Amerikaanse Middelklas: De Rijkste In De Wereld

Toen ik dit artikel eerst schreef, was mijn doel om over de Amerikaanse middenklasse te praten, vooral in het licht van de wereldwijde foto. Het is oorspronkelijk gepubliceerd op 31 augustus 2012 nadat mijn man en ik met een aantal mensen in onze binnenkring waren gegaan. Terwijl we biefstuk en aardappelen hebben genoten, is de discussie veranderd in een gebied dat vaak onze carrière geeft in financiën, economie en investeringen: Geld.

Specifiek waren onze eetkamergenoten geïnteresseerd in het bespreken van de staat van de middenklasse en middenklasse inkomsten; wat is er gebeurd met werkende gezinnen, voor middelbare klas banen en voor de gelegenheid om een ​​goede levensstandaard te genieten voor miljoenen hardwerkende Amerikaanse mannen en vrouwen.

Voordat we die discussie herhalen over de conditie waarin de middelklas zich nu bevind, weten veel van jullie dat dit een onderwerp is dat dierbaar is voor mijn hart. We hebben hierin de klas- en huishoudelijk inkomen in de Verenigde Staten besproken op Investeren voor beginners . Ik heb ook ingegaan op enkele interessante, geavanceerde datasets op mijn persoonlijke blog voor degenen die willen weten wat er echt aan de hand is met hun vrienden, familieleden, buren en collega's. In die berichten, we:

• Gecontroleerd op het niveau van de jaarlijkse huishoudelijke inkomsten die nodig zijn om onder de top 1 procent van alle huishoudens in elk van de 50 staten te worden gerangschikt;
• Ontdekt hoe specifiek de top 1 procent van alle huishoudens in de Verenigde Staten inkomsten genereren (lonen, zakenbezit, enz.);
• Beoordeelt hoeveel rijkdom (netto waarde) het nodig heeft om onder de rijkste 1 procent van de huishoudens in het hele land te zijn;
• Berekend hoeveel mensen in de Verenigde Staten meer dan $ 1, 000, 000 per jaar verdienen;
• Kijk naar enkele unieke data punten van de top 1 procent van de huishoudens in de Verenigde Staten;
• De gemiddelde netto waarde door leeftijdsgroep en andere kenmerken, zoals onderwijs, verbroken, zowel de Federal Reserve data van 2010 als later, de Federal Reserve data van 2013;

• Keken naar de 1, 821, 745 huishoudens in de Verenigde Staten die beleggingsportefeuilles hebben ter waarde van $ 3, 000, 000 of meer;
• Zag waar de top 5 procent van de huishoudens per jaarinkomen leven op een kaart van de Verenigde Staten; en
• Sprak over de hiërarchie van "de rijken" in de Verenigde Staten, waardoor rijke families in vijf categorieën worden afgebroken.

We gingen zelfs in fenomeen zoals stealth wealth, wat de praktijk is van schijnbaar gewone uitziende geheime miljonairs om hun geld te verzamelen zonder dat zelfs hun kinderen het ontdekken. Je hebt geleerd dat creditcardschuld gewoonweg geen probleem is voor een overgrote meerderheid van de Amerikaanse families - in feite heeft 1 van de 2 geen creditcardschuld, ook omdat ze hun saldo volledig uitbetalen of ze geen gebruik maken van een creditcard in de eerste plaats.En dat is niet alles. Bijna 1 op de 3 huiseigenaren hebben geen hypotheek. Wanneer je in ouderen komt, springt dat getal naar 2 uit 3.

Ondanks dat het een veel groter probleem is dan het historisch is, is zelfs de leningskuld niet zo slecht als het lijkt, althans niet op een maatschappelijk basis. In feite verlaten 2 van de 5 afgestudeerden de school zonder schuldenlening voor studentenlening, ofwel omdat ze hun opleiding door middel van colleges verrichten, scholarships krijgen, subsidies krijgen, een werkgever de kosten hebben of de ouders of andere ondersteuning genieten.

Van de overige 3 van de 5 afgestudeerden die schuld hebben, is de mediane lening vrij onbetaalbaar ten opzichte van de enorme stijging van de levensduur inkomen - iets boven de $ 10.000. (Het gemiddelde cijfer dat je zo vaak van de media hoort tout is een geval van wiskundige analfabetisme, omdat het niet de gewone voorgraadse schoolverlaten weerspiegelt, maar eerder resultaten van medische school en andere beroepsgeschoolde afgestudeerden die na jaren van gespecialiseerde studie de cijfers drastisch slepen. ongewoon voor bijvoorbeeld een voorgraadse liberale kunsthoofd om af te stemmen op $ 30 000 000 in de schuldenlening van studentenlening. Mensen spreken hierover niet omdat niemand de pluk aan de tafel wil zeggen die spreekt dat ze niet iets betalen of slechts bescheiden bedragen verschuldigd zijn.)

Maar dat is naast het punt.

We hebben het over de middelklas gehad. Voordat we ermee inkomen, laten we een belangrijke vraag beantwoorden: vanuit een zuiver kwantitatief perspectief, wat is de middelste klas ?

Als u en uw familie in dit land woont en uw huishouden een gecombineerd inkomstenbelasting van tussen $ 2, 894. 83 en $ 4, 335. 75 per maand, je bent middenklasse op nationaal niveau. Specifiek, je bent het middelste kwintiel als de econoom alle huishoudens breekt in vijf groepen op basis van 1/5 van de huishoudens die in verschillende inkomensbeurten vallen. Op nationaal niveau is dit cijfer - $ 2, 894. 83 tot $ 4, 335. 75 - waar, ongeacht of u in een dure stad, zoals New York of op een boerderij in Kansas woont. Dat is wat het nodig heeft.

Mensen zeggen dat dit soms niet zou betekenen voor een persoon die in een plaats als San Francisco woont wanneer de realiteit is, het product is anders. Ja, $ 2, 894. 83 tot $ 4, 335. 75 zou je niet de middelste kwintiel van huishoudelijk inkomen voor die gemeente maken, maar je bent nog steeds middelbare klas op nationaal niveau omdat het product dat je voor je geld krijgt, superieur is. betere weer, toegang tot veel meer culturele, educatieve, juridische, commerciële, winkelen en recreatiemogelijkheden, nabijheid van grote winkels van gespecialiseerd menselijk kapitaal en meer. Ondanks een lager discretionair inkomen, ben je niet armer dan als je in een huis in het midden van South Dakota woont. In het geval van deze laat je je deur lopen en vind je niet veel. U bent simpelweg het kiezen van het grootste deel van uw geld op een betere locatie, in plaats van betere woningen, auto's, meubels of kleding te besteden.

Uit een kwantitatief perspectief, als je minder dan dat maakt, ben je geen middelklas.

Uit een kwantitatief perspectief, als je meer dan dat doet, ben je geen middelklas.

Zeker, je kan middenklasse waarden hebben. Je kan wellicht zelfs middelklassen voelen. Je maakt jezelf grapje als je denkt dat je bent, omdat de middelklas een economisch onderscheid is dat het inkomen dat nodig is om in het middenkwintiel te vallen op basis van de verdeling van het huishoudelijk inkomen breekt.

De recente strijdingen van de middelste klasse

Een van de interessante dingen is dat sommige mensen aan de tafel hebben gepraat over hoe het is, "onmogelijk om vandaag een familie te verwerven op een middenklasse inkomen, vooral in vergelijking met de 1950's of 1960's ". Dat is zowel onzinloos als onwetend. Ja, een grotere mate van productiviteitswinsten is gegaan naar de rijken, die mij niet als bijzonder ideaal voor een samenleving slaan. Echter, de realiteit is dat de verwachtingen zijn toegenomen voor de middenklasse. Om het directer te stellen, zou je het middenklasse inkomen van het verleden kunnen herhalen, min of meer op een tegenprestatie in het middenklasse, als je dat echt wilde doen. Met andere woorden, het is een nonsensisch praatpunt dat emotioneel overtuigend klinkt, maar ontbreekt nauwkeurigheid en intelligentie.

Bijvoorbeeld:

De middenruimte van vierkanten in een middelklassenhuis is in het tussentijdse tijdschema versterkt, met meer dan 50 procent. Dat vereist meer elektriciteit, meer tapijt, meer onderhoud, meer meubels en hogere vastgoedbelasting om te onderhouden. Bovendien is de kwaliteit van het huis zelf in veel opzichten toegenomen.

• De typische Amerikaanse familie eist nu twee auto's in plaats van één, die de verwachting in het verleden was. Dat betekent meer rente aan banken op de autolening. Het betekent meer verkoopbelasting op het moment van aankoop. Het betekent meer vastgoedbelasting per jaar. Het betekent hogere autoverzekeringspremies. Bovendien zijn deze auto's van exponentieel hogere kwaliteit dan de auto's van het verleden. Je bent veel minder kans om te sterven bij het rijden in een, als je in een ongeluk komt door de superieure techniek en materialen. U heeft een groot aantal entertainment- en comfortmogelijkheden, variërend van verwarmde stoelen en navigatie naar geïntegreerde, kwaliteitsgeluidssystemen en elektrische ramen.
• De typische Amerikaanse familie heeft geen enkele televisietoestel, het heeft nu meer dan drie, verspreid over het hele huis, waarvan veel videogamesconsoles, dvd-spelers en Apple TV's aangesloten zijn, satelliet- of kabelrekeningen, huurkosten en online terugkerende abonnementen.
• De typische Amerikaanse familie beschouwt nu airconditioning een absolute, niet-onderhandelbare noodzaak, in plaats van de uitzonderlijke luxe die het was. Zelfs dingen die door de meeste mensen - elektriciteit en stromend water - niet door de jaren vijftig in alle huishoudens zijn bereikt, zijn niet bereikt.
• Individuele gezinsleden, zelfs bij de armste huishoudens in de Verenigde Staten, hebben meerdere iPhones en andere smartphones, wat resulteert in viercijferige jaarlijkse factureringskosten per persoon, in plaats van een vaste telefoonlijn die in het huis loopt.
• Dit is maar de top van de ijsberg. De federale regering heeft deze soort dingen al heel lang opgevolgd. Het is juist in de economische gegevens, zwart-wit, kristalhelder. Gezondheidszorg was verre van wat het vandaag is - bijvoorbeeld een hartaanval en uw arts zou u een glas water, wat aspirine geven, en u vertellen om in een ziekenhuisbed te rusten.

Als een lid van de typische Amerikaanse huishouding over de omstandigheden vandaag klagen, kan hij terugkeren in de tijd en in de vroegere tijd een middelbare levensstijl wonen. Hij of zij zou er in de war staan ​​om terug te keren naar het heden als de vermindering van levensstandaard zou waarschijnlijk teveel zijn om te dragen. Zelfs ondanks het feit dat de laaggeschoolde loongroep geen stijging van het inflatie gecorrigeerde inkomen ontvangt, zijn ze nog beter af dan ze op een materiële manier waren.

Wat dit alles nog erger maakt, is het feit dat assortatieve paring een krachtige invloed heeft uitgeoefend op het inkomen van de huishoudens en de uitkomst van je kind, waardoor sociale mobiliteitsmogelijkheden worden veranderd. Het wordt niet beschouwd als beleefd om buiten de academische kringen te praten (kijk naar de blowback wat er op de medewerkers van de Harvard University is geweest in de afgelopen jaren), maar er is geen twijfel dat het feit dat de bovenste helft van de maatschappij wacht op kinderen na trouwen, terwijl de onderste helft van de samenleving steeds meer kinderen buiten het huwelijk heeft en niet in staat is om te blijven en trouwt, waar dan ook in dezelfde tempo wordt getrouwd, een enorm resultaatverschil creëert. Het gaat om dezelfde reden dat Wal-Mart kleinere winkels kan concurreren: schaalvoordelen. Wanneer u twee volwassenen effectief hebt samengevoegd tot een enkele economische eenheid, krijgt u schaal (in investeringsgesprek vermindert u de operationele hefboomwerking). U besteedt een lager percentage inkomsten aan huisvesting, voedsel, verzekering en transport. Je hebt een adaptief arbeidsvoordeel doordat een van je ontslagen wordt, kan de andere meer uren ophalen of een andere baan krijgen. Je hebt een ingebouwd kinderopvang voordeel dat betekent minder geld naar kinderopvang of kinderopvang van derden. Plotseling heb je meer geld om in een Roth IRA of directe aandelenkoopplan te plaatsen. Plotseling is dat meer geld voor jou, het produceren van dividenden, rente en huur.

Het is kwantificeerbaar. Een recente studie die ik heb gelezen gedemonstreerd, is dat de resultaten zo extreem zijn dat zelfs wanneer de huishoudelijke inkomens vergelijkbaar zijn, met twee ouders in een huishouding het kind beter presteren dan zijn collega's tot het punt dat het gelijk is aan de ouders die een extra $ 20.000 + per jaar. In de economie is dat een groot probleem. Het is het dichtst bij een panacea-maatschappij die ooit is ontwikkeld, wat leidde tot de oude economische waarneming dat het huwelijk het oorspronkelijke programma tegen armoede was. Om er absoluut eerlijk over te zijn, kijkt men naar de gegevens en het is makkelijk te zien waarom zo veel gerespecteerde sociologische en economische professoren hebben aangevoerd dat veel van de strijd van de middelklas verlicht kan worden als de groep het huwelijk en het kind- opvoedingspraktijken van de hogere klasse, die de afwijking niet meer veroordelen van angst om veroordelend te zijn.Het is geen populair bericht maar wiskunde is wiskunde; niets verandert de ongelukkige en onafwendbare conclusie dat meer dan een paar middenklasse strijdtjes gebonden zijn aan het geboortecijfer van het buitengewoon kind. Veel succes met het winnen van een verkiezing op die campagne slogan. Zo blijft het onderwerp verplaatst naar Ivoorkernen en denktanks.

Mis mij niet verkeerd. Het erkennen van dit rechtvaardigt niet de zelfgenoegzaamheid om ervoor te zorgen dat de stijgende tijden van productiviteitswinst de meeste huishoudelijke boten verhogen om een ​​metafoor te lenen, maar alleen dat is het intellectueel oneerlijk om vandaag de middelklasse te vergelijken met de middelbare leeftijd van de afgelopen jaren. Strijdt en alles, de middelklasse van vandaag is positief verwend in vergelijking met afgelopen generaties. Dat is een feit. Ongeacht welke verhalen je hebt gevoed, of hoe je er persoonlijk over voelt, verandert het de realiteit niet. We leven niet in een dystopisch economisch systeem. Het leven is nooit beter geweest, gemeten door de absolute levensstandaard die door het grootste percentage huishoudens wordt genoten. Jij en ik leven in de top van een grote beschaving.

Waarom is de middenklasse zo ellendig? Er zijn verschillende redenen

Waarom zijn mensen zo ongelukkig, ondanks dat ze de grootste massa-welvaart in de gehele menselijke geschiedenis genieten. Er zijn een paar redenen.

Ten eerste begrijpen mensen niet echt of onthouden wat het verleden was. Laten we een voorbeeld nemen: Tijd.

Mensen klagen over minder tijd dan ooit. Het is een leugen. Een feitelijke niet-waarheid. Een misvatting. De typische Amerikaan heeft 5 uur meer vrije tijd dan hun ouders en 40 uur meer vrije tijd per week dan hun grootouders hebben gedaan, dankzij moderne productiviteitskrachten zoals wasmachines en droogmachines, vaatwassers, koelkasten, microgolven; verbeteringen in grasmaaiers. Zelfs dingen zoals voorschotten door chemische en textielbedrijven in de materialen die worden gebruikt om kleding te maken, bespaart tijd. De populairste jurkoverhemden voor managers en leidinggevenden op plaatsen zoals Brooks Brothers zijn de niet-ijzeren variëteit, die uit de droger kan worden verwijderd en eruit ziet alsof ze vers geperst zijn. In de sokken van mannen hoeft u niet meer kousen op te houden, wat minder tijd betekent om klaar te maken. Al deze kleine, lachbare, schijnbaar onbelangrijke dingen komen op.

Het tragische deel? Als je kijkt naar wat de typische Amerikaan doet met zijn of haar tijd - dat 40 uur per week hij of zij heeft vergeleken met oma en opa - is het antwoord in alle onderzoeken duidelijk: ze kijken televisie. Letterlijk. Meer dan boeken, meer dan fysieke activiteiten, wanneer u in internetprogramma's en DVR-opnamen toevoegt, verbruikt de gemiddelde Amerikaan een ongelooflijke 40 uur televisie per week. (Het is niet een ongeval dat televisieweergave omgekeerd verband houdt met succes in het leven met de meeste meetbare statistieken. Wanneer u de demografische statistieken kijkt, zijn hogere inkomen huishoudens

ver minder kans om meer te kijken dan een uur televisie elke dag dan alle andere inkomensgroepen, waarbij de tijd onevenredig wordt gelezen, uitgeoefend, vrijwilligerswerk of een hobby uitoefent.) Een andere reden voor de middelklasse en huit is de opkomst van massamedia gecombineerd met een rechtcultuur. Amerikanen vragen nu meer. Zij geloven dat ze recht hebben op meer. En eerlijk gezegd, op voorwaarde dat het is gedaan op een manier die het grootste rijkdombouwsysteem in de wereldgeschiedenis niet vernietigt, vind ik dat een goed ding. Dat is de reden waarom het leven steeds beter en beter wordt. We zouden allemaal

willen ooit op een punt komen waar iedereen Elysium-medische interventie kan veroorloven. Dit recht is waarom we er niks aan denken wanneer elke supermarkt die we bezoeken is voorzien van airconditioning of bijna iedereen die we weten draagt ​​wat een supercomputer in zijn of haar zak bedraagt. Het probleem? Er is veel bewijs van gedragseconomie die aangeeft dat mensen hun succes en welvaart meet ten opzichte van wat ze zien. Een generatie geleden, heb je niet veel ervaren dan je eigen wereld. Nu kan iemand die een inkomens uit het middenklasse ontvangt, een eindeloze parade van anderen zien, die dezelfde leeftijd verdienen met $ 10, 000 per maand, $ 50, 000 per maand, of $ 1, 000, 000 per maand, spat over honderden kabelkanalen en ontelbaar internet sites als ze thuis zitten in hun pyjama's. Marketing is gericht, op maat gemaakt en leverbaar op manieren waarop u niet eens de invloed van uw verlangens realiseert. Dit omvat praktijken zoals betaalde productplaatsing in televisieprogramma's die specifiek gericht zijn op de demografie van de kijkers; een eindeloos stroom van berichten die je onderbewustzijn manipuleren door te vertellen dat je gelukkig kunt zijn als je dit product of dienst alleen koopt; je kan geliefd zijn als je alleen dit type auto of kledingkast hebt; je krijgt het respect van je collega's als je dit merk whisky of vodka alleen drinkt. De rijke en succesvolle amass miljoenen volgers op Instagram en Twitter. De meetmethode verschuift in je hoofd of je het realiseert of niet.

Voor degenen die in hun netwerken eenduidig ​​blijven, kan dit ook een scherp gevoel van realiteit creëren. Eerlijk tegen God, op dezelfde dag werd dit artikel oorspronkelijk teruggeschreven op 31 augustus 2012. Ik had iemand verteld dat een $ 20, 000, 000 netto waarde van $ 80.000 in passief inkomen per maand in de middelste klas was. Dat is verward. Wanneer u in een sociaal-economische bubble bestaat, is het een begrijpelijke verleiding om uzelf te vergelijken met die in uw directe omgeving, in plaats van de grotere bevolking waarvan u lid bent. Het is een geval van, "buiten het zicht, uit de geest".

Laat je verleiden worden om de rijken te plukken, denk dat zelfs de middelklasse dit doet. Een middelklas huishouden in de Verenigde Staten die $ 52.000 per jaar oplevert, ligt in de top 0. 97 procent van het huishoudelijk inkomen in de wereld. Dat wil zeggen dat ze letterlijk de wereldwijde 1 procent zijn. Voor een overgrote meerderheid van de planeet klinken hun zorgen als belachelijk als een miljardair die over de prijs van exotisch hout kijkt voor een jacht.

Ondanks de uitdagingen van de middelklas, kunt u rijkdom opbouwen en financiële onafhankelijkheid realiseren.

Het moraal van dit alles: hoewel er uitdagingen zijn die de middelklas levensstijl moeilijker lijken dan andere demografieën de kosten zijn gestegen, de kosten van de gezondheidszorg zijn niet in de hand - als u moeite hebt met het sparen of investeren van geld, of u zich ontmoedigd bent over waar u financieel bent, krijgt u wat perspectief, omdat het u kan helpen een stap terug te nemen en te realiseren dat, op grond van in de Verenigde Staten wonen, heb je een veel betere statistische kans om veel succesvoler te zijn dan de meeste mensen die op dit moment leven; dat we allemaal het loterij hebben gewonnen als het nu gaat om levend te zijn, op dit moment in dit land.Kort na een onverwachte medische ramp is er geen reden om het einde van het leven te bereiken zonder financiële onafhankelijkheid te bereiken, zelfs op een middenklasse inkomen. Het kan niet sociaal populair zijn om toe te kennen, maar het komt wel neer op gedrags- en afwegingsbeslissingen die binnen je macht liggen. Het is helemaal mogelijk om een ​​$ 8, 000, 000+ portefeuille te bouwen, genoeg tijd, zoals de bijna-minimumloon-aannemer Ronald Read.

Om Bill Gates te parafraseert, is het niet jouw schuld als je arm bent geboren in Amerika. Het is jouw schuld als je arm in Amerika sterft. Het maakt niet uit hoeveel mensen je willen coddle en een beroep doen op je basisinstellingen om mislukking te rechtvaardigen, het is de waarheid. Voor zover de gebeurtenissen kunnen worden gecontroleerd, is je leven de somculminatie van de beslissingen die je hebt genomen en je reactie op de dingen die met je zijn gebeurd. Elke enkele dag neemt u elke beslissing een stap dichterbij of verder weg van uw doelen. Die beslissingen zijn vaak ook onderling verbonden. Bijvoorbeeld, als u uw netto waarde op een hoog niveau wilt verbinden om uw toekomstige kinderen en kleinkinderen een groot fortuin te laten verlaten, komt elke sigaret die u in uw mond plaatst, u een stap verder weg van dat doel. Het kost veel geld dat voor je kan worden samengesteld. Het duurt jaren lang uw levensduur, wat minder tijd inhoudt op een fiscale efficiëntie voordat u dingen zoals de opgetreden grondslagen en belastingvrijstellingen op het gebied van goederenbelasting gebruikt.

Dit betekent niet dat we als een beschaving moeten zelfgenoegzaam zijn. We moeten kwesties van betaalbaarheid oplossen in bepaalde gebieden van de economie, zoals huisvesting, onderwijs en gezondheidszorg. Wat ik voor elk van jullie wil, is om een ​​goed leven te hebben waar geld geen zorgen maakt. Dat is nog steeds goed binnen je macht. U kunt rijk zijn met pensioen. U kunt genieten van controle over uw tijd. Het vereist discipline en focus, maar dat doet alles wat het waard is in het leven, of dat in vorm is en een gezond gewicht onderhoudt of een muziekinstrument speelt. De beloningen zijn de moeite waard, dus ik moedig je aan om te beginnen. Je kan dit doen. Het zal niet per se makkelijk zijn, en het gebeurt niet 's nachts, maar miljoenen mensen, inclusief mezelf, hebben het gedaan. Door uw gedrag te veranderen verandert u uw lot. Het komt allemaal neer op hoe u uw twee emmers toewijst en, zoals het geld betreft, welke van de twee hefbomen u trekt.