Consolidatie in de landbouwsector

In elke sector van de economie is er altijd voldoende ruimte voor concurrentie wanneer de zakelijke omstandigheden bloeien. Als het landschap verandert, gaan bedrijven echter uit de markt, en degenen die blijven, moeten veranderingen aanbrengen in lagere kosten, winstmarges verhogen en efficiënter worden.

Veel bedrijven zijn cyclisch, en die cycli hebben een winstgevend effect. De fortuinen van grondstoffenmarkten ervaren vaak hoogtes en laagtepunten over de tijd.

Daarom is er een grote mate van volatiliteit in commodity-gerelateerde ondernemingen. Commodities hebben de neiging om te stijgen naar prijzen waar producenten de output verhogen, aangezien de winstmarges stijgen. Wanneer de prijzen hoger gaan, is de neiging geneigd te dalen en inventarissen te bouwen, wat leidt tot een stijging van de voorraad. Op dit punt zal een prijs piek en beginnen lager te bewegen. Dan dalen de prijzen naar een niveau waar de vraag begint te stijgen en de voorraad dalen, op welk punt een bodem in prijs komt. Wijzigingen in vraag en aanbod vormen de kern van de prijscyclus op commoditeitsmarkten.

De vraag stijgt

Wat de landbouwproducten betreft, zijn de prijscycli in de loop der tijd een veel voorkomend fenomeen. Hoewel de hoeveelheid bebouwgrond die beschikbaar is om gewassen te kweken, eindigend op onze planeet is, is de vraagzijde van de vergelijking aan een exponentiële koers gegroeid. In 1960 waren er minder dan drie miljard mensen op aarde; in 2016 was de bevolking meer dan 7,3 miljard.

Daarom hebben meer mensen meer voedsel nodig en de vraag naar agrarische grondstoffen steeg evenredig met de bevolking. De vraagzijde van de fundamentele vraag- en aanbodvergelijking is jaarlijks aan het groeien. Levering is een ander verhaal.

Jaarlijks is de productie van landbouwproducten een functie van veel factoren, waaronder weer, gewasziekten, geopolitieke en logistieke gebeurtenissen, evenals andere exogene problemen die veel invloed hebben op de totale productie van de essentiële ingrediënten in veel van het voedsel dat we verbruiken.

De drie belangrijkste graanproducten die jaarlijks over de hele wereld worden geproduceerd, zijn maïs, sojabonen en tarwe.

Maïs

Maïs is een basislijm; Het is een graangewas en een lid van het grasfamilie. Er zijn verschillende soorten mais nodig om talrijke voedingsmiddelen en diervoeders te produceren. Maïsstroop met hoge fructose, maïszetmeel, maïsolie en lysine zijn direct maïsproducten. Ethanol, een biobrandstof, is ook een maïsproduct. Alle benzine verkocht in de Verenigde Staten bevat een percentage ethanol. De grootste producent en maïs exporteur in de wereld is elk jaar de VS.

Tarwe

Tarwe is zowel gluten, eiwit als zetmeel. Tarwe is het belangrijkste ingrediënt in meel, die nodig is voor de productie van veel voedingsmiddelen, waaronder granen, brood, pasta, cake en koekjes, evenals vele anderen.Daarnaast hebben strospaanplaten, papieren tarwezetmeel, lijmen en veel andere huishoudelijke producties tarwe nodig voor hun productie. De belangrijkste toonaangevende producenten in de wereld zijn Rusland, de Europese Unie, de VS en vele andere landen over de hele wereld. Elk jaar hangt de grootste exporteur van tarwe af van de productie van gewassen over de hele wereld, die kan variëren met weer en andere omstandigheden.

Sojabonen

Sojabonen zijn een multifunctionele plant, en sojaboonolie en sojabonenmeel ruwe sojabonen zijn verwerkt producten van de oliezaad.

Sojabone verwerkende bedrijven zoals Archer Daniels Midland (ADM), Bunge (BG), en anderen verrukken rauwe sojabonen in producten. Sojameel is een eiwitvezel en een belangrijk diervoederproduct, terwijl sojaolie vaak nodig is om over de hele wereld te koken en heeft gebruik gemaakt van margarine, saladeverband, mayonaise en andere dagelijkse voedingsproducten. De Verenigde Staten zijn 's werelds grootste producent en exporteur van sojabonen, maar Zuid-Amerikaanse productie is ook elk jaar een belangrijke bron van het gewas.

De drie topkorrels hebben elk hun vraag en aanbod grondbeginselen, maar mettertijd hebben ze de neiging om samen met elkaar omhoog en omlaag te gaan. Deze korrels hebben de afgelopen jaren door vele stieren- en beercycli doorgemaakt. De laatste cyclische stiermarkt in korrels vond plaats in 2012 toen een droogte afnam op de vruchtbare vlakten van de Verenigde Staten.

Droge bodem als gevolg van dorre omstandigheden waardoor de opbrengsten van de gewassen dalen en de resulterende oogst deed tekorten op de drie graanmarkten; De wereldwijde vraag overschreed de beschikbare leveringen waardoor de voorraad daalde en de prijzen dramatisch toenemen. De maisprijs steeg tot een all-time high van bijna $ 8. 50 per bushel, terwijl sojabonen piekte op zijn all-time piek van bijna $ 18 per bushel. Aangezien de productie van tarwe meer verspreid over de hele wereld is, is de prijs gestegen tot iets minder dan $ 9. 50 per busje, omdat de productie van andere producerende landen op dat moment de tekortkomingen van de droogteverslaafde Verenigde Staten maakte. Koren had zijn all-time piek in 2008 bereikt toen de prijs steeg naar meer dan $ 13. 30 per bushel als globale weersomstandigheden veroorzaakt dat de opbrengsten van het gewas dramatisch dalen, wat resulteert in tekorten aan de korrel.

Bumpergewassen sinds 2012

Sinds de droogten van afgelopen jaren heeft het weer samengewerkt met de graanmarkten en 2016 was het vierde rechte jaar van bumperkoren, sojabonen en tarwegewassen over de hele wereld. Een reeks record-output-jaren zorgde voor een stijging van de voorraad, en ondanks de constante groei van de wereldwijde vraag veroorzaakte de overschrijdende omstandigheden in korrels de prijzen dalen. Bij de laagtepunten in 2016 trad tarwe tegen een laagste prijs in een decennium op iets minder dan $ 3. 60 per bus. De maisprijs steeg ook, en daalde tot laagtepunten van iets meer dan $ 3, terwijl sojabonen hun nadir bereikten op $ 8. 49 per bus.

Laagkorrelige prijzen waren goed nieuws voor de consumenten van de wereld, aangezien de totale kosten van eten niet toegenomen zoals het deed in 2012 en er was voldoende beschikbaarheid. Voor de betrokkenen bij de productie van graangewassen leidde de daling in prijzen over een periode van vier jaar vanaf 2013-2016 tot lagere winstmarges of -verliezen en een daling van het kapitaal en de uitgaven voor de inbreng in de industrie.Prijsdruk veroorzaakt dat marginaal producenten de agrarische zaken verlaten en de grotere bedrijven in de industrie vonden zich gedwongen om belangrijke veranderingen in hun bedrijf te maken om te kunnen overleven voor de toekomst.

Industrie Consolidatie

Begin 2016 hebben twee bedrijven die actief zijn in de productie van producten die nodig zijn voor de agrarische industrie, Dow Chemical en DuPont ingestemd met een fusie. Gedurende het jaar hebben twee grote meststoffen bedrijven Potash Corporation van Saskatchewan en Agrium Incorporation besloten om samen te voegen en samen te werken. Eind 2016 wachtte Monsanto Company, een van 's werelds grootste zaaimachinefabrikanten, in de Verenigde Staten en Europa in afwachting van een fusie met Bayer AG, het reusachtige Duitse farmaceutische bedrijf. Daarnaast is Syngenta AG, een in Zwitserland gevestigde pesticide- en zaadfabrikant, aan het fuseren met China National Chemical Corporation. Al deze fusies zijn een antwoord op een uitdagende bedrijfsomgeving in de wereldwijde agrarische sector.

Schaalvoordelen

Naarmate de prijzen van de drie primaire graangewassen zijn gedaald en overschot inventarissen zijn ontwikkeld, hebben boeren, verwerkers en producenten van granen en graanverwante producten zich minder geld gekregen om te spenderen op gewasinvoer dwingen de prijzen lager. De consolidatie in de agrarische leveranciers, waaronder zaden, meststoffen, chemicaliën en andere inputs die nodig zijn om de gewassen te voeden die de mensen over de hele wereld voeden, is een reactie op lagere winstmarges. Fusies en overnames in de agrarische sector creëren schaalvoordelen, waarbij de productiekosten van de agrarische input zullen dalen als gevolg van meer volume, management en marketing consolidatie en minder concurrentie in de industrie, aangezien minder bedrijven de bedrijven overheersen.

Farmers Object

Veel boeren en anderen in de productie van graangewassen hebben betwist dat de consolidatie van de industrie resulteert in efficiëntie voor de grote bedrijven, maar zal ervoor zorgen dat de prijzen voor producten stijgen, aangezien de concurrentie in de toekomst afneemt. De tijd zal weten of de boeren van de wereld de rekening voor deze fusies zullen afronden. Ondertussen, aangezien veel van deze fusies bedrijven woonde in verschillende landen over de hele wereld, zijn de fusies en overnames onderworpen aan regelgevende goedkeuring in meer dan één jurisdictie. Het proces van goedkeuring is eind 2016 aan het gang, en het is niet waarschijnlijk een glad proces. Monsanto produceert bijvoorbeeld zaden in de Verenigde Staten die genetisch gemodificeerd zijn. Europa heeft deze GGO-zaden verboden en de fusie tussen Monsanto en Bayer zal in zowel de VS als E. U. goedkeuring moeten krijgen voor vele uitdagingen in het proces. Dit jurisdictieprobleem is slechts een voorbeeld van veel van de problemen waarmee men geconfronteerd wordt met het opzetten van twee bedrijven die belangrijke leveranciers zijn in de landbouwindustrie over de hele wereld. In de Verenigde Staten kan de kwestie van anti-trust of monopolies die door deze fusies ontstaan, leiden tot een ontkenning van de goedkeuring van de regelgeving.

Invoerprijzen kunnen stijgen - Minder concurrentie

De daling van de winstmarges en prijsdruk in de wereldwijde agrarische industrie heeft de behoefte aan schaalvoordelen voor overleving veroorzaakt. Wat de prijzen van granen en andere landbouwproducten betreft, is een stijging van de prijs van inputs in de landbouw waarschijnlijk de productiekosten voor gewassen in de toekomst. In de wereld van grondstoffen drukken de prijzen naar een niveau waar de productiekosten hoger zijn dan de marktprijs voor een grondstof. Wanneer dat gebeurt, stoppen de producenten met productie en tekortkomingen waardoor de prijzen stijgen. Zoals u de cyclische aard ziet, hebben de grondstoffenprijzen de neiging om de markten efficiënt te maken. Ze stijgen tot een prijspeil waar de cyclus piekt en valt naar de prijzen waar de output oneconomisch wordt. In beide gevallen zullen de markten reageren door de commodity weer te geven op een evenwicht.

In de landbouwmarkten in 2016 is er een toename van de fusie- en overnameactiviteit als gevolg van de marktwerking. De volgende keer is er een stierenmarkt in de graan- en agrarische sector. Het is waarschijnlijk dat nieuwe leveranciers van zaden, meststoffen, chemicaliën en andere benodigde landbouwinputs op de markt zullen worden gebracht, waardoor concurrentie op de leveranciers wordt gedwongen als zij prijsstijgingen willen verhogen tot oncompetitive levels. Kapitalisme is een efficiënt systeem om te reageren op prijscycli en de gebeurtenissen in de agrarische sector in de afgelopen jaren zijn een voorbeeld van een industrie die reageert op de pricing-druk. Consistente en exponentiële bevolkingsgroei en de wispelturige weersomstandigheden garanderen bijna dat de korrelsmarkten in de komende jaren van feest naar hongersnood zullen verschuiven voor wat betreft leveringen en prijzen. Maïs, sojabonen en tarwe futures handel op de Chicago Board of Trade (CBOT) divisie van de Chicago Mercantile Exchange (CME). Enkele jaren geleden hebben deze uitwisselingen samengevoegd tot schaalvoordelen. U vindt er veel informatie over de graanmarkt uit de maandelijkse WASDE-rapport van de ministerie van Landbouw van de VS.