Leren over de gevaren van een wetstoepassing carriere

Elk jaar publiceert het Bureau voor de Statistiek van de Verenigde Staten haar census van fatale beroepsbeschadigingen waarin de meest gevaarlijke banen in Amerika worden beschreven. Net als klokwerk, na de vrijlating van de volkstelling, zullen een handvol verslaggevers een verhaal schrijven waarin het feit is dat politieagenten niet bovenaan de lijst staan. Dus, hoe gevaarlijk is een wetshandhaving carrière, echt?

De onderliggende implicatie is dat, omdat de strafrechtelijke carrière niet de eerste zijn op de lijst, misschien zijn de wetstoepassers niet gerechtigd op de verbeterde pensioenen of gezondheidsvoordelen die zij vaak ontvangen.

Dat is een debat voor een andere tijd en een andere plaats.

Bedrijfsfalen voor politieagenten

Een harde blik op de gegevens is echter zeker een discussie waard. De waarheid van de zaak is, ongeacht waar politiegelederen op de volkstelling staan, blijven de carriere voor de rechtshandhaving gevaarlijk. Naar aanleiding van een historisch lage dodelijke doden in 2009, zijn de dodelijke dodelijke slachtoffers opnieuw op de opwaartse ontwikkeling.

De volkstelling van fatale beroepsbeschadigingen is een grote bron van informatie, maar zoals alle statistieken, is het de interpretatie van de gegevens die van belang zijn. De volkstelling geeft een 'fatality rate', waarin het aantal personen die per ongeluk per 100.000 werknemers is getroffen, gedetailleerd zijn. Het biedt ook een raadsel aan dodelijke verwondingen op het werk. Het maken van de 10 meest gevaarlijke banen voor 2010, het meest recente jaar waarvoor gegevens beschikbaar zijn, zijn:

1. Vissers en aanverwante vissers, met een sterfte van 116 sterfgevallen per 100.000
2. Logwerkers, met een sterfte van 91 sterfgevallen per 100.000
3. Luchtvaart piloten en vluchtingenieurs, met een sterftecijfer van 71 sterfgevallen per 100.000
4. Boeren en ranchers, met een sterfte van 41 sterfgevallen per 100.000
5. Mining machine operators, met een snelheid van 38 sterfgevallen per 100.000
6. Roofers, bij een sterfgeval van 32 sterfgevallen per 100.000
7. Afval- en recycleerbare materiaalverzamelaars, met een sterfte van 29 sterfgevallen per 100, 000
8. Bestuurders / verkopers en vrachtwagenchauffeurs, met een sterfte van 21 sterfgevallen per 100.000 < Reparatie en installatie van industriële machines, met een snelheid van 20 per 100, 000
9. Politie en sheriff's patrouillebeambten, met een snelheid van 19 per 100, 000
10. Een scherpe blik op het aantal dodelijke verwondingen ziet er behoorlijk verbysterend uit in eerste instantie, vooral voor de beroepsbeoefenaren van vissers, loggers en vluchtpersoneel. Het probleem met het baseren van een vooronderstelling volledig op zo'n tempo is dat de gegevens per capita zijn, wat betekent dat in kleine industrieën de getallen makkelijk kunnen worden gesplitst.

Inzicht in hoe de fataliteitstarief bij andere banen betrekking heeft op policing

Bij vissers en verwante visserswerkers is bijvoorbeeld de sterftecijfer voor 2010 116 sterfgevallen per 100.000 werknemers.Het feitelijke aantal sterfgevallen in de industrie was echter 29. Hetzelfde kan gezegd worden van vliegtuigpersoneel, die een sterftecijfer van 70 had, terwijl het totale aantal sterfgevallen voor de industrie 78 was. Vergelijk dat met 133 doden van politieagenten in 2010 of de 177 in 2011.

In deze beroepen heeft het kleinere aantal werknemers sterk de sterftecijfers; Een of twee ongevallen kunnen de snelheid snel verlagen, terwijl de werkelijke ruwe getallen aanzienlijk lager kunnen zijn.

Als we gevaarlijke banen zouden rangschikken op basis van rauwe nummers in tegenstelling tot tarieven, lijkt de lijst als volgt:

Bestuurders / verkopers en vrachtwagenchauffeurs - 683

1. Boeren en ranchers - 300
2. Politie en sheriff's patrouilleambtenaren - 133
3. Reparatie en installatie van industriële machines - 96
4. Vliegtuigen en vliegingenieurs - 70
5. Dakdekkers - 57
6. Logwerkers - 59
7. Vissers en verwante vissers - 29 < Afval- en recycleerbare materiaalverzamelaars - 26
8. Mijnbouwmachinesbedrijven - 23
9. De grotere foto in de meest gevaarlijke banen rangschikken
10. Bij bestelling met rauwe nummers ziet de lijst er heel anders uit. Getallen vertellen echter nog steeds niet het hele verhaal. Het simpele feit is dat er een duidelijk verschil is tussen wetshandhavers en elk ander beroep op de lijst. Van alle vermelde banen zijn er slechts een groot aantal moorden van politieagenten.

Dat wil zeggen dat niemand probeert om vissers of loggers te doden of verzamelaars te weigeren.

Terwijl verkeersgerelateerde sterfgevallen een groot deel van de dodelijke doden vormen, maken ze de meerderheid niet meer uit. Vuurwapens en andere vervelende oorzaken vormen het grootste deel van de overlijden. De bottom line, wetstoepassingen zijn de enige carrière op de lijst waarin vermoord wordt, eigenlijk een beroepsgevaar is.

Dit punt is helemaal niet om de gevaren die inherent zijn aan deze andere beroepen te verminderen, maar een onderscheid moet gemaakt worden. Ondanks de honderden en in sommige gevallen duizenden uren politieambtenaren uitgeven in de academie opleiding, wetshandhaving carrière blijven tot de meest gevaarlijke beroepen, ongeacht hoe je ze rangschikt.

Criminal Justice Careers zijn nog steeds het risico waard

Ondanks het gevaar, zijn carrière in strafrecht zowel leuk als lonend. In feite kan men stellen dat het juist dit element van gevaar is dat veel begint aan het beroep, om mee te beginnen.

U hoeft geen spannende zoeker te zijn om te genieten of slagen in wetshandhaving. Ondanks het risico neemt het allerlei soorten mensen en personages in om een ​​politieafdeling te laten werken en een gemeenschap veilig te houden. Met een goede en ijverige training en een overlevingszin kunnen de politieagenten hun risico op verwonding of dood sterk verminderen en een lange en lonende carrière genieten.