Hoe u oogcontact maakt in een zakelijke instelling

Oogcontactrichtlijnen zijn niet universeel

Hoe en wanneer u oogcontact wilt maken hangt helemaal af van de douane waar u bent, wie u bent en de sociale omgeving. Bijvoorbeeld, sommige culturen overwegen direct oogcontact te maken, agressief, onbeleefd of een show van respectloosheid. Andere culturen, en sommige religieuze groepen, beschouwen oogcontact tussen mannen en vrouwen die onjuist zijn en als bedreigend of flirterig.

In veel Aziatische culturen wordt het oogcontact vermeden met een lid van het tegenovergestelde geslacht of een superieur gezien als een toon van respect.

In de Verenigde Staten en in heel Europa wordt oogcontact echter niet alleen als passend beschouwd, maar is het nodig om jezelf te vestigen als een krachtige zakelijke professional.

Oogcontact is een communicatiemethode. Een snelle blik verzendt een ander bericht dan een koude staar - maar beide vormen vormen oogcontact. Afhankelijk van de cultuur, de instelling en de persoon, is het bericht dat u denkt dat u verstuurt, misschien niet degene die is ontvangen.

Communicatie effectief door het juiste oogcontact te maken

In het bedrijfsleven en sociale instellingen die het "juiste" oogcontact maken, houdt nooit in dat iemand starst of een vaste blik heeft. Om oogcontact te krijgen, kijk direct naar de ogen van de andere personen gedurende 4-5 seconden. Zorg ervoor dat u normaal knippert, en knip of verplaats uw hoofd van tijd tot tijd tijdens een gesprek.

Het nabootsen van de gezichtsuitdrukkingen van de persoon die praat (bijvoorbeeld met zorg of lach) helpt ook bij het ondersteunen van een geschikt oogcontact. Een bevroren houding en gespannen gezicht lijken meer te staren dan contact.

Bijna universeel, kijkend naar iemand anders's ogen gedurende meer dan een paar seconden voordat je je gezichtsuitdrukking lacht of anderszins verandert.

Knippert snel en vaak kan worden geassocieerd met nerveus of ongemakkelijk voelen; Zorg ervoor dat je je eigen knippertempo meet en kijk hoe de persoon die je kijkt, reageert.

Oogcontact maken in de Verenigde Staten

In de Verenigde Staten wordt oogcontact geïnterpreteerd als interesse, aandacht en een teken van zelfvertrouwen. Tenzij de situatie zelf confronterend is, is het algemeen aanvaardbaar voor kinderen, volwassenen en mensen van beide geslachten om oogcontact te maken met andere mensen.

In het bedrijfsleven is het bijzonder belangrijk dat u oogcontact maakt wanneer u kennis maakt met iemand en wanneer zij met u spreken. Je hoeft iemand niet te staren, maar vaak kijkend of weigeren oogcontact te maken kan worden geïnterpreteerd als zwakheid, oninteresses of als oneerbiedig.

Oogcontact maken in Europese landen

De meeste Europese oogcontactdozen zijn vergelijkbaar met die in de Verenigde Staten, met name in landen zoals Spanje, Frankrijk en Duitsland.In Frankrijk kan oogcontact met een vreemdeling worden geïnterpreteerd als interesse.

Oogcontact is niet gemakkelijk voor sommige mensen

Het is echter op de hoogte dat sommige mensen uitdagingen hebben die het zeer moeilijk maken direct oogcontact te maken.

Het is belangrijk om algemene regels van etiquette toe te passen en pogingen om direct contact met anderen te maken, maar het is even belangrijk om gevoelig te zijn voor anderen die last hebben van sociale angststoornissen, autisme of asperger syndroom. Als iemand het niet lijkt of niet in staat is om je blik te ontmoeten, doe het niet aan, doe maar een zachte blik in plaats van een staar en probeer nooit iemand's hoofd te verplaatsen of zichzelf te positioneren, zodat ze naar je moeten kijken als ze niet willen tot.

Oogcontact in de meeste Aziatische, Afrikaanse en Latijns-Amerikaanse culturen

Uitgebreid oogcontact kan worden beschouwd als een affront of een uitdaging van autoriteit.

In het algemeen wordt alleen sporadisch of kort oogcontact als aanvaardbaar beschouwd. Dit geldt vooral in Aziatische culturen waar mensen uit verschillende beroepen of sociale niveaus komen. Zo tonen kinderen in China en Japan respect voor de ouderlingen door geen intensief oogcontact te maken; werknemers zouden geen oogcontact hebben met werkgevers; studenten zouden geen oogcontact met leraren, enz. veroorzaken.

Deze culturen zien er niet toe dat je iemand in de ogen niet zo onbeleefd of oninteressant ziet, of zelfs noodzakelijkerwijs onderdanig bent. In plaats daarvan wordt het voorkomen van oogcontact meestal geïnterpreteerd als gewoon beleefd of eerbiedig zijn.

De vuistregel in Azië, Afrika en Latijns-Amerikaanse culturen moet voorzichtig zijn met het oogcontact dat u maakt met iedereen die gezien kan worden als een sociale (of werkplek) superieur. Stichter bij een superieur wordt gezien als een uitdaging of als een teken van oneerbieding.

Oogcontact Etiquette in Midden-Oosterse Culturen

In het algemeen zien de Midden-Oosterse culturen, met name onder moslims, niet direct contact met de seksen tussen de geslachten. Zakenvrouwen die naar het Midden-Oosten reizen, kunnen de aandacht vestigen op het feit dat ze anders zijn en sommige mannen proberen oogcontact te maken. Houd er echter rekening mee dat het maken of in het oogcontact kan leiden tot het bericht dat uw interesse minder dan casual of nieuwsgierig is.

Als je zaken doet met een andere vrouw, intense oogcontact binnen , wordt je eigen geslacht vaak gebruikt om de waarheid van een punt te benadrukken en wordt beschouwd als acceptabel.