Om inflatie te verslaan, focus op inkoopvermogen niet dollars

Snel! U koopt een stuk vastgoed voor 100.000 dollar en verkoopt het voor 200.000 dollar. Wat was uw winst?

Een nieuwe investeerder zou kunnen zeggen dat u 100, 000 of 100% op uw geld heeft gemaakt. In zekere zin is dat juist. Helaas, dat soort denken is misleidend en gevaarlijk voor je zakboek. Welke echt tellingen is, hoeveel meer koopkracht heb je als gevolg van je investering.

Waarom? Denk eraan om op deze manier.

Als u binnen een paar weken het land in een stabiele economie met een sterke valuta kocht en verkocht, heeft u waarschijnlijk uw geld voor belastingen verdubbeld. Wat als je in plaats daarvan de woning voor tien jaar hebt gehouden? Gedurende die tijd, de valuta die uw thuisland gebruikt voor de handel - laten we zeggen de dollar van de Verenigde Staten - heeft elk jaar ongeveer 4% van zijn waarde verloren. Aan het einde van 10 jaar, om dezelfde hoeveelheid melk, kaas, koffie, gas, shirts, pennen, meubels, tapijten, zilverwerk, parfum en brandhout te kopen, zou $ 148.000 kosten. Dat betekent dat je "echte" winst alleen was 52.000 dollar voor belastingen maar na aanpassing voor de inflatie. Als u 25% betaalt op uw totale nominale winst, ofwel $ 15.000, daalt dat cijfer naar 37.000 dollar na belastingen en inflatie.

Zeer sterker, verre van 100% op uw geld te maken, u verhoogde uw koopkracht alleen met 37% over een decennium. Op gecombineerde basis is dat een zielig 3. 2% per jaar zonder inflatie en belastingen.

Laag retourneren zijn niet altijd laag retourneren

Er is één uitzondering op de "zielig "deel terug, alhoewel. Het is heel mogelijk dat zo'n laag rendement op je geld nog steeds enorm waardevol kan zijn voor je familie als je op een of andere manier nutsbedrijf van de investering genoot tijdens de tijd dat je het heeft gehouden.

Stel je bijvoorbeeld voor dat het geld werd geïnvesteerd in een lakefront zomerhuis dat u elk jaar gebruikt, waardoor u thuis en thuis bent voor uw kinderen en ouders. Iedereen pakte de auto op, ging op avonturen, bracht tijd in de natuur, en hield ervan. Terwijl je deze kwaliteit geniet, werd je ook rijker. In zo'n geval zou een 3,2% 'echt' opbrengst jaarlijks gecompenseerd een succes zijn. Hetzelfde geldt voor beeldhouwkunst of schilderijen voor kunstverzamelaars die elke ochtend graag naar een werk kijken wanneer ze wakker worden, of voor gemeentelijke obligatiebeleggers die willen weten dat hun besparingen helpen bij het bouwen van lokale ziekenhuizen en scholen.

De reden waarom beleggers niet denken over inflatie, is het geld illusie.

De grootste reden waarom veel nieuwe investeerders deze manier niet denken, zijn dat ze vallen voor de bekende econoom Irvin Fisher genaamd "de geld illusie".Ik zie het altijd, zelfs in mijn eigen woonplaats. Ik heb hierover gepraat in een artikel genaamd De inflatievraagstukken van uw portefeuille maar te veel mensen dringt erop aan om op dollars te concentreren, niet op koopkracht.

Dat is stom. Er is geen andere manier om het te zeggen. Alles wat je moet schelen is hoeveel cheeseburgers of diamanten ringen, televisies of pickup trucks die je kunt kopen (of, als je meer altruïstisch bent, hoeveel je kunt geven in materiële goederen en diensten).

Ik zal het steeds herhalen, tot je het instinctief weet: inkoopvermogen telt meer dan dollars. Dollars zijn niets meer dan een metric om te proberen om de koopkracht te meten. Verwar de uiteinden niet met de middelen. Het kan kostbaar zijn voor uw financiële dromen.

Je zou denken dat dit duidelijk zou zijn. Zoals ik op mijn persoonlijke blog benadrukte toen de inflatie voor de Verenigde Staten en Groot-Brittannië in de loop van de tijd werd vergeleken:

A $ 1. 00 rekening in 1971 heeft de koopkracht van slechts 18 ¢ vandaag. Een £ 1 rekening in Groot-Brittannië heeft de koopkracht van slechts £ 0. 09. Dat wil zeggen, als u in 1971 geld in een koffiekan legt en in de achtertuin begraven bent, heeft u 82% van uw koopkracht in de Verenigde Staten en 91% in Groot-Brittannië verloren. Hou je niet van onze overheden die geld drukken?

Om een ​​minder academisch model te gebruiken schreef ik over de filmindustrie over films zoals The Hangover II "breaking" -records, zoals die van de Matrix-films.

Toch ziet u dat gemeten in inflatie-aangepaste dollars, het deed niet. Het is de geld illusie.

Op dit moment ziet u de gevolgen van deze dwaasheid op de obligatiemarkt. Ik heb geschreven dat we leven in het midden van een van de grootste bandbellen in de geschiedenis. Er is geen denkbare manier dat ik een groot deel van mijn netto-waarde in langlopende obligaties zou zetten tegen de huidige rentetarieven, omdat ik verwacht dat de inflatie eerder eerder dan later de opbrengst zal overschrijden. Zelfs wetende dit, oudere gepensioneerden die ik persoonlijk ken, blijven op de hoogte brengen, hun geld overdragen aan obligatie-uitgevende instellingen en effectief de Amerikaanse dollar lang doen, wat gebeurt er als u een instrument koopt die belooft u een vast bedrag van dollars in de toekomst.