Zijn consultants echt onafhankelijk?

Zijn consultants echt onafhankelijk? Het management consulting profession, met name de toonaangevende bedrijven daarin, is trots op onafhankelijkheid en integriteit. Kortom, ze houden zich erop toegewijd aan het bieden van onpartijdige, deskundige analyse en advies aan hun klanten. Hoewel dit in de meeste gevallen waarschijnlijk waar is, zijn er toch veel gevallen waarin consultancybedrijven, in het bijzonder de beroemdste en beroemde namen in het bedrijf, worden ingezet door leidinggevenden die politieke dekking zoeken voor bepaalde beslissingen.

In deze gevallen is er vaak een stilzwijgend begrip dat de consultants een rapport zullen opstellen die de agenda van de aansturing van de medewerker ondersteunt.

WedTech Case Study: In de jaren tachtig groeide het bedrijf, genaamd WedTech, van een bescheiden herkomst als een kleine machinewinkel in een gevaarlijk deel van de South Bronx nabij het Yankee Stadium naar een notering op de New York Stock Exchange (NYSE). De politiek-savvy oprichters slaagde erin om belangrijke contracten te verwerven van de federale overheid, waaronder het ministerie van defensie. Het bedrijf, opgericht door een diverse groep immigranten en toegewijd aan het inhuren van mensen die afgeschreven waren als hard-core werklozen (waaronder vroegere drugsverslaafden en gevangenen), werd al snel een media-schat, en haar leidinggevenden werden geëerd in het Witte Huis.

WedTech's accountantfirma was Touche Ross, die vervolgens met Deloitte werd samengevoegd. Touche heeft ook uitgebreide consultancydiensten aangeboden aan WedTech (zie onze discussie over Big Four consulting).

In 1987 had Touche twee belangrijke consultancy-afspraken met WedTech, een operationele review van zijn pontonafdeling, een verdedigingskantoor en een due diligence review met betrekking tot een voorgenomen overname.

Junior-level consultants en auditors in het ponton divisie review team vonden talrijke schendingen van gevestigde beste praktijken met betrekking tot operationele en boekhoudkundige controles.

De gerapporteerde grote bezorgdheid over mogelijke criminele gedragingen (bijvoorbeeld over de facturering van de federale overheid en misbruik van bedrijfsfondsen) aan de verantwoordelijke audit- en adviespartners, maar deze bezorgdheden werden door de laatstgenoemden afgewezen als alarmerend en overblijfsel.

Ondertussen heeft de due diligence team vastgesteld dat WedTech's voorgenomen overname van het lang gevestigde, particuliere Ross Fietsbedrijf in vele opzichten fataal gebrekkig was en derhalve moet worden ingetrokken. WedTech had een contract gewonnen met de postdienst van de VS om de driewielwagens te leveren die de brancards op hun rondes in steden gebruiken, ondanks dat ze geen eerdere ervaring op dit gebied hebben. De aankoop van een fietsfabrikant werd gezien als een manier om snel gelijkwaardige mogelijkheden te verkrijgen.

De partner die verantwoordelijk was voor deze verloving was in woede op de negatieve recensie van zijn team, waardoor ze nu duidelijk waren dat zij door de president van WedTech werden gehuurd met het uitdrukkelijke doel om een ​​positief verslag aan zijn raad van bestuur te geven. Een sterke wilsconsultant heeft uiteindelijk de partner overtuigd dat de Ross Bicycles-acquisitie gedoemd was tot mislukking, een resultaat dat een slechtere verlegenheid zou zijn voor Touch Ross.

Kort daarna werd WedTech de focus van een crimineel sonde door toen de Amerikaanse advocaat voor het zuidelijke district van New York, Rudolph Giuliani.

Verschillende leden van het senior executive team kregen uiteindelijk gevangenisstraffen voor diefstal van bedrijfsfondsen, buitensporige facturering op federale contracten en een aantal andere misdrijven die de junior leden van het ponton-afdeling review team hebben ontdekt. Echter, geen Touche Ross-partners werden van hun kant aangerekend om deze praktijken te ondersteunen en te vergemakkelijken.

In de zomer van 1987 ontsloeg Touche alle consultants (met uitzondering van een) onder het niveau van partner die zich op de WedTech-afspraken bevonden. Deze ontvlamingen waren gelijktijdig en klaarblykend volgens het op-of-uit beleid, maar dit was duidelijk een massabrandende oefening. Een van de ontslagen consultants ging publiek met een tijdschriftartikel over zijn ervaring, maar dit zorgde ervoor dat er geen onderscheid werd gemaakt. Vóór de tijd van wijdverspreide klokkenluiderbescherming, vonden deze werknemers geen klachten.