Impact Investeren - wat is het goed voor en niet?

Als we verder gaan naar mondiale problemen op het gebied van klimaat, zoet water, voedsel, banen en inkomsten (volgens de Global Risk Reports van de World Economic Forum) onder andere milieuproblemen en sociale problemen, een recente lens die is ontstaan ​​is dat van de zogenaamde Impact Investing.

Een voorbeeld hiervan zou zeggen dat een eerste natie in Canada financiering ontvangt voor een windpark. Zo zou een lokaal voordeel, een milieuvoordeel van een lagere voetafdruk van gegenereerde en gebruikte energie, en een financieel voordeel zijn.

Deze lens heeft veel aandacht gekregen, met hetzelfde World Economic Forum dat USD 50B in activa belegt die op zo'n manier zijn geïnvesteerd, en vraagt ​​om dit te verhogen naar US $ 1T om problemen te helpen oplossen zoals de hierboven genoemde.

Hierbij is er een groot probleem.

Alle bedrijven (en iedereen van ons individueel) hebben zowel positieve als negatieve effecten en de waarde van het investeren in grote bedrijven ligt in de honderden triljoenen dollars als u de waarde van alle activa kijkt. Dit maakt zogenaamde Impact Investing minder dan een druppel in de emmer omdat het construct volledig meer dan 99% van de waarde van andere activa negeert, waaronder alle 's werelds grootste bedrijven.

In 2009 is slechts $ 10B nieuwe investering uitgegaan van Impact, volgens het meest recente rapport van JP Morgan over dit onderwerp.

Pogingen die alleen positieve effecten opsporen, maken geen indruk dan, omdat er potentieel significante negatieve effecten zijn die meer positieve inspanningen zouden kunnen opwegen dan het eerste om te zeggen is dat de netto-effecten moeten worden gemeten in alle milieu- en sociale aspecten van zorg.

Door de materiële aard van de positieve en negatieve effecten te schatten, en het netto voordeel of verlies te berekenen, kan men zien of een bedrijf echt positieve effecten creëert vanuit een algemeen standpunt. Pogingen om alleen te concentreren op het positieve kan daarom gemakkelijk een andere vorm van greenwashing worden.

Dat is het eerste wat je moet zeggen. Ten tweede, hoe meet je eigenlijk milieu, en laat je sociale impact hebben, zo niet door een Impact-lens?

Eigenlijk is dat vrij simpel als je erover nadenkt.

Milieueffecten zijn typisch negatief en kunnen worden genoteerd. De broeikasgasemissies zijn negatief als accumulatie in de atmosfeer en veroorzaken potentiële aardverwarming met gerelateerde effecten.

Daarom kunnen bedrijven geëvalueerd worden over hoe milieuvriendelijk ze zijn. Dit vereist doelstelling, meten over tijd, en rapporteren en prognosen. Bekijk ons ​​Value Driver Model werk op de websites van de UN Global Compact and Principles for Responsible Investment (PRI) Publicaties voor case studies, een rapport en toolkit, voor een voorbeeld.

De inspanningen om de impact te verminderen kunnen worden overwogen en gerangschikt en aangemoedigd.

Strategieën kunnen overwogen worden, en statistieken over vooruitgang, zoals onze Model shows kunnen gevolgd worden.

Gelukkig is de post-2015-UN-agenda en PRI ESG Integration-inspanningen net zo aangemoedigd, maar met alle focus op duurzame ontwikkelingsdoelstellingen en de klimaatweek in New York City, die nu aan de gang zijn, kunnen specifieke oplossingsstrategieën een beetje krijgen de weg kwijt.

Vanuit sociaal oogpunt is het echter het tegenovergestelde geval - positieve voordelen zoals werkgelegenheid, inkomen gelijkheid, mensenrechten, minimumnormen van de toeleveringsketen en veel meer moet niet alleen positief aangemoedigd worden, maar kunnen ook worden gemeten in termen van verhoogde inspanningen, strategieën en specifieke impactcategorieën.

Hier heeft Impact een nut gehad, toegang verleend tot gezondheidszorg, financiële diensten en onderwijs voor de armen, maar is dit niet een andere vorm van filantropie? Sommige bedrijven proberen op te richten om maatschappelijke problemen op te lossen en dat is zeker welkom.

B Corps poging om alleen dat te scoren op hun gemeenschapsvoordeel, Werknemersrelaties, Governance en Environmental considerations, op een schaal van 0-200, met 80 een minimumscore om certificering te krijgen.

En zo is de Impact Investing-lens niet helemaal wat we nodig hebben, veel omdat het interessant is en we er vanuit kunnen leren. Dit helpt bij het uitleggen van de lopende schaaluitdaging die dit constructie heeft geconfronteerd, aangezien de basisbasis verkeerd is. Het is goed voor filantropen om een ​​Impact-lens te gebruiken om een ​​deel van hun investeringen te begeleiden, maar is het echt iets meer dan het vragen om een ​​rendement op wat anders een donatie zou zijn, en dat is Impact Investing gewoon een minder liefdadige vorm van geven?

We zijn blij met de utopische visie van Impact Investing, maar erkennen ook dat alle bedrijven deze lens moeten doorlopen. Impact Investing is niet apart, ook niet duurzaam beleggen of verantwoord beleggen. Er is alleen Investeren.

Bedrijven moeten hun milieueffecten minimaliseren, terwijl hun maatschappelijke voordelen worden gemaximaliseerd, en kunnen beide vorderingen opleveren, met behoud van het financiele rendement niet maximaliseren.

Laat dit een lens zijn waarvoor alle bedrijven kunnen concurreren, gemeten worden, en slaag of falen dienovereenkomstig ten voordele van de samenleving en de aandeelhouders. Laten we ook filantropie betuigen voor de belangrijke rol die het speelt, maar niet overdrijven wat het is en niet.