Wat zijn de verdedigingen tegen laster?

U wordt ervan beschuldigd iets te zeggen of iets slechts te schrijven over iemand die deze persoon heeft geschaad. Hoe kun je jezelf verdedigen?

Wat is laster? Wat zijn Libel en laster?

Laster is de daad van het schaden van de reputatie van een ander door een valse verklaring (geschreven of mondeling) af te leggen aan een andere persoon. Zoals met elke aanklacht, zijn er verdedigingen die gemaakt kunnen worden om de aanklacht tegen te gaan.

Laster werkt op het uitgangspunt dat iemands goede naam waarde heeft en dat als die goede naam wordt vernietigd, de persoon die hem vernietigt, moet betalen. In de VS is de bewijslast (de hoeveelheid bewijs die nodig is om de zaak aan te tonen) meestal op de eiser.

Smaad en laster zijn beide daden van laster. Libid beledigt iemand schriftelijk, terwijl laster hen mondeling deporteert.

Hoe kan ik mezelf verdedigen tegen een rechtszaak tegen smaad of laster?

De verklaring is waar

Als de bewering waar is, is er geen laster. In strafzaken is de waarheid over iemands verleden alleen waar als de persoon daadwerkelijk is veroordeeld voor een misdrijf; als iemand gewoon wordt beschuldigd iemand te hebben vermoord, maakt dat niet noodzakelijkerwijs waar. Als iemand een veroordeelde verkrachter is, kun je die persoon niet belasteren door mensen dat feit te vertellen. Het is tenslotte een kwestie van openbaar verslag.

In civiele (privé) gevallen moet de waarheid worden aangetoond door schriftelijk bewijs. Als u bijvoorbeeld wilt laten zien dat iemand een boek heeft geplagieerd, moet u schriftelijk bewijs van het plagiaat kunnen tonen om de waarheid van de verklaring te bewijzen.

Er moet sprake zijn van schade

De eiser moet bewijzen dat zijn of haar goede naam is geschaad, zodat een beschuldiging van laster op kan komen.

Als u zegt dat iemand een "dodelijke dreun" is en niemand gelooft, is er geen kwaad. Aan de andere kant, als u zegt dat iemand dodelijk is en een bank weigert om die persoon een lening te geven, dan heeft hij of zij een rechtszaak tegen u wegens laster.

Trouwens, dit is de reden waarom sommige rechtszaken wegens laster worden verrekend met de boete van $ 1.

Er wordt in feite gezegd dat de persoon schade heeft geleden, maar niet veel.

Er moet communicatie

Er moet worden aangetoond dat de verklaring is gecommuniceerd. Als je iets over iemand hebt geschreven en je hebt het niet naar iemand gestuurd of gepubliceerd, is er geen laster. Communicatie vereist zowel een ontvanger van het bericht als een afzender.

Als u bijvoorbeeld een boek over iemand schrijft en het in een la legt en iemand het heeft gevonden en gepubliceerd, hebt u dit dan gecommuniceerd?

Er is toestemming verleend

Als u kunt bewijzen dat de eiser instemt met de verklaring, bijvoorbeeld in een interview of in een schriftelijke toestemmingsverklaring, is er geen laster. Dit is een ander geval waarin er iets schriftelijk moet zijn om toestemming te tonen.Het is niet gemakkelijk om toestemming te bewijzen in een situatie waarin hij zei / zei.

Privilege of immuniteit kan worden ingeroepen

Een veel voorkomende verdediging tegen laster is een voorrecht of immuniteit. Er zijn veel soorten privileges, maar de meest voorkomende zijn absoluut voorrecht en gekwalificeerd voorrecht.

Absoluut privilege is immuniteit tegen last van laster, zelfs als de verklaring kwaadaardig is. Absoluut privilege wordt het vaakst beweerd door wetgevers. Bijvoorbeeld, als een senator een toespraak houdt in de senaat en zegt dat die en die een lafaard is, zou het moeilijk zijn om haar met laster te belasten.

Het andere gebruikelijke recht is gekwalificeerd privilege , dat de pers beschermt tegen laster voor geschreven of gesproken verklaringen, tenzij bewezen kan worden dat deze kwaadaardig is.

Het is een mening, in plaats van een feitverklaring

Als kan worden aangetoond dat een verklaring een mening was, en geen uitspraak van een feit, kan de verklaring niet als lasterlijk worden beschouwd. Opinie als verdediging hangt af van de context, inclusief de status en veronderstelde kennis van de persoon die de verklaring aflegt.