Langlopende beleggingen en activa op de balans

Voor veel nieuwe investeerders is het niet makkelijk om een ​​10-K-bedrijf te openen en de balans te lezen. Gelukkig, als je de puzzel begint te scheiden, wordt het makkelijker te begrijpen hoe de stukken elkaar passen. Op zijn beurt kan u beginnen met het formuleren van uw eigen schattingen van waarde. In het verleden heb ik de lopende activa en de kortlopende passiva behandeld, maar laten we nu de aandacht vestigen op de langlopende activa en de langlopende beleggingen die in de balans zijn opgenomen.

Eenvoudig vermeld, langlopende beleggingen en langlopende activa, in tegenstelling tot vaste activa en kortlopende verplichtingen, zijn zaken die een bedrijf bezitten maar kan niet snel worden omgezet in contanten om de dag te financieren -day operaties.

[Merk op dat wat we in het kader van balansanalyse bespreken, verschilt van mijn gebruikelijke discussie over wat een langlopende investering uit het perspectief van een individuele investeerder is die aandelen, obligaties, beleggingsfondsen, onroerend goed, en andere effecten. Het onderscheid is belangrijk.]

De definitie van langlopende investeringen op een balans

Wanneer u een jaarverslag of formulier 10-K aanvraagt ​​voor een beursgenoteerde onderneming, worden de langlopende beleggingen weergegeven op de balans vertegenwoordigt activa die een bedrijf voor meer dan een jaar wil vasthouden. Ze kunnen bestaan ​​uit aandelen en obligaties van andere bedrijven, vastgoedbeleggingen en contant geld die voor een specifiek doel of project terzijde is gesteld.

Naast beleggingen die een bedrijf voor een langere periode van plan houdt, bestaan ​​langlopende beleggingen ook uit de aandelen in de vennootschappen en dochterondernemingen van een vennootschap.

Voor de indeling van de balans, ligt het verschil tussen kortlopende beleggingen en langlopende beleggingen in het motief van een onderneming om het actief te bezitten.

Kortlopende beleggingen bestaan ​​uit aandelen, obligaties en andere aandelen die de onderneming plotseling op korte termijn verkoopt. Een beleggingsbank die zich voor eigen rekening voor eigen rekening inzet, kan veel van zijn posities als kortlopend op de balans classificeren. De beleggingen ingedeeld onder langlopende beleggingen mogen nooit worden verkocht. Een uitstekend voorbeeld van deze laatste zou de relatie van Berkshire Hathaway zijn met Coca-Cola. Berkshire bezit 400, 000, 000 aandelen van de soft-drinkreus, en zal waarschijnlijk hun altijd voor altijd houden, ongeacht de prijs die ze in de open markt verkopen. Vanaf midden 2017 vertegenwoordigen deze aandelen een aandeel van 9,4% in de drankreus in Atlanta. Hoewel het Coke niet in de gaten houdt, vindt Berkshire Hathaway op veel manieren Coca-Cola als een permanent onderdeel van haar activa, op dezelfde manier als dochterondernemingen, zoals GEICO en Precision Castparts.

De classificatie tussen kortlopende investeringen en langlopende investeringen heeft belangrijke gevolgen voor de balans, aangezien het verandert in de manier waarop de wegverplichtingen moeten worden gewaardeerd in sommige gevallen

Wanneer een holding of andere onderneming obligaties of aandelen van gewone aandelen koopt als Een investering, de beslissing over de vraag of het op korte of lange termijn moet worden ingedeeld, heeft een tamelijk belangrijke implicatie voor de manier waarop deze activa in de balans worden gewaardeerd.

Om een ​​illustratie te geven, overwegen een verzekeringsmaatschappij. Stel je voor dat het $ 10, 000, 000 waarborgt van bedrijfsobligaties die het voornemens is te verkopen op een bepaald moment in de komende twaalf maanden; een handel gemaakt als onderdeel van een grotere complexe transactie. In deze situatie worden de obligaties als kortlopend ingedeeld en onderworpen aan regels die ervoor zorgen dat ze "op de markt worden gebracht". Dit betekent dat als de obligaties dalen in waarde tot $ 9, 000, 000 in een kwart, moet de $ 1, 000, 000 verlies worden gedragen door de winst- en verliesrekening van het bedrijf, hoewel het verlies niet is gerealiseerd, bestaande geheel op papier.

Stel je een alternatief scenario voor. In dit geval werden de obligaties verworven voor $ 10.000.000, en de verzekeringsmaatschappij is van plan om deze tot een looptijd te behouden als een langlopende investering. In deze situatie kunnen de obligaties worden verantwoord onder de "geamortiseerde kosten methode".

De fluctuaties in de waarde van obligaties tussen nu en looptijd beïnvloeden de cijfers die op de winst- en verliesrekening worden gerapporteerd op dezelfde manier ook niet. In plaats daarvan wordt elke premie of korting tegen nominale waarde afgeschreven. Dit resulteert in een grotere stabiliteit in het gerapporteerde netto-inkomen. In sommige perioden, vooral na grote veranderingen in de rentemilieu, kan dit betekenen dat de financiële overzichten van een bedrijf met veel beleggingsactiviteiten op lange termijn de eerste realiteit van de economische realiteit volledig kunnen weerspiegelen. Je moet in het jaarverslag en formulier 10-K ingeven om een ​​beter idee te krijgen over de eigenwaarde.