Zink Geschiedenis Pt. III: Europa leert te smelten

Meer dan 500 jaar nadat metallische zinkdestillatie voor het eerst begon in India en 150 jaar nadat de Chinezen een methode ontwikkelden om het grijze metaal te smelten, vond zinkdestillatie eindelijk zijn weg naar Europa.

Hoewel de productie van calamine-koper in de regio goed begrepen was sinds de eerste koperen munten werden geproduceerd tijdens het oude Griekenland en Rome, zijn er weinig aanwijzingen dat zink tot ongeveer de 16e eeuw werd herkend als een uniek metaal.

Zinkdestillatie en Europa

De Renaissance-wetenschapper Paracelsus wordt gezien als de eerste Europeaan die zink als een apart metaal identificeerde toen hij het verschijnen van puntige metaalkristallen in een Duitse hoofdsmelter beschreef als 'zincum 'in 1526 (waarschijnlijk afgeleid van de term van zinke , Duits voor wees).

Twee werken gepubliceerd door Georgius Agricola in 1546 en 1556, waarin de methoden voor zilver en loodverfijning in de Duitse Harz-bergen werden geschetst, verwezen ook naar een wit metaal dat op de wanden van ovens werd afgezet. Het zou echter nog twee eeuwen duren voordat inspanningen werden gedaan om zinkmetaal in de regio te produceren.

Anton von Swab, een Zweedse chemicus, was succesvol in zijn pogingen om zink uit calamine te distilleren met behulp van destillatie in 1742, terwijl Andreas Sigismund Marggraf, die onafhankelijk in Duitsland werkte, het element isoleerde van verschillende ertsen een paar jaar later in 1746. <

William Champion

In dezelfde periode ontwikkelde William Champion, de zoon van een koperen maker en een eigen metaalbewerker, een proces om zink verticaal te destilleren met behulp van klei-retorten in een mode vergelijkbaar met die toegepast in Zawar, India.

Hoe Champion met zijn techniek kwam, is een kwestie van discussie, maar vanwege de overeenkomsten tussen zijn methode en die in India, is gesuggereerd dat hij misschien van deze technologie heeft gehoord van handelaars of reizigers naar Zuid-Azië. .

Champion opende in 1743 de eerste zinksmelter van Europa in Bristol, het hart van de Engelse regio voor het maken van kopieën.

Handelaren in Groot-Brittannië, die waren gegroeid van een bloeiende handel die zink uit China naar de bronsmakers in Bristol en Swansea tot in de 17e eeuw bracht, reageerden door hun prijzen met 80 procent te verlagen in een onsuccesvolle poging om de Engelsman te dwingen af ​​te zien van de inspanningen om lokaal zink te smelten.

Duitsland en zink

In 1798 had Duitsland ook zijn eerste zinksmelter in Opper-Silezië, terwijl de Belgische zinkfabriek in 1805 in La Vieille Montague begon. Binnen enkele jaren was de Belgische smelterij 's werelds grootste producent geworden van geraffineerd zink.

Onderzoek naar metallurgie versnelde de productietechnologieën voor veel metalen in het begin van de 19e eeuw. De belangrijkste ontwikkeling in de extractie van zink was het besef dat roosteren van zinksulfide (zinkblende) zinkoxide zou kunnen produceren voor gebruik in het retortproces. Het vermogen om zinkblende, een gemakkelijker beschikbaar ertstype, om te zetten in oxide voor destillatie, maakte productie van het metaal aanzienlijk mogelijk. Dit calcineerproces wordt nog steeds gebruikt om zinkblende voor te bereiden op moderne zinksmelters.

Verzinking van zink en stijging van zinkproductie

Een grotere beschikbaarheid van het metaal leidde ook tot meer commerciële toepassingen.

En in 1805 leidde de ontwikkeling van gerold zink tot de commercialisering van zinken dakbedekking, dakgoten, regenpijpen en zelfs vuilnisbakken.

Een ander gebied van onderzoek dat op dit moment vorderde had betrekking op zinkverzinking; Een sector die 200 jaar later de vraag in de moderne zinkmetaalmarkt stimuleert. Stanislas Sorel, een Franse ingenieur, diende een octrooi in voor het natuurlijke vermogen van gesmolten zink om ijzer tegen corrosie te beschermen in 1837. Soortgelijke octrooiaanvragen verspreidden zich naar Groot-Brittannië, waar de galvanisatie-industrie in 1856 10.000 ton zink gebruikte.

Thermisch verzinken werd voor het eerst gebruikt door ijzersmelters om hun producten te beschermen, maar met de vorderingen van Henry Bessemer op het gebied van staalproductie leidde de explosieve groei van de staalproductie in de tweede helft van de 19e eeuw tot een nog grotere vraag naar het metaal, dat nu werd gebruikt voor het coaten van stalen telegraafdraden en structurele kabels.

De Brooklyn Bridge, voltooid in 1883, is naar verluidt ruwweg 15.000 mijl met zink beklede kabel in zijn constructie gebruikt.

Lees meer

Zinkgeschiedenis Pt. I: Ancient Brass Making en Indian Zinc Production

Zinc History Pt. II: Early Chinese Zinc Smelting

Zinc History Pt. III: Europa (eindelijk) leert hoe je zink kunt smoken

Zinkgeschiedenis Pt. IV: Zink in de 20e eeuw
Bronnen
Evans, Charlotte. Een anekdotische geschiedenis van de verzinkerijindustrie. American Galvanizers Association. 30 maart 1992.
URL: // www. galvanizeit. org / uploads / publicaties / History_of_Galvanizing_Industry. pdf