Wil werken in sportmedia?

Het" oude "pad" om een ​​sportschrijver te worden, zou beginnen als een voorloper bij een lokale krant, afgestudeerd zijn aan een full-time dienstverband schrijven van spelverhalen en vervolgens evolueren naar een columnist. Maar het veranderende medialandschap heeft die boog veranderd.

Jimmy Spencer's uitstekende stuk getiteld How To Become A Sports Writer In Seven Steps legt deze nieuwe realiteit vast. Na het te hebben gelezen (en dat zou je ook moeten doen), heb ik dit vervolggesprek met de heer Spencer uitgevoerd over zijn carrière in sportmedia.

Waarom wilde je sportschrijver worden?

Spencer: De beste dag van mijn jeugd stampte mijn voeten in de tribune van Candlestick Park met mijn opa toen een jonge Will Clark naar de plaat kwam. Ik was meteen een fan. Die liefde voor honkbal werd de passie achter het bestuderen van kiosken, het lezen van de San Francisco Chronicle met mijn Cheerios en het maken van valse sportpagina's op een vroege computer.

Ik heb altijd van de gedachte gestaan ​​om sportschrijver te worden, maar ik heb nooit veel vertrouwen gehad in mijn schrijfvaardigheid. Dat veranderde op school toen ik een sportargument kreeg op een feest met een man die uiteindelijk de sportredacteur van de universiteitskrant werd. Hij nodigde me uit om een ​​column te schrijven. Ik stemde toe, stopte er wat tijd in en er werd een sportschrijver geboren. Ik vond het leuk om mijn mening over sport te delen met lezers en werd meteen verliefd.

Hoe hebben je vroege ervaringen met het schrijven van je schoolkrant invloed gehad op je loopbaanambities?

Spencer: Mijn eerste beat betrof het vrouwensoftbalteam van de staat Sacramento.

Ik hield van het melden van live evenementen en leerde meer en meer over het vaartuig. Ik werd al snel verheven tot een assistent-sportredacteur, daarna tot columnist en tot slot tot hoofdredacteur. Deze sfeer van werken in de redactie van het college, de kameraadschap en onmiddellijke feedback, maakte dat ik honger had om van het vak mijn carrière te maken.

Ik heb elke professional per e-mail (enkele grote namen zoals Skip Bayless en Ken Rosenthal) gemaild en was geschokt door de waardevolle feedback die ze me gaven.

Zonder op de universiteit te schrijven, zou ik nooit zijn overgestapt naar de professionele wereld. Het was verreweg de meest waardevolle ervaring die ik ooit heb gehad en door het publiceren van clips heb ik een rol als sportmedewerker bij de The Sacramento Bee-krant gevonden. In feite, sport columnist Marcos Breton sprak in mijn klas in Sacramento State en dat is toen ik voor het eerst hoorde over de part-time positie bij The Bee.

Carrières in de sport zijn vaak niet-lineair. Je had bijvoorbeeld een stint als leraar op de middelbare school. Maakte die ervaring je tot een betere schrijver of gaf je enig inzicht in schrijven dat je verraste?

Spencer: Ik heb twee seizoenen doorgebracht in een honkbal frontoffice in de minor league (met twee kampioensringen om de Sacramento River Cats te laten zien).Ik coachte basketbal op de middelbare school gedurende vijf jaar. Ik gaf Engels op de middelbare school en coachte meer basketbal. Gedurende dit alles heb ik altijd een voet in het schrijven van sport gehouden. Ik doe hetzelfde nu door al mijn moeite te doen achter de start-up Staance. com tijdens het schrijven op FoxSports. com en het doen van radio-optredens om NBA te praten.

Al die ervaringen hebben me meer goed afgerond en me een groter perspectief gegeven als schrijver. Het is belangrijk om te weten hoe u uw schrijven op de markt moet brengen, hoe u zich kunt verhouden tot atleten, coaches, enz. En ik denk dat externe ervaring mij daar heeft geholpen.

Lees deel 2 van dit interview, waarin Mr. Spencer advies biedt aan mensen die een carrière in de sportmedia willen ontwikkelen en over zijn werk in het startup Staance. com.