Market Timing, waardering en formulebeleggen

Terwijl u begint aan uw investeringsreis, zult u vele vermaningen tegenkomen om markttiming te voorkomen; smeekbedes waarschuwen u over de gevaren, belastinginefficiënties en mogelijk ernstige risico's. Houd hier goed rekening mee als u rijkdom wilt opbouwen en catastrofale uitval of permanente kapitaalverliezen wilt voorkomen. Om u daarbij te helpen, wil ik wat tijd nemen om de timing van de markt te bespreken zodat u het beter begrijpt, weet hoe u market timing kunt herkennen als u het ziet (zelfs als het in uw eigen gedrag is), en hoe u het kunt onderscheiden van andere, intelligentere strategieën.

Voordat we kunnen beginnen, moeten we een simpele vraag beantwoorden: "Wat is market timing?". Om het antwoord te ontdekken, moet u begrijpen dat er in bijna alle gevallen eigenlijk maar drie onderliggende methodologieën zijn die een persoon of instelling kan gebruiken om activa te verwerven, of het nu aandelen, obligaties, beleggingsfondsen, onroerend goed, particuliere bedrijven of intellectuele eigendom. Laten we hier meer over vertellen.

1. Waardering: Wanneer een taxatiebenadering wordt gebruikt, onderzoekt een persoon de netto contante waarde van de gedisconteerde kasstromen, naast andere technieken, om te komen tot wat bekend staat als "intrinsieke waarde". Het geeft antwoord op de vraag: "Als ik dit bezit 'van nu tot doomsday' zou bezitten, zoals een beroemde investeerder zegt, en een rendement van [x]% per jaar wilde verdienen, hoeveel zou ik moeten betalen om te genieten van een hoge kans om mijn vereiste rendement te genereren? " Het kan een decennium van boekhoudkundige, financiële en praktische, toegepaste ervaring vergen om volledig van deze benadering te kunnen profiteren, omdat het vereist te weten hoe de stukken in elkaar passen en effecten zoals aandelen te behandelen alsof het particuliere ondernemingen zijn; e. g. , of de nettowinst 'van hoge kwaliteit' is of een onevenredige mate van accruals vertoont, wat aangeeft dat de cashflow niet zo reëel of onbeperkt is, zoals je zou verwachten. Het maakt niet uit welke rages of modes komen en gaan, uiteindelijk wint de werkelijkheid en waardeert de waardering, net als de zwaartekracht, haar invloed. Waardering is precies dat: de realiteit waarop al het andere afhankelijk is, ongeacht hoeveel mensen of instellingen het willen negeren. Het wint altijd op het einde.

1. Formule of systematische aanwinsten: Wanneer mensen niet weten hoe ze voordeel kunnen halen uit de waardering, of als ze geen interesse hebben in de tijd die het nodig heeft om het te doen, kunnen ze zich bezighouden met wat is bekend als een formule of een systematische benadering voor het bouwen van portefeuilles. In principe wordt een bepaald bedrag of een vast percentage van de cashflow gebruikt om regelmatig activa te verwerven, ongeacht het markt- of activaniveau, in de hoop dat de hoogte- en dieptepunten elkaar in de loop van de decennia zullen compenseren. Technieken zoals het kostengemiddelde van de dollar of de financiering van een 401 (k) via loonheffingen zijn voorbeelden uit de praktijk.Profiteren van directe aandelenkoopplannen en herinvesteringsplannen voor dividenden is een ander voorbeeld; regelmatig geld met uw betaal- of spaarrekening opnemen om eigenaar te worden van bedrijven die u voor de lange termijn wilt behouden.
2. Market Timing: Met market timing speculeert de portefeuillebeheerder of belegger dat de prijs , in plaats van de waarde (de twee kunnen tijdelijk afwijken, soms gedurende langere tijd tijd die jaren duurt), zal toenemen of afnemen. Hij of zij probeert dan winst te maken door te voorspellen wat andere mensen zullen doen in plaats van op basis van de onderliggende kasstromen en andere relevante variabelen die u ziet in de waarderingsbenadering. De timing van de markt kan vaak worden gekoppeld aan leverage, hetzij in de vorm van geleend geld, zoals margin debt of aandelenopties, zoals de koopkant van gesprekken. De primaire aantrekkelijkheid van markttiming is dat ondanks de bijna onmogelijkheid om het met enige mate van succes regelmatig te doen, een of twee juiste oproepen, gekoppeld aan voldoende risico's, kunnen betekenen dat je 's nachts rijk wordt in plaats van dat je gedurende vele decennia financiële onafhankelijkheid bereikt, net als de andere twee benaderingen kunnen vereisen. Het geven van die sireneaanroep heeft geresulteerd in talloze hoop en dromen die op de rotsen worden gesmeten van dwaling, speculatie en ongeduld.

Om het verschil tussen waardering, formule of systematische overnames en markttiming te begrijpen, gaan we terug in de tijd naar een geweldige historische casestudy: de boomgolf in de jaren negentig.

Tegen de tijd dat maart 2000 rond was, waren de aandelenwaarderingen echt krankzinnig geworden in delen van de markt. Het winstrendement op enorme blue chip-aandelen zoals Wal-Mart, die weinig kans had om te groeien tegen historische wisselkoersen vanwege de enorme omvang, was een schamele 2. 54% vergeleken met de 5. 49% die je kon krijgen op de lange termijn Treasury obligaties. Anders gezegd, de marktefficiëntie was volledig uitgesplitst zodat je bijna het dubbele rendement zou kunnen behalen door je geld te parkeren in de veiligste activa ter wereld in plaats van de grootste detailhandelaar van het land te zijn. Hoe zouden verschillende soorten beleggers dit soort dingen benaderen?

1. Door waardestijging geïnduceerde beleggers hebben een aanzienlijk deel van hun portefeuille herverdeeld van aandelen naar andere activa, niet bereid om de waanzin langer aan te pakken. John Bogle, de door Princeton opgeleide econoom die Vanguard oprichtte en van het indexfonds een huishoudelijk concept maakte nadat hij in de jaren 70 het eerste S & P 500-fonds op de markt had gebracht, vereffende op beroemde wijze een overgrote meerderheid van zijn persoonlijke aandelenbezit en verplaatste het naar obligaties, waar opbrengsten waren veel aantrekkelijker omdat hij de waarderingsniveaus van aandelen niet langer kon rechtvaardigen. Warren Buffett liet zijn holding, Berkshire Hathaway, fuseren met een gigantisch verzekeringsconglomeraat dat bekend staat als General Re en dat het effect had van een radicale wijziging van de verhouding tussen de aandelen in de portefeuille van de onderneming ten gunste van vastrentende waarden, terwijl hij hem in de gelegenheid stelde om te behouden de uitgestelde belastingverplichtingen op zijn gewaardeerde posities van Coca-Cola, Gillette en The Washington Post.Dr. Jeremy Siegel van Wharton Business School schreef opinieleiders in grote kranten die waarschuwden dat de waarderingsniveaus volledig los waren geraakt van de realiteit; dat het een wiskundige zekerheid was dat bedrijven de prijzen niet konden waarderen die beleggers betaalden op basis van een redelijke winstprognose voor bedrijven.
2. Formule of Systematische Investeerders gingen door met wat ze aan het doen waren en betaalden belachelijke prijzen voor activa die vanaf het moment van aankoop meer dan een decennium nodig hadden om hun overwaardering te verbranden, maar die eigenlijk veel sneller herstelden als gevolg van de aanzienlijke daling in aandelenkoersen die plaatsvonden tussen 2000 en 2002 toen de wielen van de internetzeepbel afkwamen. Dit had tot gevolg dat de prijzen grotendeels werden gemid- deld, zodat de algehele ervaring nog enigszins bevredigend was.
3. Market Timers plaatsten weddenschappen in alle richtingen gebaseerd op hun persoonlijke hypothese over wat er zou gaan gebeuren. Sommigen gingen failliet omdat investeerders zich realiseerden dat er geen waarderingsbasis was waarop de verworven aandelen konden rusten, resulterend in een afname van 90%, 95% en in sommige gevallen 100% vóór compensatie voor belastingverlies. Sommigen werden rijk, kort de hele puinhoop door nauwkeurig de timing van de ineenstorting te voorspellen. Sommige braken zelfs. Veel van de institutionele vermogensbeheerders en -fondsen die gespecialiseerd waren in het verhandelen van aandelen van de technologiereuzen werden ofwel samengevoegd in niet-bestaan ​​of gingen failliet nadat beleggers hen verlieten na gruwelijke, levensveranderende verliezen.

Onervaren of amateurbeleggers verwarren soms op waardebepaling gebaseerde beslissingen met markttiming wanneer ze niets gemeen hebben

Formule of systematische beleggers die niet ervaren zijn en niet meer begrijpen dan de rudimentaire basis van portfoliomanagement lijken vaak aan verwarring van taxatie-gedreven benaderingen met markttiming, ook al is er bijna niets gemeenschappelijk tussen de twee. Op het moment dat u zegt: "Ik ga eigendom kopen in [voeg hier activa in] omdat ik vind dat het goedkoop is in verhouding tot de intrinsieke waarde en van plan ben om het de komende decennia als onderdeel van een gediversifieerde portefeuille te behouden", schreeuwen ze , "Market timing!". Stop met luisteren, want wat vanaf dat moment uit hun mond komt, is waarschijnlijk onzin.

Een illustratie van de echte wereld kan helpen. John Bogle van Vanguard hield zich niet bezig met markttiming toen hij tijdens de dot-com-bubble keek naar het rendement op aandelen versus het rendement op obligaties en besloot dat beleggers te maken kregen met een once-in-a-lifetime verkeerd prijsofferte. Hij was niet irrationeel of speculeerend toen hij zijn obligatiecomponent tot 25% of minder afnam, zoals hij destijds aan een Morningstar-conferentie vertelde. Hij had geen mening over de vraag of de voorraden een maand of zelfs een jaar op of neer zouden gaan vanaf het moment dat hij de opmerking maakte en zijn blootstelling aan de persoonlijke activaklasse veranderde. Hij wist eenvoudig dat de toenmalige waarderingsniveaus niet duurzaam waren en vertegenwoordigde roekeloos verlatend gezond gedrag. Er was geen onderliggend vlees (inkomsten en bezittingen) voor een groot deel van de beurskraam (aandelenkoers).

De beste manier om een ​​onderscheid te maken tussen een waarderingsbenadering en een benadering op basis van markttiming is om te vragen: "Waarom wordt dit gedaan?" Als het antwoord is dat een actief al dan niet aantrekkelijk is ten opzichte van zijn kasstromen en activa, is het een waardering. Als het komt omdat er een angst of hoop is dat het activum om een ​​andere reden zal stijgen / dalen in prijs - macro-economisch, politiek, emotioneel - dan is het markttiming.