Het belang van het verkrijgen van namen

Wees voorzichtig om mensen de namen te krijgen, zowel de uitspraak als de spelling. Het is niet alleen een teken van behoorlijk respect, maar het is ook slim, en het kan je veel hoofdpijn op de lijn redden. Inderdaad, mensen die vaak door de lui of onoplettende mensen worden vermist, zullen je meer respecteren als je de moeite doet om ze goed te krijgen. Daarbij laat u ook zien dat u iemand bent die nauwlettend aandacht besteden aan detail.

Bovendien is een positieve persoonlijke verbinding op deze manier vaak een belangrijk element in succesvolle netwerken.

De grootste naam in de voetbal:

Marty Schottenheimer was een tweede snaarlijnbreker met de Buffalo Bills van de American Football League in de jaren 1960, toen een teamgenoot hem in ernstige tinten vertelde dat hij de " grootste naam in het voetbal. " Let op, dat je geen ster bent, Marty heeft zelden enige speeltijd, dus dit commentaar heeft hem erg verward.

Dan ging het binnen, en Marty kreeg een goede lach bij het commentaar. In totaal 14 letters, 'Schottenheimer' was inderdaad een grote naam. Het was zo groot dat het niet over zijn schouders kon passen aan de achterkant van zijn uniform. In plaats daarvan werd het in een boog rond de elleboog naar elleboog gewikkeld. Dat was een van de talrijke grappige anekdotes die in de geschiedenis van de Amerikaanse Football League werden gepresenteerd zoals gepresenteerd in de documentaire serie Full Color Football , die oorspronkelijk op Showtime in september en oktober 2009 werd uitgezonden om de 50ste verjaardag van de AFL te vieren.

Gelukkig bracht Marty al die tijd aan de zijde voor goed gebruik. Hij werd een scherp waarnemer van het spel en hoewel hij nooit zo ver als speler was, had hij later een lange carrière als hoofdcoach.

Aanvaar niets met korte namen:

In een groep die gespecialiseerd is in managementwetenschap, informatietechnologie, bedrijfseconomie en verkoopvooruitzichten in de oude Western Electric-divisie AT & T (de voorloper van wat nu Lucent-Alcatel genoemd wordt; Western Electric later in de jaren negentig van AT & T afgezwakt als Lucent Technologies, die vervolgens in het volgende decennium door Alcatel van Frankrijk werd verworven), was er een analist genaamd Kim Horn.

Wanneer ze een bericht op de telefoon liet, zou ze haar naam altijd spellen. Haar afsluitende mantra van 'dat is K-I-M, H-O-R-N', heeft haar een paar goedgenoteerde ribben van mensen met veel langere namen.

Toch was ze verstandig om niets te toevallen. Hoewel "Hoorn" inderdaad de meest waarschijnlijke spelling was, zou haar achternaam eigenlijk "Horne" kunnen zijn, "Hoarn" of Hoern, "onderweg", onder tal van andere mogelijke variaties. Beter om zeker te zijn dat de luisteraar de juiste spelling heeft, in plaats van gewoon aan te nemen.

Case Study in Uitspraak Versus Spelling:

Een manager in JPMorgan Chase was aan het werken met een consultant over management rapportage en informatie technologie problemen.Deze manager was zeer cavalier over het krijgen van de spelling van de namen van mensen, en gaf de consultant toe om iemand bij Oppenheimer Funds op te sporen, dan een derdepartij-verkoper van pensioenplannen aan zakelijke klanten van de bank. De manager zocht een man genaamd Bill Schories, zijn achternaam wordt uitgesproken als "Shuh-REESE." De manager had Schories ontmoet, maar kon zijn visitekaartje niet krijgen.

Schories pronkte zijn naam net als die van de danser en actrice Cyd Charisse, maar niemand met die spelling was in de directory van Oppenheimer.

Toen de consultant de Chase-manager vroeg of ze de spelling kende, was haar onprofessionele reactie om te schudden en te zeggen dat ze het niet wist en wist het niet echt te weten. Aangezien niemand ooit zou denken dat "Schories" inderdaad de juiste spelling was voor een naam die op deze manier werd uitgesproken, heeft de manager het gebrek aan aandacht voor detail de zoekopdracht veel langer en moeilijker gemaakt dan het nodig was geweest, waardoor een belangrijk aspect van het project in het proces.