De Olympische Spelen - Hoe wordt een Militair Olympisch geworden

WASHINGTON - Veel atleten droomen van boven op een Olympische medaille podium te staan. Echter, zonder de nodige ondersteuning, is zelfs de geringste kans dat gebeurt een lang schot.

Militaire atleten kunnen die steun vinden in hun respectieve diensten. Hoewel geen van de dienstenprogramma's hetzelfde zijn, zijn er overeenkomsten.

Het leger en de luchtmacht hebben elk twee sportprogramma's beschikbaar voor serieuze atleten.

Het leger van het leger (Sportprogramma) kiest een aantal atleten voor ongeveer 20 sporten en stuurt ze naar een drie weken proefkamp, ​​zei Karen White, hoofd van het leger, Fitness en wereldklasse atleet programma. Als ze daar de cut maken, worden ze lid van het All-Army team voor hun gegeven sport.

Het team van het leger speelt dan mee in het kampioenschap van de strijdkrachten. Prestatie op dit niveau bepaalt plaatsing op het all-service team, dat internationale militaire kampioenschappen organiseert die georganiseerd wordt door de Conseil International du Sport Militaire, of beter bekend als CISM.

Volgens de luchtvaartmaatschappij Steve Brown, is het Air Force Sports Program bijna identiek. Atleten worden geselecteerd uit een pool van toepassingen om een ​​trainingskamp bij te wonen en, bij selectie, bij een All-Air Force-team aan te sluiten. Met bekwaamheid en geluk is het aan de All-Service team en CISM competities.

Beide diensten runnen ook een World Class Athlete-programma dat is ontworpen om nationaal gerangschikte atleten te helpen trainen naar een doel om in de Olympische Spelen te concurreren.

Duur en locatie zijn de twee grootste verschillen tussen de dienstenprogramma's.

Het leger staat voor een trainingstermijn van drie jaar voor de Olympische Spelen. Luchtmacht atleten zijn beperkt tot twee jaar. Wat de locatie betreft, is het Army WCAP gevestigd in Fort Carson, Colo., In de buurt van de Olympische trainingsplaats, terwijl de Luchtmacht atleten treint waar het voor hen het beste is.

De ondersteunende structuren van de Marine en de Marine Corps voor atleten zijn heel anders dan die van het leger en luchtmacht. Het heeft ook geen WCAP, en sporten ook niet actief.

Voor de Marine moet een of andere atleet als Olympisch kaliber worden aangewezen. Hij of zij moet een speciale opdrachtoverweging vragen, zei John Hickok, hoofd van de marine-sport. Bij goedkeuring van een speciale opdracht probeert het programma de atleet te verplaatsen naar een locatie die voor opleiding geschikt is. Training begint meestal ongeveer 18 maanden voor de Spelen.

Als een atleet van een Marine Corps wordt uitgenodigd door een nationaal bestuursorgaan van een sport om deel te nemen aan een opleidingscentrum, wordt hij of zij lid van het National Caliber Athlete Programma van het corps, Steve Dinote, directeur van Marine Corps Sports.

Een mariene atleet mag niet meer dan drie en een half jaar trainen zonder terug te keren naar de vloot, zei Dinote.

Trainingskosten zijn altijd een zorg voor een atleet. En al vier de diensten bieden een soort financiële hulp aan hun atleten. Die hulpverlening is meestal in de vorm van toegangsvergoedingen, vervoer en logies in verband met concurrentie om hun doelen te verwezenlijken.

"Als je zegt dat je gaat steunen (atleten), dan moet je ze tenminste ondersteunen om het team te maken," zei White.

Als een nationaal bestuursorgaan van een sport een atleet oplevert voor training, wordt die zorg over trainingskosten minder dringend.

Elke dienst heeft tenminste één atleet die in aanmerking komt voor deelname aan de Olympische Spelen van 2004 in Athene, die op 13 augustus beginnen.