Wat is het verschil tussen obligaties en Obligatiefondsen?

Definities van obligaties en obligatie beleggingsfondsen

Voordat we het verschil tussen obligaties en obligatiefondsen vaststellen, laten we enkele eenvoudige definities uit de weg ruimen: Obligaties zijn schuldverplichtingen uitgegeven door entiteiten, zoals bedrijven of overheden. Wanneer u een individuele obligatie koopt, leent u in wezen uw geld voor een bepaalde periode aan de entiteit. In ruil voor uw lening betaalt de entiteit u rente tot het einde van de periode (de vervaldatum) waarop u de oorspronkelijke investering of het geleende bedrag (de hoofdsom) zult ontvangen.

Soorten obligaties worden geclassificeerd door de entiteit die ze uitgeeft. Dergelijke entiteiten zijn onder meer bedrijven, openbare nutsbedrijven en nationale, lokale en federale overheden.

Obligatiefondsen zijn beleggingsfondsen die in obligaties beleggen. Anders gezegd, een obligatiefonds kan worden beschouwd als een korf van tientallen of honderden onderliggende obligaties (posities) binnen één obligatieportefeuille. De meeste obligatiefondsen bestaan ​​uit een bepaald type obligatie, zoals bedrijf of overheid, en verder gedefinieerd door de periode tot de vervaldatum, zoals kortlopend (minder dan 3 jaar), middellangetermijn (3 tot 10 jaar) en lang -term (10 jaar of meer).

Verschil in prijs, rentevoeten en netto-inventariswaarde

Individuele obligaties worden doorgaans aangehouden door de obligatiebelegger tot de vervaldatum. De belegger ontvangt rente (vast inkomen) voor een bepaalde periode, zoals 3 maanden, 1 jaar, 5 jaar, 10 jaar of 20 jaar of meer. De prijs van de obligatie kan fluctueren terwijl de belegger de obligatie aanhoudt, maar de belegger kan 100% van zijn of haar initiële belegging (de hoofdsom) op het tijdstip van de looptijd ontvangen.

Daarom is er geen "verlies" van de hoofdsom zolang de belegger de obligatie aanhoudt tot de vervaldag (en de uitgevende entiteit niet in gebreke blijft vanwege extreme omstandigheden, zoals een faillissement).

Dit is niet hetzelfde als hoe obligatie beleggingsfondsen werken. Met obligatiefondsen neemt de belegger indirect deel aan de rente die wordt betaald door de onderliggende obligaties die in het beleggingsfonds worden aangehouden.

Echter, beleggingsfondsen worden niet gewaardeerd door een prijs, maar eerder door een nettovermogenswaarde (NAV) van de onderliggende posities in de portefeuille. Als de obligatiekoersen dalen, kan de belegger in het obligatiefonds een deel van zijn belangrijkste belegging verliezen (de NIW van het fonds kan dalen).

Daarom hebben obligatiefondsen een groter marktrisico dan obligaties omdat de belegger in het obligatiefonds volledig blootgesteld is aan de mogelijkheid van dalende prijzen, terwijl de obligatiebelegger zijn of haar obligatie tot het einde van de looptijd kan aanhouden, rente ontvangt en hun volledige hoofdsom op de eindvervaldag terugkrijgt , ervan uitgaande dat de uitgevende entiteit niet in gebreke blijft. Gelijk en tegenovergesteld kan de belegger in het obligatiefonds deelnemen in stijgende prijzen, terwijl de individuele obligatiebelegger niet meer ontvangt dan de belangrijkste belegging (tenzij zij hun obligatie vóór de vervaldatum op de open markt verkopen tegen een hogere prijs dan zij deze hebben gekocht).

Wanneer moeten obligaties worden gekocht, Wanneer moet u Bond beleggingsfondsen kopen

Zoals altijd moeten de meeste beleggers market timing vermijden. Met dat gezegd, kan een belegger berekende risico's nemen op zijn vastrentende portefeuille door de rentetarieven te bekijken. Dit komt omdat de obligatiekoersen in de tegenovergestelde richting bewegen als de rentetarieven. In de afgelopen 30 jaar (de jaren tachtig tot en met 2012, toen dit artikel werd geschreven) daalden de rentetarieven in het algemeen, wat zorgde voor een positieve omgeving voor beleggingsfondsen voor obligaties omdat de belegger van het beleggingsfonds aan prijsverhogingen kon deelnemen.

Het is aannemelijk dat het 'gemakkelijke geld' voor beleggers in obligatiefondvloeden eindigt wanneer de rentetarieven de trend opwaarts beginnen (en de prijzen beginnen hun trend naar beneden).

Als de rente naar verwachting zal stijgen, kan een belegger overwegen om individuele obligaties toe te voegen aan zijn portefeuille. Hierdoor blijft het hoofd stabiel terwijl ze genieten van de ontvangen rente. Beleggers kunnen ook overwegen om obligaties te benaderen, die zullen bestaan ​​uit het kopen van obligaties met verschillende looptijden naarmate de rente stijgt.

Wanneer de rente naar verwachting zal dalen (en dus de obligatiekoersen stijgen), zijn obligatiefondsen een betere keuze. Sommige vastrentende beleggers combineren ook obligatiefondsen met individuele obligaties in hun totale portefeuille. Dit werkt als een hedge of een diversificatiestrategie om te beschermen tegen meerdere economische uitkomsten.

Beleggersaandacht bij obligaties en obligatie beleggingsfondsen

Een veelgehoorde misvatting over obligaties en obligatiefondsen is dat ze 'veilige' beleggingen zijn. Veilig is een relatieve term. Het primaire risico bij obligaties is de mogelijkheid dat de uitgevende entiteit in gebreke blijft. Beleggers kunnen hulp krijgen van ratingbureaus, zoals Standard & Poor's, door hun ratings te beoordelen (AAA is de hoogste rating, D is de laagste rating), maar de kredietratings zijn niet volledig en laten de financiële degelijkheid van de uitgevende entiteit duidelijk over het hoofd zien. Obligatiebeleggers moeten ervoor zorgen dat ze diversifiëren in verschillende sectoren en voorzichtig zijn bij het kopen van obligaties met lage kredietwaardigheid (junk bonds).

Obligatiefondsen kunnen ook de hoofdsom verliezen en kunnen meer marktrisico's met zich meebrengen dan individuele obligaties, vooral in economische omgevingen waar de rente stijgt (en de prijzen dus dalen).

Disclaimer:

De informatie op deze site is alleen bedoeld voor discussiedoeleinden en mag niet verkeerd worden geïnterpreteerd als beleggingsadvies. In geen geval vertegenwoordigt deze informatie een aanbeveling om effecten te kopen of verkopen.