Leren over begrafeniskosten aftrek

Federale en staatsbelastingen zijn exclusief belastingen op de waarde van de door een decedent overgedragen eigendom. Staat erfenisbelastingen zijn een accijnsheffing op de waarde van het onroerend goed ontvangen door de begunstigden. In beide gevallen zijn begrafenisuitgaven toegestaan ​​als aftrek bij de bepaling van de waarde van de belastingplichtige eigendom.

In het algemeen is een aftrek op belasting en erfbelasting toegestaan ​​voor begrafenisuitgaven, de kosten van een begraafplaats, en bequests of bedragen die bestemd zijn voor de verzorging van het lot waarin de decedent begraven is.

Erkenningen voor massa's of andere religieuze waarden zijn toegestaan ​​als aftrek.

Redelijke en gebruikelijke uitgaven voor het kopen en oprichten van een monument, graf of markering op de begrafenisgraaf of laatste rustplaats zijn ook aftrekbaar. De kosten van een begrafenismaaltijd worden meestal toegestaan ​​als aftrek. Begrafenisuitgaven zijn nooit aftrekbaar uit inkomen voor inkomstenbelasting, of het nu een persoon is die hen of een boedel betaald heeft.

Soortgelijke kosten zijn alleen aftrekbaar op het land van herkomst of op erfopbrengsten, indien ze redelijk worden beschouwd. Of de kosten redelijk of gebruikelijk zijn, hangt af van het station van de decedent in het leven en de grootte van het landgoed van de decedent.

In een 1950-geval waarin de decedent de machtiging had om 12.000 dollar aan begrafenisuitgaven in zijn wil te besteden, en het landgoed daadwerkelijk 26.000 dollar besteedde, was de aftrek beperkt tot 5.000 dollar. Volgens de National Association of Funeral Bestuurders, voor 2014, de nationale mediane kosten van een begrafenis was $ 7, 181.

Als er een kluis is opgenomen, iets dat typisch vereist is op een begraafplaats, bedraagt ​​de mediane kost $ 8, 508.

De kosten voor redelijke begrafenisuitgaven, inclusief balsem, crematie, kist, lift , limousines, enz. en bloemenkosten zijn aftrekbaar. De kosten van het vervoeren van het lichaam voor een begrafenis zijn een begrafeniskosten, en zo zijn de kosten van vervoer van de persoon die het lichaam vergezelt.

Reiskosten voor familieleden om de begrafenis bij te wonen zijn niet aftrekbaar als begrafenisuitgaven. Dit zijn de persoonlijke uitgaven van de familieleden.

De federale boedelbelasting maakt aftrekkingen voor begrafenisuitgaven mogelijk, voorzover ze onder staatsrecht toegestaan ​​zijn. Aangezien de IRS alleen gebonden is aan beslissingen van een hooggerechtshof van de staat, is het mogelijk om bedragen die zijn toegestaan ​​als betaalbare begrafenisuitgaven door de County Orphan's Court, te hebben en de aftrekking geweigerd door de IRS voor de federale boedelbelasting.

De plicht van de executeur, met betrekking tot begrafenisovereenkomsten, is voornamelijk een van de betalingen in plaats van de selectie van de begraafplaats of de werknemer van de ondernemer. De persoon die verwacht dat de executeur is, dient te adviseren wie de begrafenis regelt dat hun recht op vergoeding uit het landgoed beperkt blijft tot wat redelijk wordt beschouwd.

Als de begrafenis te ingewikkeld is, neemt de persoon (en) het maken van afspraken het risico op persoonlijke aansprakelijkheid voor de buitensporige kosten. Als er sprake is van een waarschijnlijkheid dat het landgoed insolvent zal zijn, dat wil zeggen dat de schulden van de decedent zijn activa zullen overschrijden, moet speciale zorg worden besteed, aangezien alleen een nominale som voor de begrafenis mag worden toegestaan.

Historisch gezien heeft de gemeenschapswetgeving de standpunt ingenomen dat de overblijfselen niet door het land eigendom zijn. Het eigendom van het lichaam behoort tot de naaste familie. De wensen van de decedent uitgedrukt in hun wil, zijn niet noodzakelijk bindend.

Bijvoorbeeld, de wensen van de decedent met betrekking tot de dispositie van het lichaam krijgen veel gewicht. Als er een geschil optreedt, is dit de algemene orde van voorkeuren die in de jurisprudentie worden erkend: de wensen van een overlevende echtgenoot als er een normale huwelijksrelatie bij de dood bestaat, de wensen van de gededigde, vooral als sterk en recentelijk uitgedrukt,

1. de wensen van de naaste familie volgens hun relatie of associatie met de decedent.
2. Er is geen harde en snelle regel die van toepassing is op alle situaties en elke situatie moet op zichzelf worden beschouwd.
3. Als er sprake is van een geschil over de beschikkingen van de overleden overblijfselen die niet kunnen worden opgelost, heeft de rechtbank uitsluitend de bevoegdheid om de begrafenis te begraven.

Extravagante begrafenisaanwijzingen worden niet geëerbiedigd als een kwestie van openbare orde. De filmster die in haar Ferrari begraven wil worden is een goed voorbeeld. Aanwijzingen voor internering in een solide zilveren of stevige gouden kist zijn in dezelfde categorie. Aanwijzingen om juwelen en andere kostbaarheden te begraven bij de decedent zijn ook niet onder de wet afdwingbaar; ze worden beschouwd als in strijd met de openbare orde - de theorie is dat dergelijke praktijken leiden tot ernstig beroven.