein zijn; of verlaten hun creatieve plannen voor meer lucratieve nonfiction projecten. We hopen auteurs te inspireren om het creatieve pad te houden en een evenwicht te vinden tussen familie en creatieve carrière.

Het beste voor mij, persoonlijk, is dat we een impact hebben op ons publiek - niet alleen de ouders! Ik kreeg een afgelopen week een geweldige brief van een jonge vrouw die me bedankte om haar te inspireren om haar eigen salonserie te starten toen ze van NYC naar Chicago ging verhuizen, waarbij schrijvers, beeldende kunstenaars en filmmakers samen hun werk delen. Ze was een vroege deelnemer aan Pen Parentis Salons, alleen omdat het in de buurt was, niet eens een ouder, maar een persoon die graag van lezen was. Het is opmerkelijk, de impact van deze kleine serie!

Ik weet dat Pen Parentis een gemeenschap heeft. Kunt u omschrijven wie het is, en wat voor soort project hoopt de prijs te financieren?

Ja! U bent blij dat u dit heeft gevraagd - we zijn erg trots op het aanbieden van een jaarlijkse schriftelijke gemeenschap van $ 1 000 aan een schrijver met tenminste een kind jonger dan 10 jaar. De gemeenschap is bedoeld om nieuwe ouders te inspireren op een crisispunt van hun schrijflust, wanneer ze zich vaak voelen tussen familie en schrijven.

Soms is het moeilijk om creatief te schrijven als je weet dat je die tijd kunt uitgeven, of met je kinderen kunt spelen of geld verdienen om je kinderen van betere kwaliteitskistjes te kopen. Onze woordtelling verandert jaarlijks in de hoop dat ouders de tijd zullen nemen om een ​​nieuw, zeer kort stuk te schrijven. Het is te makkelijk om je oude materiaal steeds opnieuw te recyclen. We willen dat ouders gaan zitten en nieuwe verhalen schrijven. Maken. Naast het prijzengeld, dat we hopen dat ze zullen gebruiken om hun interesse voor hun meest creatieve schrift te bevorderen, ofwel door een klas te nemen of een zittend te huren, of op welke manier ze hun betere schrijvers maken, krijgt de winnaar een uitnodiging tot verschijnen in een Pen Parentis Salon en ontmoeten tenminste drie gevestigde schrijvers die mentors kunnen worden. Al onze vorige winnaars zijn uitgegaan van boeken en / of prestigieuze prijzen winnen!

We zijn ook vereerd dat Brain / Child Magazine het winnende stuk van de Fellow publiceert; ze zijn zo'n kwaliteitsjournaal, en als je een denkende ouder bent, moet je echt een kwestie controleren of in ieder geval naar hun online blogs kijken. Het idee om een ​​fellowship te geven was moeilijk omdat we erg ondervonden waren en we moesten een nogal steile leesprijs opladen, om het prijsgeld te dekken. Maar we hebben het geluk gehad om dit bedrag te verlagen dit jaar, en dat maakt ons blij. Ook - op een persoonlijke noot houd ik van de reacties die we krijgen van de winnaars, die vaak op de rand van het opgeven waren en toen ze zagen dat deze fellowship specifiek gericht was op ouders, dacht ze dat het een laatste schot zou geven. En nu schrijven ze nog steeds! Het geeft een schrijver moed om te erkennen denk ik. Maar ik voel me ook dat het je moed geeft om iets te voltooien! Onze richtlijnen staan ​​op onze website.

Wat is er aan het doen met Pen Parentis, heeft u verrast?

Ik ben verbaasd over de emotionele reacties van mensen die niet in het NYC-gebied wonen. Ik word soms verrast door de kathartische momenten die op ons podium en in onze publiek gebeuren, maar wat mij meer verrassend is, is de uitstorting van de liefde die ik van vreemden ontvang. Mensen die iets soortgelijk in hun gemeenschap willen starten. We hebben zojuist besloten om een ​​Alpha-hoofdstuk uit te zoeken op Long Island, en als we het kunnen werken, zodat het een goede sjabloon is, maken we dat online beschikbaar voor anderen. Het internet is zo'n goed instrument om gemeenschap te bouwen, maar echte intimiteit kan alleen persoonlijk gevonden worden. Ik heb in het afgelopen jaar zo veel ongelooflijke telefoongesprekken met vreemden gehad, waarin ze beloven om op welke manier dan ook te helpen.Wat zei Goethe? 'Wat je ook kunt doen, of droom je kan, begin het. Gewaagdheid heeft genie, kracht en magie daarin. "

Hoe past u in uw eigen projecten en ouderschap terwijl u Pen Parentis gebruikt? Waar werk je nu aan

Je bent een godin om te vragen. Sinds het starten van Pen Parentis heb ik het als gek gekregen om te schrijven! En mijn kinderen zijn erg actief - mijn zoon is net in de National Jr. Honor Society en won een "Super SONYC" award toegekend door New York City. Mijn dochter is enorm in gymnastiek en speelt viool. Ze zijn geweldig, creatieve kinderen. Maar ik ben nooit gestopt met schrijven. Ik hou ervan te veel. Lang geleden heb ik kortere en korter stukjes geschreven! Ik heb gemiddeld twee verhalen per jaar gepubliceerd sinds ik in 2001 afgestudeerd was van Columbia. Je kan veel lezen op mijn auteurswebsite op www. mmdevoe. com. Ik heb ook in bijna elk genre gewonnen of kortgelegd voor meer dan twintig prijzen. In principe heb ik het alles geprobeerd en vind ik nu mijn stem. Eindelijk voel ik me klaar om me in een literaire roman te gooien. Het is een komende leeftijd verhaal over een homo-zestienjarige accordeon-speeltje die een rondleiding doorneemt naar zijn vaderland. Het is ingesteld in 1985 Sovjet-Litouwen.

Heb je iets geleerd die je niet verwachtte van het rennen van Pen Parentis?

Ja: het blijkt dat ik verlegen ben om geld te vragen. Ik heb geen problemen om hulp van een ander soort te vragen, maar iets over de manier waarop ik in Texas werd opgewekt, maakt me niet aan het vragen om contant geld, zelfs voor een waardige oorzaak! Waarschijnlijk omdat ik de deur naar de deur zo vaak heb gevraagd om beloftes of kooruitstapjes te vragen. Ik blijf denken dat mensen gewoon beslissen om geld uit de goedheid van hun hart te geven, zonder dat iemand hen iets vraagt! In deze tijd van Kickstarter campagnes en crowdsourced financiering, is dat iets dat ik zeker heb geslaagd om te overwinnen. Oh! Een ander ding dat ik me verbaasde was dat ik de sociale media niet misleiden! Ik hou er eigenlijk echt van! In eerste instantie bouwden we een zeer dure website voor Pen Parentis, een met meerdere lagen privacy, zodat er online chats en heen en weer berichten zouden kunnen zijn, in de hoop dat de lidmaatschapskosten de kosten van deze belachelijk moeilijk te onderhouden site zouden dekken. We hebben het al twee jaar op de weg gelopen, met alle bijbehorende gedoe van management, het breken van de website, allerlei problemen met wachtwoorden … en uiteindelijk wat is er gebeurd? Facebook begon "geheime" groepen waarin niemand behalve de andere leden de gepubliceerde inhoud ziet. En het is gratis! We deden de dure website, maakte een geheime groep, en nu hebben we alle functionaliteit van onze dure website zonder het gedoe! (Als iemand schrijver en ouder is en wil deelnemen aan die geheime groep, zoek gewoon naar "Pen Parentis Behind Closed Doors" en vraag je aan te sluiten. Je moet zowel een ouder als een schrijver zijn.) Je weet, ik was ook erg blij om te leren dat ik niet helemaal op Twitter zuig (we zijn @PenParentis en als iemand interesse heeft, is mijn persoonlijke account @MMDeVoe).Instagram is echter nog steeds buiten mij. Pen Parentis kan daarheen gaan, maar waarschijnlijk niet dapper.

Wat ziet u / hoop op de toekomst van Pen Parentis?

Uiteindelijk? Een fabelachtige nationale gemeenschap van carrière-centric schrijvers met kinderen die andere schrijvers met kinderen begeleiden en die de creatieve kunst levend houden voor de volgende generatie. Conferenties, paneelbesprekingen, schrijfcentra met kinderopvang in elke grote stad, fellowships, maandelijkse salons in elke metropool, intieme workshop hoofdstukken in kleine steden waar schrijvers met kinderen kunnen ontmoeten en nieuw werk delen en discussiëren over kwesties die ze hebben geconfronteerd en hoe deze kwesties overwonnen werden … Zou dat niet mooi zijn? Ondertussen kijken we naar een Salonserie in Los Angeles, en we proberen ook een goed template voor het hoofdstadje op te stellen. We zullen waarschijnlijk een audioboek van onze vroegere salons op een gegeven moment uitzetten, en hopelijk zullen we onze podcasts kunnen podcasten of videozen, zodat mensen die niet in een community zijn, toegang hebben tot hun inhoud. Als iemand wil helpen, zijn we 501c3 en we hebben veel behoefte aan individuele donaties. Ze hoeven niet groot te zijn, maar voordat een van de belangrijkste fundamenten zelfs een subsidieaanvraag van ons kijkt, willen ze zien dat ons werk iets is dat voor anderen belangrijk is - en een metrisch is om te zien hoeveel individuen hebben ons geld gegeven - dus als je van onze doelen houdt, doe alsjeblieft doneren.

En als u zich op de tweede dinsdag van een maand van september tot en met mei bevindt, stop dan bij een Pen Parentis Literary Salon - onze lezers zijn van topklasse en de toegang is gratis. Wijn wordt geleverd door Andaz Wall Street. Vind hier onze kalender. Nogmaals bedankt voor het vragen van zulke grote vragen!