Faillissement Trustees Sue om studiegeld te herstellen

Trustees Stel Bezienswaardigheden op College Tuition Payments

Heeft een ouder een wettelijke of morele verplichting om te betalen voor een collegeopleiding voor een kind? Die vraag wordt uitgespeeld in alle banken van faillissementen over de hele wereld. Met de kosten van hoger onderwijs stijgen, en de schulden van de studentenlening op een all-time high die een triljoen dollar overschrijden, kunnen ouders die zich kunnen veroorloven hun kinderen te helpen de kosten van hoger onderwijs te betalen.

Maar hoe zit het met die ouders die proberen te helpen, maar niet in een zeer stabiele financiële positie hebben om dit te doen? Wanneer hun onzekere financiële positie later acuut wordt en zij kiezen voor een faillissementskwestie, kan het college zichzelf een verweerder in een rechtszaak bevinden door een faillissementsbeheerder om die studiegelden te verhalen.

Eerlijkheid in faillissement

Waarom zou een faillissementshof het recht hebben om te gaan na de voorheen betaalde studiebetalingen - zo veel als twee jaar eerder - dat een faillissement is ingediend? Het is allemaal gebaseerd op een concept dat is ontworpen om het faillissementsproces zo eerlijk mogelijk te maken en ervoor te zorgen dat vergelijkbare crediteuren hetzelfde worden behandeld. En dit geldt niet alleen voor het faillissement dossier zelf, maar erkent dat schuldeisers ongelijk kunnen worden behandeld wanneer de persoon in financiële moeilijkheid insolvent was en overweegt een faillissement te indienen.

In een faillissement van hoofdstuk 7 stelt de rechtbank een trustee aan, waarvan de baan de identificatie, marshaling en liquidatie van de overmatige activa van de bestanden bevat voor de distributie aan crediteuren.

Een schuldenaar - de persoon die een faillissement dossiert - geeft niet al zijn bezittingen af ​​wanneer hij faillissement instuurt. De schuldenaar mag bepaalde activa van een bepaalde waarde houden, zodat hij kan genieten van een "nieuwe start" zodra de zaak is afgesloten. Dit zijn vrijstellingen of vrijgestelde activa genoemd. De beheerder neemt leiding aan de eigendom die niet vrijgesteld is en eventueel liquidateert.

In de tussentijd claimen de schuldeisers schuldeisers bij de rechtbank. Zodra de trustee de taak heeft afgesloten om de niet-vrijgestelde activa te liquideren, zal hij ervoor zorgen dat de claims juist en adequaat worden ondersteund. Vervolgens verdeelt hij het contant geld dat hij heeft verzameld om de vorderingen te bevredigen volgens een prioriteitsschema zoals uiteengezet in de faillissementskode. Als hij niet genoeg heeft om de schuldeisers 100% te betalen, krijgen de schuldeisers elk een

pro rata

aandeel van het zwembad. Voorkeuren en Frauduleuze Overdrachten Een principe in faillissement is de gelijke behandeling van soortgelijke schuldeisers. Dit strekt zich verder dan de verdeling van de activa door de curator. Wanneer een schuldenaar insolventie nadert, zal de schuldenaar soms schaarse middelen gebruiken om begunstigde schuldeisers te betalen.Dit heet voorkeursoverdrachten. Preference betalingen worden gemaakt gedurende de 90 dagen voorafgaand aan een faillissement indienen, of zo lang als een jaar indien gemaakt aan of ten voordele van een insider, zoals een familielid. Voor meer informatie over voorkeuren, bezoek Wat is een Preferentiële Transfer?

Evenzo kan een debiteur dwangende activa gebruiken om te betalen voor goederen of diensten zonder een redelijke gelijkwaardige waarde in ruil te krijgen. Of de schuldenaar kan een actief als cadeau rechtstreeks overdragen.

Deze worden beschouwd als frauduleuze transfers. Terwijl de daadwerkelijke fraude niet per se betrokken is, is het effect vergelijkbaar. De schuldenaar verloor activa die niet werden vervangen door equivalente waarde. Voor meer informatie over deze problemen, zie Wat is een frauduleuze overdracht?

De faillissementscode geeft een buitengewone bevoegdheid van de trustee om deze betalingen te onttrekken en deze activa terug te kloppen. Deze worden vaak de "sterke arm" bevoegdheden van de trustee genoemd. In bepaalde gevallen kan de curator tot twee jaar terugkomen om de activa bank in het faillissement te brengen. In sommige gevallen kan hij verder onder het staatsrecht teruggaan. Daarnaast wordt de trustee bijzonder ruim toegekend wanneer de betalingen aan of ten behoeve van een 'insider' zijn. "Insiders kunnen partners en werknemers omvatten, maar ze kunnen ook familieleden omvatten.

Om deze reden zijn debiteuren ook verplicht om financiële transacties bekend te maken die zich hebben voorgedaan tijdens de twee jaar voordat een faillissement is ingediend, hoewel een trustee binnen zijn rechten onafhankelijk is om te bepalen of de schuldenaar betalingen heeft gedaan die potentieel preferentiële of werden zonder equivalente waardewisseling aan de schuldenaar gemaakt.

De trainingsklauw terug

Voer de schoolklauw terug. Pas sinds kort hebben de trustees hun sterke armbevoegdheden ingezet om de door hun debiteuren onderwijzende betalingen terug te vorderen. Volgens een artikel in het Wall Street Journal * is een zoektocht naar publieke documenten sinds 2008 gedragen tegen tenminste 25 verschillende hogescholen. Meer dan een dozijn colleges capituleerden en retourde tenminste een deel van de opleiding aan de curator. De terugwinningen variëren van een paar duizend dollar tot tienduizenden. Veel colleges vestigen zich snel om de onzekerheid en de kosten van langdurige rechtszaken te vermijden.

* Bankruptcy Trustees Claw Back College Tuition betaald voor Filers 'Kids

, K. Stech, Wall Street Journal, 5 mei 2015.

De redenering achter de rechtszaken gaat zoiets als volgt: > Het kind is ouder dan de leeftijd. De ouders hebben niet meer een wettelijke verplichting om het kind te voorzien. Onderwijsbetalingen zijn geschenken aan het kind gemaakt of op het kind namens de kinderen gemaakt.

Hoewel het kind waarschijnlijk waarde ontvangt in ruil voor de studiebetalingen, vloeit deze waarde niet naar de ouders.

• Het kind is een 'insider' van de debiteurouders. Daarom kan de curator een jaar terugzoeken voordat het faillissement dossier werd ingediend voor een preferentiële overdracht, langer voor een frauduleuze overdracht.
• Onderwijsbetalingen voor een kind die niet meerderjarig zijn, kan ook vermeden worden als een preferentiële of frauduleuze overdracht. De wet van de meeste staten vereist dat de ouder niets meer dan basale benodigdheden zoals voedsel, water, kleding, medische zorg, onderwijs en een dak over hun hoofd geeft. De opleidingsplicht zal geen particuliere school of universiteit omvatten, tenzij het kind speciale behoeften heeft die niet op een minder dure manier kunnen worden aangepakt.
• Positie van het College
• Sommige rechtbanken die met dit probleem zijn gepresenteerd, hebben aan het college deel. Deze rechtbanken hebben vaak een morele of maatschappelijke verwachting genoemd, dat ouders hun kinderen zullen helpen met de kosten van het hoger onderwijs wanneer ze dat kunnen doen. Tenminste één rechtbank heeft geoordeeld dat de betalingen niet als voorkeuren of frauduleuze overdrachten werden gekwalificeerd omdat ze redelijk en noodzakelijk waren voor het onderhoud van de familie. Een ander potentieel argument pakt de waarde aan de ouders als de grotere kans dat het kind de universiteit zal verlaten, klaar om te leven en zal minder kans hebben op boemerang thuis.
• Worden niet-uitdraagbare studiebetalingen niet-uitdraagbaar?

Hoe zit het met collegegeld in verband met een afspraak met echtscheiding of een vastgoedovereenkomst? Zelfs die kunnen worden vermeden een preferentiële of mogelijk als frauduleuze transfers. Een ouder kan geen wettelijke verplichting hebben om kinderbijslag te betalen, maar ouders sluiten vaak afspraken om zulke zaken als medische zorg en colleges voor hun kinderen te voorzien. Vastgoedafwikkelingsovereenkomsten zijn over het algemeen niet ontoelaatbaar in een hoofdstuk 7-zaak, hoewel ze in een hoofdstuk 13-terugbetalingsplan kunnen worden ontslagen. Maar niets in de faillissementskode zou suggereren dat deze betalingen niet onderworpen zijn aan de sterke macht van de trustee.

De vraag over niet-uitdraagbare schulden is niet of ze teruggekeerd kunnen worden, maar of de schuld die wordt hersteld, haar status als niet-ontlading behoudt. Dit lijkt een onbeantwoorde vraag te zijn. Wanneer de trustee een voorkeur of frauduleuze overdracht vermijdt, wordt de schuld opnieuw ingezet. Dus, als de schuldeiser $ 1, 000 overbetaalt aan de curator, dan is de schuldeiser de $ 1, 000 nogmaals verschuldigd. De vraag lijkt te zijn wie de schuld verschuldigd is. Is het het faillissementsgoed of is het de schuldenaar persoonlijk? Als het de schuldenaar persoonlijk is, zal de schuld het faillissement overleven. Er is een splitsing van gezag over dit onderwerp. Daarom kan het afhangen van welke jurisdictie u woont.

Hoe beïnvloedt een klauw de student de status?

Nog problematischer dan het probleem met de ontlading, kan de relatie tussen de student en de school zijn na het succesvolle pak van de trustee. De student heeft waarde ontvangen voor het geld dat namens haar werd opgesteld. Wanneer een student colleges of colleges verschuldigd is, hebben colleges vaak beleid dat transcripties of andere voorrechten aan de student weigert. De meeste colleges lijken een redelijke cursus te nemen en erkennen dat de student geen controle heeft over de uitkomst en niet aansprakelijk moet worden gesteld voor de financiële problemen van haar ouders of de trustee de keuze om de omzet van de fondsen te zoeken.