Oorzaken van de conjunctuurcyclus

De conjunctuurcyclus wordt veroorzaakt door de krachten van vraag en aanbod, de beschikbaarheid van kapitaal en verwachtingen over de toekomst. Hier zijn wat veroorzaakt elk van de vier fasen van de boom en buste cyclus.

Uitbreiding: Wanneer consumenten zelfverzekerd zijn, kopen ze nu omdat zij weten dat er toekomstige inkomsten zijn van betere banen, hogere huiswaarden en stijgende aandelenkoersen. Naarmate de vraag toeneemt, huren bedrijven nieuwe werknemers, die het inkomen verhogen, waardoor verdere vraag wordt gestimuleerd.

Zelfs een beetje gezonde inflatie kan de vraag van spurring shoppers aanzetten om nu te kopen voordat de prijzen oplopen.

Te veel kapitaal zorgt voor een gezonde expansie in een piek. Dat komt omdat er te veel geld op te weinig goederen achtervolgt. Dit veroorzaakt de inflatie.

Peak : Als de vraag het aanbod overschrijdt, dan kan de economie oververhit raken. Daarnaast concurreren beleggers en bedrijven om de markt beter te presteren, meer risico nemen om wat extra rendement te behalen. Deze combinatie van overmatige vraag, en de oprichting van risicovolle derivaten, creëerde in 2005 de woonbatterijbel.

U kunt altijd een piek herkennen door twee dingen: Ten eerste zegt de media dat de uitbreiding nooit zal eindigen. Ten tweede lijkt het iedereen en zijn broer maakt veel geld uit wat de asset bubble is.

Samenvatting: Een contractie wordt meestal veroorzaakt door een gebeurtenis, zoals een snelle renteverhoging, een financiële crisis of een onuitputtelijke inflatie.

Angst en paniek vervangen vertrouwen. Beleggers verkopen aandelen, en kopen obligaties, goud, en de Amerikaanse dollar. Consumenten verliezen hun baan, verkopen hun huizen en stoppen met het kopen van alles behalve benodigdheden. Bedrijven leggen werknemers af, en storten geld. Zie voor meer informatie Oorzaken van recessie.

Trough: Het vertrouwen moet worden hersteld voordat de economie een nieuwe uitbreidingsfase kan invoeren.

Dat vereist vaak interventie met monetair of fiscaal beleid. In een ideale wereld werken ze samen. Helaas gebeurt dat niet vaak genoeg.

Monetair beleid verandert de conjunctuurcyclus

Monetair beleid is hoe de centrale bank van de natie zijn instrumenten gebruikt om de conjunctuurcyclus te beheren. Dat heet liquiditeit en is zelf afhankelijk van rentetarieven en de geldvoorziening.

Uitbreiding: Centrale banken proberen de kerninflatie op ongeveer 2% te houden om een ​​gezonde verwachting van inflatie te creëren. In de Verenigde Staten betekent dat dat de Federal Reserve het Fed-fondstarief ongeveer 2% zal houden. Als de economische groei op de gezonde groei van 2-3% blijft, zal de Fed geen wijzigingen aanbrengen.

Piek: Centrale banken gebruiken contractief monetair beleid tijdens een uitbreiding om de irrationele uitstoot van een piek te vermijden. Dat betekent dat ze rentetarieven verhogen. Indien nodig zullen zij Treasuries en andere activa verkopen tijdens open market operations.

Samenvatting: Op dit moment kan een correctie van de aandelenmarkten aangeven dat de activa overwaardeerd zijn. De Fed kan overstappen naar expansief monetair beleid als de economische groei vertraagt ​​of zelfs negatief wordt. Dat betekent dat het de rentetarieven zal verlagen en Treasuries zal kopen in open market operations.

Trough: Centrale banken trekken alle gereedschappen uit om de economie uit een trog te starten. In 2008 heeft de Fed een verscheidenheid aan innovatieve instrumenten gebruikt om banken in te vallen. Het heeft ook zijn open marktactiviteiten aanzienlijk uitgebreid in een programma genaamd Quantitative Easing.

Het fiscaal beleid verandert de bedrijfscyclus

Het fiscaal beleid wordt gebruikt door gekozen ambtenaren om de conjunctuurcyclus te veranderen. Hoewel het krachtiger kan zijn dan het monetaire beleid, wordt het zelden gebruikt als effectief. Dat komt omdat gekozen ambtenaren verschillende meningen hebben over de beste manieren om het fiscaal beleid te gebruiken.

Uitbreiding: Als de economie zich in de uitbreidingsfase bevindt, zijn de politici gelukkig omdat hun bestanddelen gelukkig zijn. Zij zullen andere doelen nastreven, zoals buitenlands beleid, defensie of immigratie.

Peak: Tijdens de irrationele uitbundigheidsfase zullen politici ook fiscaal beleid negeren.

Dit is echter de bedoeling dat ze een afnemend fiscaal beleid moeten volgen om de piek te vermijden. Dat betekent het verhogen van de belastingen en het verminderen van de uitgaven. Echter, aangezien de begrotingscyclus meestal 18 maanden in de maak is, is het waarschijnlijk te laat tegen de tijd dat de economie de piek bereikt. Daarnaast worden de politici niet herkozen door een van die dingen te doen.

Contractie: Dit is wanneer het expansieve fiscale beleid desperaat nodig is. Dat betekent dat belastingen worden verlaagd en uitgaven worden verhoogd om banen, vraag en vertrouwen te creëren. Ontdek wat de beste werkloosheidsoplossingen zijn.

Trough: Op dit punt is er zoveel verdediging onder de kiezers dat de gekozen ambtenaren iets zullen doen om de dingen om te zetten. Dat is succesvol gedaan in 2009 met de Economische Stimuluswet, die de Grote Recessie beëindigde.

Volgende: Waar zijn we in de huidige conjunctuurcyclus?