The Writer Magazine - Interview met Ron Kovach, Editor

Het Writer-magazine is een op Millwaukee gebaseerde publicatie met een nationale oplage van ongeveer 30.000. Het richt zich op het ambachtelijke schrift, en redacteur Ron Kovach is bij het tijdschrift geweest voor ongeveer 8 jaar.

De editor-Arc - hoe u daar komt vanaf hier

Vraag: Laten we beginnen met u als redacteur. Hoe ben je in deze lijn terechtgekomen? Wat is je achtergrond?

Ron Kovach: ik was 24 jaar in de rapportage en redactie van de krant voordat ik de sprong naar tijdschriften maakte.

Ik was bij vier of vijf kranten, waaronder de Cleveland Press en de Milwaukee Journal. Ik heb alles gedaan, van rapportage tot assistent-metroeditor tot editor voor kopiëren naar functieseditor. Toen kwam ik ongeveer acht en een half jaar geleden bij de schrijver, kort nadat het moederbedrijf [Kalmbach Publishing] de schrijver in Boston had gekocht en het naar het Milwaukee-gebied verhuisde. Het is iets waar ik echt opsprong omdat ik veel literaire interesses had en ik het tijdschrift goed kende. Het was gewoon een geweldige kans.

V: Je zei dat je krantenartikelen en dergelijke dingen had geschreven. Heb je ook een van de meer creatieve teksten gedaan? Ben je zelf een creatief schrijver?

R: ik heb [freelance artikelen] op verschillende punten geplaatst en ik heb nogal wat freelance geschriften gedaan. Ik had artikelen in de Washington Post en de Philadelphia Inquirer en een verscheidenheid aan andere plaatsen - schrijven op zondagmagazijn.

Ik heb veel verslag gedaan en veel freelance geschreven.

V: En schrijft u zelf een deel van de inhoud voor het Writer-magazine?

R: Ik heb ooit veel gedaan. Voor de eerste vijf of zes jaar hier deed ik een aantal diepgaande auteursinterviews en ik heb mezelf er echt in gestort. Ik ben best trots op ze.

Er vond een herschikking van taken plaats en ik word de belangrijkste planner van de functie, en het is tijdrovend. Ik heb het schrijven en interviewen moeten afstaan ​​omdat ik nu zo betrokken ben bij de planning.

V: Een vraag die vaak wordt gesteld met mijn lezers is een educatieve achtergrond. Wat voor soort educatieve achtergrond heb je?

R: Ik heb een bachelor in journalistiek van Kent State en ik heb een masterdiploma in geschiedenis van Cleveland State. En bovendien nog een heel leven vol vraatzuchtige lectuur!

Alles over de schrijver

V: Hoe zou u uw tijdschrift verkopen als het zou zijn opgezet tegen sommige van de andere grote schrijversbladen? Wat zou je zeggen het uniek maken?

R: We hebben een zeer serieuze focus op ambachtelijke artikelen, how-to en stap-voor-stap ambachtelijke artikelen. Daar zijn we erg bezorgd over. [De tijdschriften] zijn verschillende dieren. We proberen veel marktinformatie te bieden en alle toonaangevende genres te dekken.Maar ik denk dat het ding dat ons onderscheidt, is dat we ons echt proberen te verdiepen in het vak van schrijven en proberen lezers een goed praktisch advies te geven over hoe je beter kunt worden in specifieke aspecten van schrijven.

V: Ik heb gemerkt dat je de schrijver kunt doorbladeren en fictie kunt vinden op één pagina en een artikel over hoe je dit kunt doen.

Hoe breng je het tijdschrift in balans in zoveel genres?

R: Dat is een groot deel van de maandelijkse uitdaging. Het is een maandelijkse uitdaging die zowat elk tijdschrift tegenkomt. Je probeert iedereen gelukkig te houden. U noemde bijvoorbeeld zakelijk of copywriting. We behandelen deze effectief omdat we een zeer goede tweemaandelijks columnist hebben, een van de beste copywriters in Amerika, Robert Bly. En we hebben om de andere maand een zeer goede poëzie-columnist, Marilyn Taylor. Sommige van deze genres worden dus behandeld in kolommen, en anders dan dat is het een evenwichtsoefening die op zoek is naar kwaliteit in alle verschillende genres.

V: De schrijver voert veel wedstrijden uit, correct?

R: Ja, we hebben een jaarlijkse Sylvia Burack-beurs, die genoemd is naar onze oude redacteur in Boston. We houden ook een jaarlijkse korteverhaalwedstrijd. Sterker nog, [ten tijde van dit interview] zetten we het februari-artikel [2010] gewoon in bed, dat de grote letter van het winnende kortverhaal zal bevatten.

Dat zijn onze twee reguliere, lopende wedstrijden.

V: Heeft u het gevoel dat u het Writer-tijdschrift kunt crediteren voor de ontdekking van een grote schrijver? Ben je in het bijzonder trots op iemand die het groot heeft gemaakt of zo?

R: We zijn tevreden met sommige van deze verhalen. We zijn erg blij met het nieuwste winnende Burack-essay. Ook hadden we [onlangs] een mysterieus kortverhaal dat waarschijnlijk deuren zal openen voor [de auteur].

"Zijn ze dol op zijbalken? "Of, Pitching and Querying the Writer

V: Over welk percentage van uw artikelen worden freelance geschreven?

R: het is ten minste 80%. We kijken zorgvuldig naar alles wat in de query-stapel komt en dat is waar we veel van onze goede dingen vandaan halen. Soms komen we proactief met iets dat we moeten toewijzen en gaan we naar iemand in onze stal van mensen waarmee we al hebben samengewerkt.

Nu, één ding dat we zien dat een beetje puzzelen is, mensen die niet voor ons hebben geschreven, zullen een vraag sturen met de mededeling dat ik opensta voor opdrachten, ik ben beschikbaar als je iets gedaan wilt hebben. Dat is tijdverspilling. Het is gewoon gezond verstand dat we ons wenden tot iemand die al een bekende hoeveelheid is, iemand met wie we al hebben samengewerkt voor een artikel. Die persoon moet in plaats daarvan werken aan echt begrip van het tijdschrift, wetende onze artikelen en onze missie en ons publiek, en dan komen met een nieuw onderwerp en een goede vraag schrijven. Dat is waar zij hun energie zouden moeten zetten.

Vraag: Vertel mijn lezers over die persoon waar u naartoe gaat doen . Wat is het met hen dat je steeds weer naar hen toe laat gaan?

R: ze zijn betrouwbaar in termen van inspanning, schrijfvaardigheid en rapportagemogelijkheden. Ze zijn gemakkelijk om mee te werken, ze zijn enthousiast, ze krijgen het tijdschrift en krijgen wat we zoeken.

Je ergste angst als redacteur is dat je een treinwrak tegenkomt van een verhaal dat gewoon slecht is gedaan en dat uren en uren gaat kosten om het op te lossen. Dat is de ergere angst van de redacteur. Het vertraagt ​​je gewoon. Dus je gaat naar iemand waarvan je weet dat het een onderhoudsarme of geen onderhoudsschrijver zal zijn en een goed stuk werk zal leveren.

V: Wat zijn enkele van de beste afdelingen om de schrijver te pitchen, als nieuweling?

R: met ons magazine moet je op de hoogte zijn van de columnisten en zo ongeveer wegblijven van die gebieden. Bijvoorbeeld copywriting, schrijven voor zaken. Maar afgezien daarvan hebben we een column die we "Off the Cuff" noemen, wat losse essays zijn over schrijven. We proberen daarnaar te kijken. We kijken ook naar zoekopdrachten voor onze 'Doorbraak'-kolom en onze kolom' Aan de slag ', die specifiek is bedoeld voor beginnende schrijvers.

We zijn altijd zeer geïnteresseerd in goede stap-voor-stap ambachtelijke artikelen, maar die zijn meestal afkomstig van fictieschrijvers met een behoorlijk aantal publicaties.

De gemene deler is dat we echt voorlichting, advies en voordelen wegnemen. We gaan niet voor veel zee-onderzoek of een meanderende stijl. We hebben dat soort ruimte niet. Wij houden van rechtlijnig, gemoedelijk schrijven dat advies en voordelen biedt voor het ontwikkelen van schrijvers.

V: Veel van mijn lezers beginnen net met het pitchen van tijdschriften, en een van de grote vragen is de balans tussen de vraag zelf en het idee dat de vraag presenteert. We zijn geneigd om verstrikt te raken in "de perfecte vraag. "

R: Ze moeten denken Ik moet mijn idee en mezelf verkopen in de ruimte van drie alinea's , [wat] de algemene regel is. En aan het einde moeten ze denken, Nou, ik ga aan het einde rondkijken naar enkele details over mijn referenties en mijn publicaties . Dat is altijd een essentieel onderdeel van de vraag. Maar behalve dat, verkoop je het idee.

Ik heb wel een beetje advies waar ik me behoorlijk sterk over voel, en we hebben een zeer goed artikel hierover geschreven door een freelancer genaamd Sharon McDonald. U kunt technieken voor het schrijven van functies gebruiken om uw zoekopdracht interessanter te maken. U kunt die query starten met een anekdote op dezelfde manier als met een functie. Je kunt zo'n techniek gebruiken om een ​​interessante vraag te stellen.

Ik denk dat ik waarschijnlijk 1, 000 [query's] per jaar zie, en er zijn veel editors die veel meer zien dan dat. Je wilt proberen ze te grijpen. Grijp ze met iets interessants aan het begin en ontwikkel het vervolgens. Gebruik goed gekozen feiten en misschien een paar citaten, en ga vervolgens op zoek naar uw inloggegevens, zoals waarom u dit artikel goed kunt schrijven. Misschien doe je wat pre-interviews om meer onderzoek te doen, zodat je dat ding echt vorm kunt geven in een interessant voorstel.

V: Is er iets dat u over uw tijdschrift wilt vermelden of specifiek wilt vermelden voor deze doelgroep / freelancers?

R: Ik zie wel enkele zoekopdrachten waarvan duidelijk is dat ze je niet hebben leren kennen met de publicatie, en dat is de belangrijkste afmelding voor een editor.Ik denk dat iedereen die freelancen heeft gedaan, waaronder ik, je deze verleiding voelt om gewoon iets af te vuren en niet het voorbereidende werk doet om de publicatie een beetje te bestuderen. Even diep ademhalen, wat tijd doorbrengen met de publicatie en een idee krijgen van de toon, het soort artikelen dat ze wel en niet doen, het publiek. Houd ze van zijbalken? Houden zij niet van sidebars? Als ze dol zijn op sidebars, zou je enkele bonuspunten kunnen scoren als je dat even in je vraag vermeldt. Het bredere punt is gewoon de publicatie kennen.

Vooruit verplaatsen

V: u bevindt zich in een unieke positie als editor. Heb je vanuit je uitkijkpunt grote veranderingen in de schrijfwereld gezien?

R: Het eerste dat in je opkomt, is zeker iets dat elke voormalige krant zou noemen - volslagen ontzetting over wat lijkt op een ontmanteling van gedrukte media in termen van kranten. Je begint je ook af te vragen over tijdschriften en gedrukte media in het algemeen. Ik denk dat er fundamentele vragen zijn over wat er gaande is met gedrukte media in het digitale tijdperk. Niemand weet waar dit allemaal naar voren zal komen. Het voelt alsof we in historische tijden leven. Het is echt interessant en eng tegelijk.

Er wordt veel gissen en er zijn zeker veel nieuwe accenten bij tijdschriften over de ontwikkeling van websites. We leggen nu echt de nadruk op onze website en ik denk dat de meeste tijdschriften hetzelfde zeggen.

R: het andere is misschien iets dichterbij huis voor onze lezers [is] wat het betekent voor het publiceren van boeken. Het lijkt erop dat de schrijver zelfmarketing krijgt, wat ik altijd nogal verbazingwekkend vond. Het lijkt nu nog sterker te zijn.

De effecten van de economie moeten ook worden genoemd. Het is niet zo dat we een kleine recessie hebben meegemaakt, dit is misschien wel het ergste economische klimaat sinds de depressie. Dus hoe gaat dat allemaal veranderen met kansen voor boeken en effecten op tijdschriften en literaire tijdschriften? Er gebeurt veel op dit moment. Het is behoorlijk opvallend.

V: Maakt dat het een spannende tijd voor jou?

R: Het is opwindend en soms een beetje angstaanjagend. Je moet wel nieuwe trucs leren. We moeten ons aanpassen aan de veranderingen en nieuwe trucjes leren.