Video: How does an ILS work? Explained by CAPTAIN JOE 2024
Het Global Positioning System, of GPS zoals het algemeen wordt genoemd, is een vitaal onderdeel van moderne luchtvaartnavigatie en een onmisbaar onderdeel van het NextGen-programma van de FAA.
Met GPS-gegevens kunnen piloten nauwkeurige driedimensionale of vierdimensionale locatiegegevens verkrijgen. Het GPS-systeem maakt gebruik van triangulatie om de exacte locatie van een vliegtuig te bepalen, evenals snelheid, spoor, afstand tot of van controlepunten en tijd.
Geschiedenis van GPS
Het Amerikaanse leger gebruikte GPS voor het eerst als navigatietool in de jaren '70. In de jaren tachtig stelde de Amerikaanse overheid GPS beschikbaar voor het grote publiek, kosteloos, met één vangst: een speciale modus, Selective Availability genaamd, zou in staat worden gesteld doelgericht de nauwkeurigheid van GPS voor openbare gebruikers te verminderen door alleen de meest accurate te reserveren versie van GPS voor het leger.
In 2000 werd onder de regering-Clinton selectieve beschikbaarheid uitgeschakeld en werd dezelfde nauwkeurigheid die het leger had geprofiteerd beschikbaar gesteld aan het grote publiek.
GPS-componenten
Het GPS-systeem bestaat uit drie componenten: het ruimtesegment, het besturingssegment en gebruikersegmenten.
De ruimtecomponent bestaat uit ongeveer 31 GPS-satellieten. De luchtmacht van de Verenigde Staten beheert deze 31 satellieten, plus drie tot vier buiten bedrijf gestelde satellieten die indien nodig kunnen worden gereactiveerd. Op elk gegeven moment zijn minimaal 24 satellieten operationeel in een speciaal ontworpen baan, zodat ten minste vier satellieten tegelijkertijd vanuit bijna elk punt op aarde in zicht zijn.
De volledige dekking die satellieten bieden, maakt het GPS-systeem het meest betrouwbare navigatiesysteem in de moderne luchtvaart.
Het besturingssegment bestaat uit een reeks grondstations die worden gebruikt voor het interpreteren en doorgeven van satellietsignalen aan verschillende ontvangers. Grondstations omvatten een masterbesturingsstation, een alternatief meesterbesturingsstation, 12 grondantennes en 16 bewakingsstations.
Het gebruikerssegment van het GPS-systeem omvat verschillende ontvangers uit alle verschillende soorten industrieën. Nationale veiligheid, landbouw, ruimte, landmeten en kaarten zijn allemaal voorbeelden van eindgebruikers in het GPS-systeem. In de luchtvaart is de gebruiker meestal de piloot, die GPS-gegevens in de cockpit van het vliegtuig bekijkt.
Hoe het werkt
GPS-satellieten lopen rond de 12.000 kilometer boven ons en voltooien elke 12 uur een baan. Ze worden op zonne-energie aangedreven, vliegen in een middelgrote baan om de aarde en zenden radiosignalen uit naar ontvangers op de grond.
Grondstations gebruiken de signalen om satellieten te volgen en te bewaken en deze stations leveren het masterbesturingsstation (MCS) gegevens. De MCS levert vervolgens nauwkeurige positiegegevens aan de satellieten.
De ontvanger in een vliegtuig ontvangt tijdgegevens van de atoomklokken van de satellieten.Het vergelijkt de tijd die het duurt voordat het signaal van de satelliet naar de ontvanger gaat en berekent de afstand op basis van die zeer nauwkeurige en specifieke tijd. GPS-ontvangers gebruiken triangulatie - dateren van drie satellieten - om een precieze tweedimensionale locatie te bepalen. Met ten minste vier satellieten in zicht en operationeel, kunnen driedimensionale locatiegegevens worden verkregen.
GPS-fouten
Ionosfeerinterferentie: het signaal van de satellieten wordt langzamer terwijl het door de atmosfeer van de aarde stroomt.
GPS-technologie houdt rekening met deze fout door een gemiddelde tijd te nemen, wat betekent dat de fout nog steeds bestaat maar beperkt is.
- Klokfout: de klok op de GPS-ontvanger is mogelijk niet zo nauwkeurig als de atoomklok op de GPS-satelliet, waardoor er een zeer klein nauwkeurigheidsprobleem ontstaat.
- Orbitale fout: Orbitberekeningen kunnen onnauwkeurig zijn, waardoor onduidelijkheid ontstaat bij het bepalen van de exacte locatie van de satelliet.
- Positiefout: GPS-signalen kunnen afketsen op gebouwen, terrein en zelfs elektrische storingen kunnen optreden. GPS-signalen zijn alleen beschikbaar als de ontvanger de satelliet kan 'zien', wat betekent dat de gegevens ontbreken of onnauwkeurig zijn tussen hoge gebouwen, dicht terrein en ondergronds.
Praktisch gebruik van GPS
GPS wordt tegenwoordig veel gebruikt in de luchtvaart als bron van gebiedsnavigatie. Bijna elk vliegtuig dat vandaag wordt gebouwd, wordt standaard geleverd met een GPS-eenheid.
Algemene luchtvaart, zakenluchtvaart en commerciële luchtvaart hebben allemaal waardevolle toepassingen gevonden voor GPS.
Van basisnavigatie en positiegegevens tot vliegsnelheid, tracking en luchthavenlocaties, GPS is een kostbaar hulpmiddel voor vliegeniers.
Geïnstalleerde GPS-eenheden kunnen worden goedgekeurd voor gebruik in IMC en voor andere IFR-vluchten. Instrumentpiloten vinden GPS uiterst behulpzaam bij het handhaven van situationeel bewustzijn en vlieginstrumentaanpakprocedures. Handheld-eenheden, hoewel niet goedgekeurd voor IFR-gebruik, kunnen een nuttige back-up zijn voor instrumentfouten, maar ook als een waardevol hulpmiddel voor het behouden van situationeel bewustzijn in elke situatie.
Piloten die VFR vliegen, gebruiken GPS ook als navigatiehulpmiddel en als back-up voor traditionele loods- en gestorven bestektechnieken.
Alle piloten kunnen GPS-gegevens waarderen in noodsituaties, omdat de database hen in staat zal stellen te zoeken naar de dichtstbijzijnde luchthaven, tijd onderweg te berekenen, brandstof aan boord, tijdstip van zonsondergang en zonsopgang, en nog veel, veel meer.
Onlangs heeft de FAA WAAS GPS-procedures voor naderingen mogelijk gemaakt door een nieuwe precisienadering voor piloten te introduceren in de vorm van een Localizer Performance met Vertical Guidance (LPV) -aanpak. Dit is een precisienadering die het nationale luchtruimsysteem in staat zal stellen om veel efficiënter te worden en in de toekomst tegemoet te komen aan de behoeften van het nationale luchtruimsysteem.
Meer informatie over bedrijfsregels voor een non-profitorganisatie
Over de vraag of uw non-profitorganisatie een bepaalde actie kan ondernemen? Dat is waar de statuten binnenkomen. Zij zijn de wegenkaart van uw non-profitorganisatie.
Meer informatie over de opt-in en opt-out voor e-mail
Informatie over aanmelding en opt-out voor e-mail, een methode die wordt gebruikt door marketeers en verkopers om ervoor te zorgen dat ze geen leads of prospects spammen.
Meer informatie over verantwoordingsplannen voor het vergoeden van werknemers
Lees hoe een verantwoordingsplan voor de vergoeding van werknemers voor zakelijke uitgaven werken en hoe die kosten niet belastbaar zijn voor de werknemer.