Marktonderzoek 101: ontwikkel het onderzoeksplan

Goede bemonsteringsstrategieën zijn cruciaal voor het verkrijgen van effectieve marktonderzoek bevindingen. Zorg ervoor dat uw marktonderzoek resulteert in handige consumenteninzichten door de zes stappen in het marktonderzoeksproces te volgen, als volgt:

• Stap 1 - Het onderzoeksprobleem en de doelstellingen formuleren
• Stap 2 - > Ontwikkel het algemene onderzoeksplan Stap 3
• - Verzamel de gegevens of informatie Stap 4
• - Analyseer de gegevens of informatie - 9 ->

Stap 5

• - Bevorder de bevindingen Stap 6
• - Gebruik de bevindingen om de beslissing te nemen De tweede stand van marktonderzoek - Ontwikkel het algemene onderzoek plan - is een van de meer complexe stappen, omdat het verschillende afzonderlijke componenten bevat. Een van deze onderdelen is om te beslissen wie informatie kan verstrekken die het meest in de onderzoeksvragen en de alternatieve zakelijke beslissingen is. Deze taak omvat de opstelling van een bemonsteringsplan dat ervoor zorgt dat de verzamelde gegevens representatief zijn voor de algemene doelgroep.

De ontwikkeling van een steekproefplan volgt op de selectie van de onderzoeksaanpak en de instrumenten die zullen worden gebruikt om gegevens te verzamelen. De processen die betrokken zijn bij het identificeren en verkrijgen van een monster zijn collectief bekend als het

bemonsteringsplan . Een steekproefeenheid is de groep van potentiële onderzoeksdeelnemers of respondenten waaruit het steekproefframe wordt ontwikkeld en waaruit het monster uiteindelijk wordt geselecteerd.

Zodra een prospectief steekproefplan is ontwikkeld en het steekproefframe is opgericht, wordt de marktonderzoeker geconfronteerd met het bepalen van de beste contact en communicatie met de deelnemende groep die lijkt te zijn beste match voor het onderzoeksproject. Voor een aantal praktische en procesredenen is het onvermijdelijk dat elk lid van de groep die oorspronkelijk deel uitmaakt van het monsterframe uiteindelijk niet in de steekproef zal worden opgenomen.

Bijvoorbeeld, willekeurige steekproefneming is een proces dat beperkt welke leden van het steekproefframe voor het monster geselecteerd zijn. Sommige leden van het steekproefframe worden niet geselecteerd voor de steekproef omdat de potentiële deelnemers eerst moeten meedoen om deel te nemen aan de studie en ten tweede moet die overeenkomst gebaseerd zijn op hun comfort met de onderzoeksvoorwaarden en het geven van geïnformeerde toestemming.

De drie hoofdbeslissingen van het opstellen van een steekproefplan

Steekproefeenheid

en Steekproefraamwerk - De eerste beslissing die een marktonderzoeker moet maken is het bepalen van het steekproefframe. Om deze stap te bereiken moet de marktonderzoeker de doelgroep bepalen. Dat wil zeggen, de vraag moet worden beantwoord: wie moet deelnemen aan het onderzoek? Er wordt een steekproefkader ontwikkeld uit de bemonsteringseenheid, waarvan het hoofddoel is ervoor te zorgen dat elk lid van de doelgroep een gelijke kans heeft om in de steekproef te worden genomen. Deze overweging is echter geen bepaling voor het uitvoeren van kwalitatief onderzoek omdat de parameter

equal chance van toepassing is op onderzoek op basis van evidence-based onderzoek waarin een hypothese wordt getest. Dit soort onderzoek, dat is altijd kwantitatief, is gebaseerd op de positivistische wetenschappelijke traditie. Een voorbeeld van een probabilistische steekproefbenadering is gestratificeerde willekeurige steekproefneming.

Sample Size

- De tweede beslissing die de market researcher moet maken is gerelateerd aan de steekproefgrootte. De vraag die moet worden beantwoord is: Hoeveel mensen zullen deelnemen aan het onderzoek? In kwantitatief onderzoek is het doel om een ​​representatieve steekproef van de doelgroep te bereiken. Dit kan het best worden bereikt door middel van het overwegen van steekproefgrootte, vertrouwensnelheden en vertrouwensintervallen. In het algemeen, hoe groter het monster, hoe betrouwbaarder de onderzoeksresultaten zullen zijn, en meestal hoe meer de bevindingen kunnen worden genummerd aan de doelgroep in een kwantitatief onderzoeksproject. De vuistregel is dat een steekproef voldoende betrouwbaarheid zal geven wanneer slechts minder dan een procent van de doelpopulatie deelneemt aan een onderzoeksstudie.

De caveat is dat de bemonsteringsprocedure geloofwaardig en streng moet worden uitgevoerd.

Bemonsteringsprocedure

- Er zijn twee fundamentele soorten bemonsteringsprocedures: Probabilistische bemonstering en niet-probabilistische bemonstering. Voor kwantitatief onderzoek wordt een waarschijnlijkheidsteek getrokken uit de doelgroep om bepaalde statistische overwegingen te berekenen. Het waarschijnlijkheidsmonster laat de vertrouwensniveaus of vertrouwenlimieten zien die verband houden met de steekproeffout. Probabilistische bemonstering kan een afvoer op de middelen zijn (inclusief tijd, geld en expertise), maar het laat een marktonderzoeker toe om de bemonsteringsfout te meten. Niet-waarschijnlijkheid bemonsteringsprocedures kunnen zeer nuttige gegevens en uiteindelijk marktinzichten leveren. Net als bij kwalitatief onderzoek en kwantitatief onderzoek, zijn er voorstanders en critici van waarschijnlijkheid en niet-waarschijnlijkheid bemonsteringsprocedures.

Verschillende methoden en technieken zullen verschillende vormen van gegevens produceren en het is cruciaal om ervoor te zorgen dat de bemonsteringsprocedures overeenkomen met het type data dat nodig is om de onderzoeksvragen te beantwoorden.

Voordat u verder gaat naar stap drie van de onderzoeksplanning, is het belangrijk om het deel van het steekproefplan te bespreken dat betrekking heeft op contact met de personen die voor het onderzoeksram geselecteerd zijn om hun deelname aan het onderzoek te verlengen.

Bronnen

Kotler, P. (2003). Marketing Management (11e ed.). Upper Saddle River, NJ: Pearson Education, Inc., Prentice Hall.

Lehmann, D. R. Gupta, S. en Seckel, J. (1997). Marktonderzoek. Reading, MA: Addison-Wesley.